คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
เทฟโนต์

พฤติการณ์ที่ฟังว่าเป็นบุตร์อันเกิดจากภริยาที่ชอบด้วยกฎหมาย
สู่ขอหญิงมาเป็นภริยาน้อยโดยเสียเงินค่าเครื่องเรือนแลมีพิธีแต่งงาน การอยู่กินต่อกันแม้จะเป็นครั้งคราว แต่ก็เป็นไปโดยเปิดเผย ดังนี้ ต้องฟังว่าหญิงนั้นเป็นภริยาที่ชอบด้วยกฎหมายบุตร์ที่เกิดด้วยหญิงนั้นจึ่งมีสิทธิใช้นามสกุลของบิดาได้โดยชอบด้วยกฎหมาย

ซื้อขายทรัพย์กันและได้ชำระเงินและส่งมอบของกันเสร็จแล้วภายหลังปรากฎว่าสัญญาทำไม่ถูกแบบเป็นโมฆะ ผู้ซื้อต้องคืนทรัพย์นั้นให้ผู้ขายและผู้ขายก็ต้องส่งเงินราคาค่าซื้อให้ผู้ซื้อเช่นกัน
สัญญาซื้อขายเป็นโมฆะเมื่อผู้ขายถูกฟ้องเรียกราคาคืนจะต้องเสียดอกเบี้ยต้งแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
(หมายเหตุ ตาม ม.415 ฉะบับภาษาอังกฤษบ่งชัดว่า ในกรณีต้องคืนทรัพย์ ให้ถือว่าตกอยู่ในฐานะทุจจริต ตั้งแต่เวลาเรียกคืน)

จำเลยเป็นจีนอยู่ชายเขตต์แดนประเทศสยาม แล้วไปจ่ายตลาดนอกเขตต์แดนประเทศสยามซึ่งอยู่ติดต่อใกล้กัน อันเป็นการผ่านอาณาเขตต์ไปชั่วประเดี๋ยวเดียว ดังนี้ ยังไม่มีผิดตาม พ.ร.บ.คนเข้าเมือง
ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 5

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปล้นทรัพย์ทำร้ายร่างกายขอให้ลงโทษ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยนี้มีผิดฐานชิงทรัพย์ลงโทษได้
ไม่เสนอ

เมื่อฟ้องโจทก์อ้างบทขอให้ลงโทษจำเลยในบทที่เบา แม้โจทก์บรรยายข้อความในฟ้องชัดเจน ซึ่งอาจจะลงโทษจำเลยในบทที่หนักได้ ศาลจะสันนิษฐานว่าโจทก์ประสงค์จะขอให้ลงโทษตามบทที่หนักหาได้ไม่ เว้นแต่โจทก์ขอผิดบทอันเกิดแต่เข้าใจผิดหรือหลงลืม

กำหนดอายุความฟ้องร้องจำเลยในคดีอาญานั้นต้องถือตามบทมาตราที่ศาลจะพึงนำมาลงโทษจำเลย หาได้ถือตามบทมาตราที่โจทก์ฟ้องอ้างขอให้ลงโทษไม่
จำเลยมิได้ยกอายุความขึ้นต่อสู้เมื่อได้ความว่าคดีขาดอายุความศาลก็ต้องยกฟ้อง
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายตาม ม.254 ถ้าทางพิจารณาได้ความจำเลยทำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บตาม ม.338(3)
ศาลลงโทษตามมาตรานี้ได้เพราะเป็นความผิดประเภทเดียวกัน

การเข้าไปเยี่ยมญาติซึ่งป่วยเจ็บขาเล็กน้อยในร้านฝิ่นนั้นไ-ม่ใช่กิจจำเปนตามพ.ร.บ.ฝิ่น

จำเลยได้รับเงินจากรัฐบาลสำหรับเป็นค่าเช่าบ้าน แล้วเอาเงินนี้ไปสมทบเข้ากับเงินส่วนตัวของจำเลยส่งให้แก่ผู้ให้เช่าสำหรับเป็นค่าเช่าบ้านตามสัญญาเช่าซื้อแม้กรรมสิทธิในบ้านอาจจะตกอยู่แก่จำเลยในภายหลังได้ จำเลยก็หามีผิดฐานยักยอกอันต้องอาญาไม่

ผู้เช่ามีอำนาจฟ้องขับไล่ผู้เช่าช่วงได้ตามลำพัง

เหตุลักษณะคดีอาญา จำเลยเข้าไปจับสัตว์น้ำในที่ของผู้อื่นซึ่งอยู่ติดต่อกับเขตต์ที่จำเลยได้รับผูกขาดโดยจำเลยเชื่อโดยสุจริตว่าาตนมีสิทธิที่จะจับได้ดังนี้ ยังไม่มีผิดฐานบุกรุก
เหตุลักษณคดี ศาลอุทธรณ์มีอำนาจปล่อยตัวจำเลยซึ่งมิได้อุทธรณ์ขึ้นมาได้ ถ้าเป็นเหตุอยู่ในลักษณคดี