คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
วิเศษ

ศาลขอแรงจำเลยผู้เป็นทนายให้ช่วยแก้ต่างจำเลยในคดีที่มีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงตั้งแต่ 10 ปีขึ้นไปได้โดยไม่จำต้องปรากฎว่าจำเลยนั้นเป็นคนยากไร้หรือไม่ถ้าจำเลยขัดขืนหลีกเลี่ยงเป็นการผิดข้อบังคับมรรยาททนายความ พ.ศ.2458 ข้อ 12 จำเลยจึงมีผิด พ.ร.บ. ทนายความ 2477 มาตรา 12 ข้อ 4
พนักงานอัยยการที่อธิบดีกรมอัยยการแต่งตั้งเพื่อการผิดมรรยาททนายความนี้มีอำนาจขอให้ดำเนินการไต่สวนพิจารณาการประพฤติผิดมรรยาททนายความได้

ศาลอุทธรณ์สั่งจำหน่ายคดีเพระส่งสำเนาฟ้องอุทธรณ์ให้แก่จำเลยไม่ได้ต่อมาเมื่อทราบที่อยู่ของจำเลย โจทก์จะร้องขอให้ศาลออกหมายเรียกหรือหมาย+ จำเลยมารับสำเนาอุทธรณ์ฟ้องร้องโดยตรงต่อศาลชั้นต้น+เป็นเจ้าหน้าที่ จะมาร้อง+ศาลอุทธรณ์ให้สั่งศาลชั้นต้นออกหมายดังนั้นไม่ได้

ศาลอุทธรณ์จะไม่ฟังคำแถลงตามที่คู่ความร้องขอก็ได้
ค่าเสียหายกับเบี้ยปรับมีนัยเป็นคนละอย่างต่างกัน เรื่องเรียกค่าเสียหายเป็นสิทธิโดยบังคับของกฎหมายเกิดขึ้นเอง เรื่องเบี้ยปรับเกิดขึ้นได้แก่โดยตกลงกำหนดกันไว้ เรื่องเบี้ยปรับตามสัญญานั้นถ้อยคำในสัญญาจะเรียกชื่อว่าเป็นค่าอะไรไม่สำคัญข้อสำคัญอยู่ที่ความมุ่งหมายอันแท้จริงของคู่สัญญาซึ่งปรากฎในสัญญานั้น ข้อสัญญาที่ว่าจะใช้ค่าเสียหายให้วันละ 5 บาทนั้นพอถือได้ว่าเป็นข้อสัญญาให้เบี้ยปรับวันละ 5 บาท
เมื่อศาลล่างให้เบี้ยปรับมาแรงเกินไป ศาลฎีกามีอำนาจลดเบี้ยปรับลงอีกได้

จำเลยพูดอวดอ้างคนในขณะทำการเป็นหมอรักษาโรคว่าตนเป็นผู้วิเศษ มีพระขันธ์แก้ว(มีด) ซึ่งสามารถชี้ให้คนเป็นบ้าหรือตายหรือเป็นอะไรก็ได้ พระเจ้าแผ่นดินกับรัฐธรรมนูญ จำเลยจะเรียกให้มากราบไหว้ก็ได้จำเลยไม่กลัวใครในโลกนี้กลัวแต่พ่อแม่พระพุทธพระธรรมพระสงฆ์เท่านั้น ดังนี้จำเลยยังไม่มีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 98,335(21)

หนังสือใบอนุญาตร่อนหาแร่นั้นเป็นหนังสือราชการปลอมใบอนุญาตร่อนหาแร่โดยพิมพ์ลายนิ้วมือปลอมชื่อผู้อื่นที่มีนามในใบอนุญาตดังนี้ รัฐบาลและผู้มีชื่อตามหนังสือนั้นอาจได้รับความเสียหายได้ จำเลยต้องมีผิดฐานปลอมหนังสือ

โจทก์ฟ้องว่ามีคนร้ายลักทรัพย์ไป แล้วจับได้จากจำเลยโดยจำเลยลักหรือรับไว้โดยรู้สึกว่าเป็นของร้าย ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 93,321 จำเลยรับสารภาพ โจทก์จำเลยไม่สืบพะยาน ศาลต้องตัดสินยกฟ้อง

นายอำเภอเมื่อประมาทในหน้าที่ราชการทำให้เงินหลวงถูกยักยอกเอาไปได้ ยังไม่มีความรับผิดตามมาตรา 812 เพราะในกรณีนี้ นายอำเภอหาใช่ตัวแทนรัฐบาลไม่
นายอำเภอปฏิบัติราชการโดยประมาทเลินเล่อ เป็นเหตุให้เงินหลวงถูกสมุหบัญชีอำเภอยักยอกเอาไปได้ต้องมีความผิดฐานเลมิดอายุความฟ้องร้องมีกำหนด 1 ปีตามมาตรา 448 วรรค1 มิใช่วรรค 2 เพราะมิได้เป็นผู้ทำผิดในทางอาญา,
อายุความมาตรา 448 วรรค 2 นั้น หมายถึงผู้ที่จะต้องรับผิดเป็นผู้ได้ทำผิดทางอาญาเอง มิใช่ผู้เลินเล่อเปิดช่องทางให้ผู้อื่นเข้ามาทำผิดอาญา

ปลัดอำเภอเมื่อประมาทในหน้าที่ราชการทำให้เงินหลวงถูกยักยอกเอาไปได้ ไม่มีความรับผิดตามมาตรา 812 เพราะในกรณีนี้ปลัดอำเภอหาใช่ตัวแทนรัฐบาลไม่
ปลักอำเภอปฏิบัติราชการโดยความประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้เงินหลวงถูกสมุหบัญชีอำเภอยักยอกไปได้ ต้องมีความรับผิดฐาน+
อายุความฟ้องร้องมีกำหนด + ปีตาม ม.448 วรรค 1 มิใช่วรรค 2 เพราะมิได้เป็นผู้ทำผิดในทางอาญาอายุความตามมาตรา 448 วรรค 2 นั้น หมายถึงผู้ที่จะต้องรับผิดเป็นผู้ได้ทำผิดทางอาญาเอง มิใช่ผู้เลินเล่อปิดช่องทางให้ผู้อื่นเข้าทำ+อาญา

ตามรายงานการพิจารณาของศาลที่จดไว้ เมื่อคู่ความรับกันในประเด็นใดแล้วก็เป็นอันฟังได้ไม่ต้องสืบพะยานอีก เป็นคำรับที่ผูกมัดคู่ความ
ที่ดินสวนมะพร้าวซึ่งไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่ดินแต่อย่างใดเลยนั้น มีผู้บุกรุกเข้ามาครอบครองเพียง 4 - 5 ปี เจ้าขอเดิมยังไม่ขาดกรรมสิทธิ ฟ้องขับไล่ผู้บุกรุกได้
ที่ดินมือเปล่าซึ่งเป็นที่บ้านที่สวน ถ้าผู้ครอบครองโดยปรปักษ์ได้ครอบครองมาถึง 10 ปีแล้วก็ได้กรรมสิทธิเป็นเจ้าของ

ฟ้องว่าจำเลย 2 คนสมัครใจวิวาทต่อสู้ทำร้ายกันและจำเลยที่ 2 ถึงบาดเจ็บขอให้ลงโทษตาม ม.254 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยที่ 1 ทำร้ายจำเลยที่ 2 ถึงบาดเจ็บ และเป็นการทำร้ายแต่ฝ่ายเดียวก็ลงโทษจำเลยที่ 1 ตาม ม.254 ได้