คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
วิเศษ

น้ำสุราจากต่างประเทศ+ยังท่าน้ำในจังหวัด+ประเทศสยามที่มีอาณา+ติดต่อกันแล้วขนจาก+น้ำไปยังบ้านในตำบลเดียวกันนั้นเองดังนี้ไม่เรียกเป็นการขนน้ำสุราต่าง+ต่างตำบลไม่มีความผิด+ห้ามมิให้ขนน้ำสุราต่าง+ต่างตำบลตาม ม.11 หมายถึงการขนจากตำบล+นายอากรชั้นในแขวง+ ไปยังตำบลที่ตั้งนายอากรแขวงอื่น

การที่จะลดโทษให้แก่จำเลยฐานปราณีเพราะรับสารภาพหรือไม่นั้นเป็นข้อดุลพินิจ+รองศาลแล้วแต่จะเห็นสมควร อ้างฎีกาที่ 716-717/2466

พฤตติการณ์ที่ไม่ถือว่าจำเลยสมคบกันทำร้ายร่างกายเขาบาดเจ็บสาหัสประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218 แก้มาก ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลยตาม ม.256 มีกำหนด 2 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.338 (3) 1 เดือนดังนี้ เป็นการแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คดีอาญาซึ่งอัตราโทษ+างสูงในกฎหมายกำหนด+ให้จำคุกเกินกว่า 3 ปี พิพากษาศาลชั้นต้นนายเดียวพิพากษาคดีนั้นมิได้ +คดีที่ศาลชั้นต้นพิพากษาคดีเกินอำนาจตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรมศาลฎีกาย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่

+มีดไล่ฟันเขาจนเขา+วิ่งหนี ไม่ถือว่ามีเจตนากระทำให้เขาปราศจากความเป็นอิสสระแก่ตน+ทำนองหน่วงเหนี่ยว+ขังตาม ม. ก.ม.อาญา 270

ความผิดฐานโฆษณาหมิ่นประมาทนั้นไม่จำเป็๋นที่จำเลยจะต้องยืนยันว่าข้อความนั้นเป็นความจริง เมื่อข้อความที่จำเลยโฆษนาเป็นการใส่ความเขาแล้วจำเลยก็ต้องมีผิดโฆษณาในหนังสือพิมพ์เป็นการหมิ่นประมาท ต้อง+ว่ามีเจตนาจงใจหมิ่นประมาทแล้ว เว้นแต่จะนำสืบหักล้างข้อสันนิษฐานนี้ได้ ข้อความที่โฆษณาทั้งหมดมีหน้ากระดาษ ถึงแม้จะ+ข้อความอันเป็นการใส่ความอยู่เพียง 2 บรรทัดนับได้ว่ามีการหมิ่นประมาทแล้ว

ในคดีที่ส่งสำเนาอุทธรณ์ให้จำเลยมิได้ ศาลอุทธรณ์จะพิจารณาหรือวินิจฉัยไม่ได้ต้องจำหน่ายคดี และเมื่อโจทก์ไม่ได้ร้องขอให้ศาลอุทธรณ์สั่งศาลชั้นต้นออกหมายเรียกหรือหมายจับจำเลยแล้ว จะฎีกาคัดค้านในข้อนี้หาได้ไม่ โจทก์ฎีกาว่าศาลอุทธรณ์ไม่ควรสั่งจำหน่ายคดี ศาลควรจะออกหมายเรียกหรือหมายจับจำเลย แต่โจทก์มิได้ร้องขอให้ศาลอุทธรณ์กระทำดังนั้น ฉะนั้นโจทก์จะยกขึ้นเป็นข้อฎีกาไม่ได้

+นกซึ่งเกิดมีขึ้นในถ้ำ+ทรัพย์ที่ไม่มีเจ้าของ+กว่าผู้ผูกขาดจาก+บาลได้เข้ายึดถือเอานกนั้น ผู้ใดเอารังนก+ถ้ำไปก่อนผู้ผูกขาด+ยึดถือเอาไม่มีความ+ฐานลักทรัพย์

จำเลยไล่ติดตามผู้ร้ายซึ่งลักกระบือของจำเลยมาพอจำเลยส่องไฟถูกผู้ร้าย ๆ ก็วางเชือกกระบือที่กำลังจูงอยู่ออกวิ่งหนี จำเลยก็แทงผู้ร้ายด้วยหอกถึงแก่ความตายดังนี้ จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาเพราะถูกยั่วโทษะไม่ใช่เป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ

จำเลยรับราชการเปนลูกจ้างรับค่าจ้างรายวันวันใดไม่มาทำงานก็ไม่ได้ค่าจ้างดังนี้ไม่เรียกว่า+ข้าราชการวิสามัญ+ทำการปลอมหนังสือราชการซึ่งอยู่ในหน้าที่ของ+ก็ไม่มีความผิดฐานเปนเจ้าพนักงานปลอมหนังสือตาม ม.229 คงมีผิดฐานปลอมหนังสือตาม ม.224 +บัญชีแล้วนำไปใช้แสดง+กรรมการที่มาตรวจ+ถือว่าเปนการเสียหายต่อราชการแล้วต้องผิดฐานปลอมหนังสือบังคับบัญชาเพียงแต่สั่งให้จำเลยตรวจดูบัญชี+เห็นว่าผิดก็ให้แก้เสียจำเลยตรวจดูเห็นว่าผิด+แก้ไป เมื่อบัญชีเดิม+ต้องแล้วจำเลยแก้ให้+จำเลยจึงต้องรับผิด+อ้างม. 52 มายกเว้นโทษ+ได้ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218 +อาญาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลย 2 กะทง กะทงหนึ่งจำคุก 5 ปี อีกกะทงหนึ่งจำคุก 3 ปีดังนี้จำเลยฎีกา+ข้อเท็จจริงมิได้ อ้างฎีกาที่ 364/2476 ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามก.ม.อาญา ม.224 จำคุก 3 ปีลดกึ่งหนึ่งเหลือ 1 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.229 จำคุก 5 ปีลดกึ่งหนึ่งเหลือ 2 ปี 6 เดือนดังนี้เป็นแก้มากฎีกาในข้อเท็จจริง+อ้างฎีกาที่ 1684/2479