คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
วิเศษ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลย 2 กะทงคือฐานชิงทรัพย์จำคุก 3 ปีกะทงหนึ่งฐานปล้นทรัพย์จำคุก 10 ปี อีกกะทงหนึ่ง ดังนี้จำเลยฎีกาข้อเท็จจริงในฐานชิงทรัพย์ได้ต้องห้ามตามกฎหมายข้างต้น

ครอบครองโคของผู้อื่นมาโดยสงบและเปิดเผยเป็นเวลา 5 ปี ย่อมได้กรรมสิทธิ โจทก์ห้องว่าจำเลยลักโคซึ่งเป็นกรรมสิทธิของเจ้าทุกข์ แม้ทางพิจารณาได้ความว่าเจ้าทุกข์มีเพียงสิทธิครอบครองเท่านั้นก็ตาม จะยกฟ้องตาม ม. 192 วรรค 2 มิได้อุทธรณ์ฎีกาในคดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 3 ปี ตาม ม. 294 จำเลยฎีกาได้ฉะเพาะแต่ข้อกฎหมาย

จำเลยมีฝิ่นขณะอยู่ในร้านสูบฝิ่น เมื่อไม่ปรากฏว่าเป็นฝิ่นของร้านสูบฝิ่นนั้นเองแล้ว ก็ต้องถือว่าจำเลยมีฝิ่นโดยไม่ได้รับอนุญาตและถึงแม้โจทก์มิได้อ้าง ม. 8 มาด้วย แต่ได้บรรยายฟ้องว่าจำเลยมีผิดโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษ ตาม ม. 53 แล้วก็ลงโทษตามมาตรานั้นได้ความผิดฐานมีฝิ่นโดยมิได้รับอนุญาตเป็นผิดต่อ มาตรา 8 ซึ่งมีมาตรา 53 เป็นบทลงโทษ

+เขาจนรูปจมูกผิดปกติตลอดชีวิต และทำงานหาเลี้ยงชีพไม่ได้เกิน 20 วัน ต้องมีผิดฐานทำร้ายร่างกายสาหัส
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม. 218, 222 ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 2 ปี ฎีกาได้ฉะเพาะ แต่ปัญหาข้อกฎหมายสาหัสหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

กรมคลังเป็นนิติบุคคลตามกฎหมายย่อมมีอำาจเป็นโจทก์ฟ้องคดีที่อยู่ในขอบวัตถุประสงค์ของกรมได้ข้าราชการได้รับพระราชทาน++มาทองคำสำหรับประดับเกียรติยศและต้องส่งคืนเมื่อถึงแก่กรรม หีบหมากถูกเพลิงไหม้สูญไป แต่ข้าราชการผู้นั้นทำหนังสือรับรองจะจัดทำส่งใช้คืนให้ดังนี้ เอกสารฉะบับนั้น +++ผูกพันข้าราชการผู้นั้นรวมตลอดถึงผู้จัดการมฤดกของเขาด้วย
ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม. 255+++ทุนทรัพย์ที่พิพาท+++เพียง 515 บาท++ศาลอุทธรณ์พิพากษา+++ศาลขั้นต้น คู่ความ++ในข้อเท็จจริงไม่ได้

พถตติการณ์ที่เป็นการหลอกลวงฐานฉ้อโกง

จำเลยกล่าวว่าโจทก์ว่าที่ศาลยกฟ้องไม่ลงโทษโจทก์ ก็เพราะเอาเงินไปให้ผู้พิพากษาดังนี้ต้องมีผิดฐานหมิ่นประมาท จำเลยอ้างว่าถ้อยคำเหล่านั้นได้ยินโจทก์เที่ยวพูดมาก่อนมิได้ยืนยันว่าถ้อยคำนั้นเป็นความจริงอย่างใดจึงจะขอสืบความจริงมิได้
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม. 220, 222 คดีอาญาที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ปรับจำเลย 80 บาท โทษจำคุกให้รอการลงอาญาดังนี้ จำเลยฎีกาได้ฉะเพราะแต่ปัญหาข้อกฎหมาย

ชายคน ๆ หนึ่งถือมีดดาบขึ้นไปบนบ้านของเขาแล้วค้นเก็บทรัพย์ไปต่อหน้าเจ้าของบ้านเช่นนี้ต้องมีผิดฐานปล้นทรัพย์ตามนัยฎีกา ที่ 187/2480

++มีดฟันหญิงที่หน้าผากเมื่อแผลหายแล้วเป็นแผลเป็น++ตีนผมออกมาที่หน้าผากยาว 3 เซ็นติเมตร์ครึ่ง กว้าง 5 มิลลิเมตร์+++ 3 เมตร์ครึ่งแลเห็น+++ เรียกว่าทำให้รูปหน้าเสียโฉมต้องมีผิดฐานทำร้ายร่างกายสาหัส อ้างฎีกาที่ 769/2480

กล่าวหาเขาว่า " เวลาผัวไม่อยู่มีชู้ตั้งร้อยอันพันอัน " ต้องมีผิดตาม ม. 282