คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
อิศรภักดีธรรมวิเทต

จำเลยนำน้ำมันยางที่เสียภาษีแล้ว ข้ามเขตต์จังหวัดโดยไม่ได้รับอนุญาตตามกฎหมาย น้ำมันยางนั้นเป็นของต้องริบตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ 2485 มาตรา 74

จำเลยนำน้ำมันยางที่เสียภาษีแล้วข้ามเขตจังหวัดโดยไม่ได้รับอนุญาตตามกฎหมาย น้ำมันยางนั้นเป็นของต้องริบตามพระราชบัญญัติป่าไม้ 2484 มาตรา 74

เสมียนแผนกสรรพสามิตจังหวัด ไม่ใช่เจ้าพนักงานสรรพสามิตอันจะมีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิดพระราชบัญญัติเกลือ ผู้ใดให้สินบนเสมียนแผนกสรรพสามิตจังหวัดย่อมไม่มีผิดฐานให้สินบนเจ้าพนักงาน
ผู้ช่วยสรรพสามิตจังหวัดถือว่ามีตำแหน่งเป็นพนักงานสรรพสามิตมีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
เสมียนสรรพสามิตนั้นแม้ไปกับตำรวจก็ไม่ถือว่าเป็นเจ้าพนักงานอันมีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 2(16)

เสมียนแผนกสรรพสามิตต์จังหวัด ไม่ใช่เจ้าพนักงานสรรพสามิตต์จังหวัด อันจะมีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิด พ.ร.บ.เกลือ ผู้ใดให้สินบนเสมียนแผนกสรรพสามิตต์จังหวัดย่อมไม่มีผิดฐานให้สินบนเจ้าพนักงาน
ผู้ช่วยสรรพสามิตต์จังหวัดถือว่ามีตำแหน่งเป็นพนักงานสรรพสามิตต์ มีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิดตาม ป.วิ.อาญา
เสมียนสรรพสามิตต์นั้นแม้ไปกับตำรวจก็ไม่ถือว่าเป็นเจ้าพนักงานอันมีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิดตาม ป.วิ.อาญา มาตรา 2 (16)

ที่ดินเป็นที่ไร่ไม่มีหนังสือสำคัญให้แก่กันโดยไม่ได้จดทะเบียน ผู้รับปกครองมา 3-4 ปีแล้ว ผู้ให้จะฟ้องเรียกคืนไม่ได้
โจทก์ฟ้องว่าให้จำเลยอาศัย จำเลยต่อสู้กรรมสิทธิ์ ทางพิจารณาปรากฏว่าโจทก์ยกให้ดังนี้ ถือว่าโจทก์สืบไม่สมฟ้อง ต้องยกฟ้อง

ที่ดินเป็นที่ไร่ไม่มีหนังสือสำคัญให้แก่กันโดยไม่ได้จดทะเบียนผู้รับปกครองมา 3-4 ปีแล้ว ผู้ให้จะฟ้องเรียกคืนไม่ได้
โจทก์ฟ้องว่าให้จำเลยอาศัย จำเลยต่อสู้กรรมสิทธิ์ทางพิจารณาปรากฏว่าโจทก์ยกให้ ดังนี้ ถือว่าโจทก์สืบไม่สมฟ้อง ต้องยกฟ้อง

จำเลยขายเนื้อสุกรเป็นผิดพระราชบัญญัติควบคุมการฆ่าขายโคกระบือฯ 2481 ซึ่งใช้อยู่ในระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น ระหว่างอุทธรณ์มี พระราชบัญญัติอากรฆ่าสัตว์ ยกเลิก พระราชบัญญัติ 2481 และไม่มีบัญญัติถึงการขายเนื้อสัตว์ซึ่งถือว่าการขายไม่เป็นความผิดดังนี้ศาลต้องยกฟ้อง

จำเลยขายเนื้อสุกรเป็นผิด พ.ร.บ.ควบคุมการฆ่า,ขายโค,กระบือ ฯ พ.ศ.2481 ซึ่งใช้อยู่ในระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้นระหว่างอุทธรณ์มี พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ยกเลิก พ.ร.บ.2481 และไม่มีบัญญัติถึงการขายเนื้อสัตว์ ซึ่งถือว่าการขายไม่เป็นความผิดดังนี้ ศาลต้องยกฟ้อง

ยืมทองรูปพรรณไปแล้วเอาไปจำนำหลุด ผู้ยืมยอมใช้ราคาให้ผู้ให้ยืม ผู้ให้ยืมยอมตกลงดังนี้ ผู้ให้ยืมจะมาฟ้องขอให้คืนทองที่ยืมหรือใช้ราคาในปัจจุบันไม่ได้ ได้แต่ให้ใช้ราคาทองในเวลาที่ที่มาบอกกล่าวและตกลงกัน

ยืมทองรูปพรรณไปแล้วเอาไปจำนำหลุด ผู้ยืมยอมใช้ราคาให้ผู้ให้ยืม ผู้ให้ยืมยอมตกลง ดังนี้ ผู้ให้ยืมจะมาฟ้องขอให้คืนทองที่ยืมหรือใช้ราคาในปัจจุบันไม่ได้ ได้แต่ให้ใช้ราคาทองในเวลาที่ที่มาบอกกล่าวและตกลงกัน