คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: มนูภันย์วิมลสาร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1570/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การครอบครองปรปักษ์ที่ดินศาลเจ้าและการมอบอำนาจฟ้องคดี

จำเลยปกครองที่ดินของศาลจ้างเพียง 5-5 ปียังไม่ได้กรรมสิทธิครอบครองโดยปรปักษ์ ผู้ซึ่งได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองศาลจ้าวมีอำนาจมอบอำนาจให้ผู้+ฟ้องคดีเกี่ยวกับศาลจ้าวได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1568/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ใบมอบฉันทะที่ไม่สมบูรณ์เนื่องจากผู้มอบไร้ความสามารถขณะทำสัญญา

ใบมอบฉันทะซึ่งทำขึ้นในขณะผู้มอบป่วยมีสติไม่ปรกติพูดจาไม่รู้เรื่อง ผู้อื่นต้องจับมือแตะลายมือและจับมือให้เซ็นชื่อนั้น ย่อมไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1568/2497

ใบมอบฉันทะที่ไม่สมบูรณ์เนื่องจากผู้มอบไร้ความสามารถขณะทำสัญญา

ใบมอบฉันทะซึ่งทำขึ้นในขณะผู้มอบป่วยมีสติไม่ปกติพูดจาไม่รู้เรื่อง ผู้อื่นต้องจับมือแตะลายมือและจับมือให้เซ็นชื่อนั้น ย่อมไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1546/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ถอนฟ้องคดีอาญา: ศาลอนุญาตได้หากโจทก์ไม่ประสงค์ดำเนินคดีต่อและจำเลยไม่คัดค้าน

ในคดีความผิดต่อส่วนตัว แม้จำเลยฝ่ายเดียวฎีกา ระหว่างฎีกาก่อนอ่านคำพิพากษาผู้เสียหาย ขอถอนฟ้องโดยไม่ประสงค์จะดำเนินคดีต่อไป และจำเลยไม่คัดค้าน ดังนี้ ศาลมีอำนาจอนุญาตให้ถอนฟ้องและสั่งจำหน่ายคดีและให้ปล่อยจำเลยพ้นข้อหาไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1546/2497

การถอนฟ้องคดีอาญาโดยความยินยอมของผู้เสียหายและจำเลยไม่คัดค้าน ศาลอนุญาตได้

ในคดีความผิดต่อส่วนตัว แม้จำเลยฝ่ายเดียวฎีกา ระหว่างฎีกาก่อนอ่านคำพิพากษาผู้เสียหายขอถอนฟ้องโดยไม่ประสงค์จะดำเนินคดีต่อไป และจำเลยไม่คัดค้าน ดังนี้ศาลมีอำนาจอนุญาตให้ถอนฟ้องและสั่งจำหน่ายคดีและให้ปล่อยจำเลยพ้นข้อหาไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1536/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความเชื่อโดยสุจริตเป็นเหตุให้ไม่มีความผิดฐานทำลายทรัพย์สิน

จำเลยเชื่อโดยสุจริตใจว่าทำนมกันน้ำของผู้เสียหายอยู่ในเขตที่ดินของมารดกจำเลย จำเลยได้ทำลายทำนบนั้นเสียดังนี้ จำเลยไม่มีผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 324 (อ้างฎีกา 292/2483)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1536/2497

ความเชื่อโดยสุจริตและความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ การกระทำที่ไม่เป็นความผิดเมื่อเชื่อว่าอยู่ในเขตของตน

จำเลยเชื่อโดยสุจริตใจว่าทำนบกั้นน้ำของผู้เสียหายอยู่ในเขตที่ดินของมารดาจำเลย จำเลยได้ทำลายทำนบนั้นเสีย ดังนี้ จำเลยไม่มีผิดตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 324(อ้างฎีกา 292/2483)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1487/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สิทธิในที่ดิน กรณีใบเหยียบย่ำทับที่ดินที่มีผู้ทำประโยชน์มาก่อน ใบเหยียบย่ำเป็นโมฆะ

ที่ดินที่มีผู้ครอบครองตามใบเหยียบย่ำอยู่ก่อนแล้วต่อมานายอำเภอได้ออกใบเหยียบย่ำให้แก่ผู้อื่นทับที่แปลงนั้นผู้ได้รับใบเหยียบย่ำครั้งหลังย่อมไม่ได้สิทธิตาม ก.ม.เพราะที่นั้นมิใช่เป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1487/2497

ใบเหยียบย่ำที่ออกทับที่ดินที่มีผู้ทำประโยชน์มาก่อนเป็นโมฆะ แม้ไม่ใช่ที่สาธารณะสมบัติ

ที่ดินที่มีผู้ครอบครองตามใบเหยียบย่ำอยู่ก่อนแล้ว ต่อมานายอำเภอได้ออกใบเหยียบย่ำให้แก่ผู้อื่นทับที่แปลงนั้น ผู้ได้รับใบเหยียบย่ำครั้งหลังย่อมไม่ได้สิทธิตามกฎหมาย เพราะที่นั้นมิใช่เป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1472/2497

การบังคับคดีและสินสมรส: เจ้าหนี้มีสิทธิขอแยกสินบริคณห์โดยคำร้องได้ ไม่จำเป็นต้องฟ้องคดีใหม่

การร้องขอแยกสินบริคณห์ในชั้นบังคับคดีเพื่อดำเนินการไปตามคำพิพากษานั้น ทำเป็นคำร้องต่อศาลได้โดยไม่ต้องฟ้องร้องเป็นคดีขึ้นใหม่
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1483 มิได้บังคับไว้โดยชัดแจ้งว่าเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาจะต้องฟ้องร้องเป็นคดีใหม่เพื่อขอให้แยกสินบริคณห์เสียก่อน
ศาลฎีกามีอำนาจย้อนสำนวนให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยปัญหาที่ยังไม่ได้วินิจฉัยใหม่ได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา มนูภันย์วิมลสาร