คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 537

ทำสัญญาให้ผู้อื่นเช่าตึกของตน ซึ่งได้อุทิศถวายเป็นของวัดแล้วแต่ผู้เช่าไม่รู้เรื่องถวายวัด เมื่อทางวัดไม่ยินยอมให้เช่า ตนจึงต้องบอกเลิกการเช่าเสียก่อนที่ผู้เช่าได้เขามาใช้สถานที่ตามสัญญานั้น ผู้ให้เช่าต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายแก่ผู้เช่าที่ต้องเสียหายไปในการบูรณะดัดแปลงตึกนั้น
ผลกำไรอันจะได้จากการใช้ทรัพย์ที่เช่านั้น นับว่าเป็นค่าเสียหายอันเกิดแต่พฤติการณ์พิเศษ ถ้าผู้เช่ามิได้คาดเห็นหรือควรจะได้คาดเห็นพฤติการณ์พิเศษเช่นนั้นล่วงหน้าแล้ว ผู้ให้เช่าก็ไม่ต้องรับผิด

ทำสัญญาให้ผู้อื่นเช่าตึกของตนซึ่งได้อุทิศถวายเป็นของวัดแล้ว แต่ผู้เช่าไม่รู้เรื่องถวายวัด เมื่อทางวัดไม่ยินยอมให้เช่า ตนจึงต้องบอกเลิกการเช่าเสียก่อนที่ผู้เช่าได้เข้ามาใช้สถานที่ตามสัญญานั้น ผู้ให้เช่าต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายแก่ผู้เช่าที่ต้องเสียหายไปในการบูรณะดัดแปลงตึกนั้น
ผลกำไรอันจะได้จากการใช้ทรัพย์ที่เช่านั้น นับว่าเป็นค่าเสียหาย อันเกิดแต่พฤติการณ์พิเศษ ถ้าผู้เช่ามิได้คาดเห็น หรือควรจะได้คาดเห็นพฤติการณ์พิเศษเช่นนั้นล่วงหน้าแล้ว ผู้ให้เช่าก็ไม่ต้องรับผิด

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลบังคับให้จำเลยชำระค่าเช่า กับขอให้ศาลบังคับให้จำเลยทำสัญญาต่อไปอีกนั้น ศาลไม่บังคับให้จำเลยทำสัญญากับโจทก์ต่อไปอีก เพราะมิใช่เรื่องการบังคับชำระหนี้

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลบังคับให้จำเลยชำระค่าเช่า กับขอให้ศาลบังคับให้จำเลยทำสัญญาต่อไปอีกนั้น ศาลไม่บังคับให้จำเลยทำสัญญากับโจทก์ต่อไปอีก เพราะมิใช่เรื่องการบังคับชำระหนี้

เดิมมีสัญญาเช่า ภายหลังได้ทำสัญญายอมความกำหนดนัดเวลาที่จะออกจากที่เช่า ดังนี้ถือว่า จำเลยอยู่ในที่พิพาทตามสัญญายอมความไม่ใช่ตามสัญญาเช่า
พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ พ.ศ.2489 ไม่คุ้มครองถึงการอยู่ในที่เช่าตามกำหนดนัดที่ทำสัญญายอมกันซึ่งได้ทำกันไว้ก่อน

เดิมมีสัญญาเช่า ภายหลังได้ทำสัญญายอมความกำหนดผัดเวลที่จะออกจากที่เช่าดังนี้ถือว่า จำเลยอยู่ในที่พิพาทตามสัญญายอมความ ไม่ใช่ตามสัญญาเช่า
พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ พ.ศ.2489 ไม่คุ้มครองถึงการอยู่ในที่เช่าตามกำหนดผัดที่ทำสัญญายอมกันซึ่งได้ทำกันไว้ก่อน

การที่ศาลพิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวาร จำเลยยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับ และศาลได้อนุญาตให้ทุเลานั้น จะถือว่าเป็นสัญญาใหม่ให้จำเลยอยู่ในที่เช่าโดยไม่มีกำหนดเวลาหาได้ไม่
โจทก์จำเลยต่างแถลงรับตามประเด็นที่โต้เถียงกันแล้ว ศาลก็วินิจฉัยชี้ขาดคดีได้ ไม่จำต้องสืบพะยาน
อยู่ในที่เช่าโดยการเช่าโดยทำสัญญาเช่าใหม่หรือไม่ เป็นข้อเท็จจริง

การที่ศาลพิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวาร จำเลยยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับ และศาลได้อนุญาตให้ทุเลานั้นจะถือว่าเป็นสัญญาใหม่ให้จำเลยอยู่ในที่เช่าโดยไม่มีกำหนดเวลาหาได้ไม่
โจทก์จำเลยต่างแถลงรับตามประเด็นที่โต้เถียงกันแล้วศาลก็วินิจฉัยชี้ขาดคดีได้ไม่จำต้องสืบพยาน
อยู่ในที่เช่าโดยการเช่าโดยทำสัญญาเช่าใหม่หรือไม่เป็นข้อเท็จจริง

เช่าเคหะทำการค้าเป็นส่วนใหญ่ไม่อยู่ในความควบคุมตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า 2486
ผู้ให้เช่าบอกเลิกสัญญาเช่าโดยชอบแล้ว จึงมีพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า 2489 ดังนี้ จะใช้ พระราชบัญญัติฉบับนี้มาบังคับไม่ได้เพราะการอยู่ในเคหะที่เช่านั้น เป็นการอยู่โดยละเมิด

เช่าเคหะทำการค้าเป็นส่วนใหญ่ไม่อยู่ในความควบคุมตาม พ.ร.บ. ควบคุมค่าเช่า 2486
ผู้ให้เช่าบอกเลิกสัญญาเช่าโดยชอบแล้ว จึงมี พ.ร.บ. ความคุมค่าเช่า 2489 ดังนี้ จะใช้ พ.ร.บ.ฉะบับนี้มาบังคับไม่ได้ เพราะการอยู่ในเคหะที่เช่านั้น เป็นการอยู่โดยมะเลิด