คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
สุทธิอรรถนฤมนตร์

ฉะเพาะลูกแป้งเท่านั้นไม่ถือว่าเป็นเครื่องต้มกลั่นสุรา เว้นแต่จะมีไว้เพื่อต้มกลั่นสุราจึงจะเป็นผิด จำเลยมีลูกแป้งซึ่งเมื่อผสมกับข้าวหมักไว้จะกลายเป็นเชื้อสุรา แต่ลูกแป้งนี้โดยลำพังใช้เป็นยารักษาโรคโคกระบือได้ ดังนี้เมื่อโจทก์หาว่าจำเลยทำและมีลูกแป้งเชื้อสุรา โจทก์จะต้องนำสืบให้เห็นว่าจำเลยมีไว้เพื่อทำสุราด้วยจึงจะลงโทษจำเลยได้

โจทก์ฎีกาขอให้ริบของกลางซึ่งใช้ในการกระทำผิด แต่ส่งสำเนาฎีกาให้ จำเลยได้คนเดียวและปรากฏว่าของกลางเป็นของจำเลยอีกคนหนึ่งศาลต้องพิพากษายกฎีกาสำหรับจำเลยที่ส่งสำเนาฎีกาได้และจำหน่ายคดีสำหรับอีก คน หนึ่ง

อายุความฟ้องหย่านั้นต้องเริ่มนับตั้งแต่วันที่โจทก์รู้เหตุที่อ้างขอหย่านั้น

มีฝิ่นเกินปริมาณดันควรมีตามบัญชี กับมีมูลฝิ่นที่เหลือจากการสูบไว้เพื่อจำหน่าย เป็นความผิดซึ่งผู้รับอนุญาต จะต้องรับโทษผู้เดี่ยว จะยกเอาการไม่รู้เห็นมาแก้ตัวให้พ้นผิดไม่ได้ แม้ทางเจ้าพนักงานผ่อนผันให้เจ้าของร้านจำหน่ายมูลฝิ่นได้ ก็ไม่ทำให้พ้นผิดตาม กฎหมายได้

อำเภอออกประกาศขายที่ดินซึ่งบุคคลผู้อื่นเป็นเจ้าของร่วมอยู่ด้วย มิได้ไปร้องคัดค้านนั้น จะถือว่าเป็นการยินยอมให้ขายมิได้การได้มาซึ่งทรัพย์สิทธิในคลังหาริมทรัพย์ โดยทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนการได้มากับพนักงานเจ้าหน้าที่นั้นจะเป็นผลสมบูรณ์ต่อเมื่อการกระทำนั้นเป็นไปโดยสุจริต

คดีที่ผู้เสียหายและพนักงานอัยยการต่างเป็นโจทก์ฟ้อง จำเลยในข้อหาและกรณีเดียวกันและศาลได้พิพากษาคดีที่พนักงานอัยยการเป็นโจทก์ไปก่อนแล้วยกฟ้องเสียนั้น ถ้าผู้เสียหายได้ฟ้องคดีก่อนศาลพิพากษาในคดีที่อัยยการเป็นโจทก์และศาลมิได้รวมพิจารณาเป็นคดีเดียวกัน ไม่ทำให้สิทธิในการฟ้องคดีของผู้เสียหายระงับไปโดยผลแห่งคำพิพากษาในคดีก่อนนั้น คดีอาญาเรื่องเดียวกันซึ่งทั้งพนักงานอัยยการและผู้เสียหายต่างได้ยื่นฟ้องในศาลชั้นต้นศาลเดียวกัน การที่ศาลจะสั่งให้รวมการพิจารณาไปด้วยกันหรือไม่นั้นยอมอยู่ในดุลยพินิจของศาล

การที่จะเพิ่มโทษตาม พรบ ฝิ่นนั้นจะต้องได้ความว่าความผิดครั้งแรกกับความผิดครั้งหลังเป็นเรื่องความผิดตามพระราชบัญญัติฝิ่นด้วยกัน ครั้งแรกจำเลยกระทำผิดฐานลักทรัพย์ แต่มาครั้งหลังหระทำผิดตาม พรบ ฝิ่นต้องเพิ่มโทษตาม กฎหมายลักษณอาญา อ้างฎีกาที่ 1422/2482

ศาลชั้นต้นให้จำคุก 2 ปี ตามมาตรา 298 ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุก 3 ปี ตามมาตรา 299 เป็นแก้ไขเล็กน้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

ผู้ร้องขอคืนของกลางที่ศาลสั่งริบในคดีอาญาศาลนัดให้มาฟังกำหนดวันนัดไต่สวน ผู้ร้องไม่มาแลศาลสั่งให้จำหน่ายคดีเสียนั้น ผู้ร้องยื่นคำร้องใหม่ได้

ป่วยเป็นอัมพาตไม่สามารถลุกนั่งด้วยตนเองได้นั้นยังไม่พอฟังว่าเป็นผู้เสมือไร้ความสามารถคดีร้องขอให้ศาลสั่งให้บุคคลเป็นเสมือนไร้ความสามารถนั้นเป็นคดีเกี่ยวด้วยสิทธิตามสภาพบุคคล ฎีกาในข้อเท็จจริงได้เสมอ