คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
นนทประชา

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยกระทำผิดฐานพยายามปล้นทรัพย์และทำร้ายร่างกายภริยาเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บขอให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามปล้นทรัพย์ตามมาตรา 301 และ 60 นั้นเมื่อทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยมีความผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254 ศาลก็ย่อมลงโทษจำเลยตามมาตรา 254 ได้(อ้างฎีกาที่ 494/2490)

ความผิดฐานต่อสู้หรือขัดขวางเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่อันชอบด้วยกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 119 นั้นไม่ถือว่าเอกชนเป็นผู้เสียหายโดยตรง เอกชนจึงไม่มีอำนาจฟ้อง
ราษฎรพาเจ้าพนักงานที่ดินไปทำแผนที่ในคดีแพ่งเรื่องหนึ่งจำเลยขัดขวางไม่ยอมให้เจ้าพนักงานที่ดินทำการรังวัดจนเจ้าพนักงานที่ดินต้องงดทำแผนที่ไว้ดังนี้แม้ราษฎรผู้นั้นจะเสียหาย ก็ไม่มีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 119

ความผิดฐานต่อสู้หรือขัดขวางเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่อันชอบด้วยกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 119 นั้นไม่ถือว่าเอกชนเป็นผู้เสียหายโดยตรง เอกชนจึงไม่มีอำนาจฟ้อง.
ราษฎรพาเจ้าพนักงานที่ดินไปทำแผนที่ในคดีแพ่งเรื่องหนึ่ง จำเลยขัดขวางไม่ยอมให้เจ้าพนักงานที่ดินทำการรังวัดจนเจ้าพนักงานที่ดินต้องงดทำแผนที่ไว้ ดังนี้ แม้ราษฎรผู้นั้นจะเสียหาย ก็ไม่มีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องจำเลยตามก.ม. ลักษณะอาญามาตรา 119./

โจทก์จำเลย ซื้อที่ดินร่วมกันในที่ดินโฉนดเดียวกัน โจทก์ได้ที่ดินน้อยกว่าที่ได้ตกลงซื้อไว้ส่วนจำเลยกลับได้ที่ดินเกินกว่าจำนวนที่ตกลงซื้อไว้ ดังนี้ โจทก์ซึ่งเป็นเจ้าของร่วมด้วยผู้หนึ่ง ได้รับความเสียหายเพราะที่ดินขาดไปจึงมีอำนาจฟ้องเรียกที่ดินที่ขาดจากจำเลยในฐานะเป็นเจ้าของที่ดินด้วยกันได้

ความผิดฐานขนสุราโดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา 11 แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นในนั้น มุ่งหมายถึงการขนน้ำสุราที่ชอบด้วยกฎหมายไปต่างตำบล ถ้าหากน้ำสุราที่ขนเป็นน้ำสุราที่ผิดกฏหมายแล้ว ย่อมไม่อยู่ในบังคับแห่งบทมาตรานี้และแม้จะเป็นเวลาที่ใช้ พ.ร.บ.สุรา พ.ศ. 2493 แล้วก็ตาม ก็ยังมีบทความทำนองเดียวกับ พ.ร.บ.ภาษีชั้นในดังกล่าวแล้ว จึงยังไม่เป็นผิดตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นในและ พ.ร.บ.สุรา พ.ศ.2493.
(อ้างฎีกาที่ 38/2493)

ความผิดฐานขนสุราโดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา 11 แห่งพระราชบัญญัติภาษีชั้นในนั้นมุ่งหมายถึงการขนน้ำสุราที่ชอบด้วยกฎหมายไปต่างตำบลถ้าหากน้ำสุราที่ขนเป็นน้ำสุราที่ผิดกฎหมายแล้ว ย่อมไม่อยู่ในบังคับแห่งบทมาตรานี้และแม้จะเป็นเวลาที่ใช้พระราชบัญญัติสุราพ.ศ.2493 แล้วก็ตามก็ยังมีบทความทำนองเดียวกับ พระราชบัญญัติภาษีชั้นในดังกล่าวแล้วจึงยังไม่เป็นผิดตาม พระราบัญญัติภาษีชั้นในและพระราชัญญัติสุรา พ.ศ.2493 (อ้างฎีกาที่ 38/2493)

เจ้าของที่ดินมีโฉนดทำใบมอบฉันทะให้จำเลย เป็นผู้มีอำนาจจัดการสอบเขตที่ดินแทนตน จำเลยกลับขีดฆ่าข้อความว่า ทำการรังวัดสอบเขตที่ดินออกแล้วเติมข้อความว่า ทำสัญญาขายกรรมสิทธิ์ที่ดินแทนแล้วนำใบมอบฉันทะนั้นไปทำสัญญาโอนขายกรรมสิทธิ์ที่ดินนั้นแก่ผู้อื่นไปย่อมเป็นความผิดฐานปลอมหนังสือ

เจ้าของที่ดินมีโฉนดทำใบมอบฉันทะให้จำเลย เป็นผู้มีอำนาจจัดการสอบเขตต์ที่ดินแทนตน จำเลยกลับขีดฆ่าข้อ
ความว่า ทำการรังวัดสอบเขตต์ที่ดินออกแล้ว เดิมข้อความว่า ทำสัญญาขายกรรมสิทธิที่ดินแทน แล้วนำใบมอบฉัน
ทะนั้นไปทำสัญญาโอนขายกรรมสิทธที่ดินนั้นแก่ผู้อื่นไปย่อมเป็นความผิดฐานปลอมหนังสือ.

กฎหมายลักษณะอาญามาตรา 39 ที่ว่า ถ้าโทษที่ควรเพิ่มและที่ควรลดมีกำหนดเสมอกัน ก็ให้หักกลบลบกันไป ไม่ต้องเพิ่มและไม่ต้องลดนั้น แม้ในคดีที่จำเลยต้องโทษประหารชีวิต ก็ย่อมนำมาตรา 39 นี้มาใช้ได้(อ้างฎีกาที่ 752/2483)

ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 39 ที่ว่า ถ้าโทษที่ควรเพิ่ม และที่ควรลดมีกำหนดเสมอกัน ก็ให้หักกลบลบกันไป ไม่ต้องเพิ่มและไม่ต้องลดนั้น แม้ในคดีที่จำเลยต้องโทษประหารชีวิต ก็ย่อมนำมาตรา 39 นี้มาใช้ได้./
(อ้างฎีกาที่ 752/2483)