คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: ลัดพลีธรรมประคัลภ์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 848/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ขอบเขตความรับผิดของผู้จัดการร้านฝิ่นตาม พ.ร.บ.ฝิ่น: การพิสูจน์ความผิดฐานมีฝิ่นและมูลฝิ่น

ตาม พ.ร.บ. ฝิ่น 2472 ม. 22,58 มุ่งเอาผิดฉเพาะแต่ผู้รับไบอนุญาตตั้งร้านฝิ่น หาได้หมายจึงผู้จัดการร้านฝิ่นด้วยไม่
ผู้ฝ่าฝืนตาม ม. 14พ.ร.บ.ฝิ่น 2472 นั้นย่อมหมายฉเพาะผู้สูบฝิ่นเท่านั้น
ฟ้องว่ามีฝิ่นและมูลฝิ่น จำเลยไห้การรับโดยระบุถึงฝิ่นหย่างเดียวดังนี้ จะถือว่าจำเลยรับถึงมูลฝิ่นด้วยไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 848/2486

ขอบเขตความรับผิดทางอาญาตาม พ.ร.บ.ฝิ่น: ผู้รับใบอนุญาต vs. ผู้จัดการร้าน และการรับสารภาพเฉพาะเจาะจง

ตาม พ.ร.บ.ฝิ่น 2472 มาตรา 22,58 มุ่งเอาผิดเฉพาะแต่ผู้รับใบอนุญาตตั้งร้านฝิ่น หาได้หมายถึงผู้จัดการร้านฝิ่นด้วยไม่ ผู้ฝ่าฝืนตาม มาตรา 14 พ.ร.บ.ฝิ่น 2472 นั้นย่อมหมายเฉพาะผู้สูบฝิ่นเท่านั้น ฟ้องว่ามีฝิ่นและมูลฝิ่น จำเลยให้การรับโดยระบุถึงฝิ่นอย่างเดียวดังนี้ จะถือว่าจำเลยรับถึงมูลฝิ่นด้วยไม่ได้ ประชุมใหญ่ครั้งที่ 16/2486

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 802/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การฟ้องซ้ำในคดีอาญา: ศาลพิจารณาเหตุยกฟ้องเดิม มิใช่ความผิดฐานใด

ไนคดีก่อนสาลยกฟ้องโจทโดยเห็นว่าฟ้องเคลือบคลุมโจทนำคดีมาฟ้องไหม่ได้ไม่ต้องห้าม.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 802/2486

การฟ้องคดีใหม่หลังศาลยกฟ้องเนื่องจากฟ้องไม่ชัดเจน

ในคดีก่อนศาลยกฟ้องโจทก์โดยเห็นว่าฟ้องเคลือบคลุมโจทก์นำคดีมาฟ้องใหม่ได้ไม่ต้องห้าม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 780/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เหรียญกษาปณ์ผิดกฎหมาย ไม่ถือเป็นของที่ต้องริบตามกฎหมายลักลอบ

+มีเหรียนกสาปน์อันเปนความผิด พ.ร.บ.เงินตราไทยภาวะฉุกเฉิน(ฉบับที่ 2) พ.ส. 2485 นั้นไม่ถือเปนของอันจะพึงริบได้ตามมาตรา + กดหมายลักสนะอาญา.
(อ้างดีกาที่ 626/2486)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 780/2486

เหรียญกษาปณ์ผิดกฎหมาย ไม่เป็นของอันจะพึงริบ

การมีเหรียญกษาปณ์อันเป็นความผิดตามพ.ร.บ.เงินตราในภาวะฉุกเฉิน(ฉบับที่ 2) พ.ศ.2485 นั้นไม่ถือว่าเป็นของอันจะพึงริบได้ตามมาตรา 28 กฎหมายลักษณะอาญา (อ้างฎีกาที่ 626/2486)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 752/2486

ข้อห้ามฟ้องคดีซ้ำ: การขุดแร่โดยไม่ได้รับอนุญาต

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยบังอาจขุดแร่ไม่ได้รับใบสุทธิหรือใบอนุญาตซึ่งแร่ของกลางในคดีนี้เป็นจำนวนเดียวกับแร่ของกลาง ในคดีที่โจทก์ฟ้องจำเลยเรื่องก่อนและคดีนั้นศาลพิพากษาถึงที่สุดเด็ดขาดไปแล้วเช่นนี้ต้องด้วยข้อห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(4) ซึ่งจะฟ้องใหม่ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 752/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การฟ้องคดีซ้ำเกี่ยวกับแร่ดีบุกที่เคยมีคำพิพากษาถึงที่สุดแล้ว ถือเป็นการฟ้องซ้ำที่กฎหมายห้าม

โจทฟ้องหาว่าจำเลยบังอาดขุดแร่ไม่ได้รับไบสุทธิหรือไบอนุญาตซึ่งแร่ของกลางไนคดีนี้เปนจำนวนเดียวกับแร่ของกลางไนคดีที่โจทฟ้องจำเลยเรื่องก่อนและคดีนั้นสาลพิพากสาถึงที่สุดเด็ดขาดไปแล้ว เช่นนี้ต้องด้วยข้อห้ามตาม ป.ม. วิธีพิจารนาความอาญา ม. 39(4) ซึ่งจะฟ้องไหม่ไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 751/2486

ข้อเท็จจริงในฟ้องต่างจากข้อเท็จจริงที่พิสูจน์ได้ ศาลต้องยกฟ้อง แม้จำเลยไม่ได้ต่อสู้คดี

โจทฟ้องว่าจำเลยกะทำผิดวันที่ 13 เมสายน 2486 ทางพิจารนาได้ความว่าจำเลยกะทำผิดวันที่ 14 เมสายน 2486 ก็ต้องตัดสินยกฟ้อง
ถ้าปรากตว่าข้อเท็ดจิงที่กล่าวไนฟ้องต่างกับข้อเท็ดจิงที่ได้ความตามทางพิจารนาแล้วสาลก็ต้องยกฟ้อง แม้โจทจะอ้างว่าจำเลยไม่ได้หลงข้อต่อสู้ แต่กดหมายก็หาได้ถือเปนข้อสาระสำคันไม่ไนกรนีเช่นนี้,
ดีกาที่ 502/2481 และ 1034/2485

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 645/2486

อำนาจกรรมการและข้อยกเว้นลายมือชื่อกรรมการในเอกสารบริษัท

ข้อบังคับของบริษัท ข้อ 42 ให้อำนาจกรรมการตั้งกรรมการคนเดียวเป็นผู้จัดการได้ แม้ข้อ 44 จะมีความว่าเอกสารที่ทำในนามของบริษัทต้องลงชื่อกรรมการสองคนก็ตาม ผู้จัดการก็ลงชื่อในเอกสารคนเดียวได้ตามข้อ 42 ส่วนข้อ44 ใช้ได้เฉพาะกรณีที่กรรมการเป็นผู้ทำ การตั้งผู้จัดการจะเป็นการถูกต้องหรือไม่นั้น ถ้าคู่ความไม่โต้เถียงศาลก็ไม่ต้องวินิจฉัย เพราะนอกประเด็น

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา ลัดพลีธรรมประคัลภ์