คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ธรรมบัณฑิต

คำพิพากษาศาลอุทธรณ์แม้จะไม่ปรากฏข้อความว่าให้ยืนยก แก้หรือกลับแต่ปรากฏข้อความว่าอุทธรณ์ของจำเลยฟังไม่ขึ้น ซึ่งแสดงว่าพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นนั่นเอง ย่อมถูกต้องตามมาตรา 214 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาแล้ว
ในชั้นแรกจำเลยให้การปฏิเสธฟ้องของโจทก์ และต่อสู้ว่าผู้ทำการสอบสวนทำการสอบสวนโดยไม่มีอำนาจตามกฎหมาย แต่ต่อมาจำเลยกลับให้การรับสารภาพว่าได้กระทำผิดตามฟ้องโจทก์ทุกประการ ขอให้ลงโทษจำเลยแต่ในสถานเบาและแยกพิพากษาคดีส่วนตัวของจำเลยให้เสร็จสิ้นไปนั้น
เป็นการแสดงว่าจำเลยไม่ติดใจต่อสู้คดี ตามคำให้การฉบับแรกนั้นแล้ว ฉะนั้นข้อต่อสู้ของจำเลยชั้นเดิมที่ว่าการสอบสวนไม่ชอบด้วยกฎหมายจึงไม่เป็นปัญหาที่ศาลจะต้องยกขึ้นวินิจฉัยต่อไป
การที่จะฟังว่าพนักงานสอบสวนมีอำนาจสอบสวนหรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง เพราะในการนี้อาจต้องพิจารณาถึงข้อบังคับทั้งหลายซึ่งว่าด้วยอำนาจและหน้าที่ของตำรวจเป็นข้อประกอบด้วยตามมาตรา 16 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

การฝากทรัพย์กฎหมายไม่ได้บังคับว่าต้องทำเป็นหนังสือโจทก์นำสืบพยานบุคคลแตกต่างไปจากใบฝากทรัพย์ที่โจทก์อ้างได้

การฝากทรัพย์กฎหมายไม่ได้บังคับว่าต้องทำเป็นหนังสือ โจทก์นำสืบพยานบุคคลแตกต่างไปจากใบฝากทรัพย์ที่โจทก์อ้างได้

ฟ้องของโจทก์กล่าวทั้งวันทางจันทรคติและทางสุริยคติ แต่วันทางจันทรคติผิดไป แต่ถูกตามวันสุริยคตินั้น ยังไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้องอันเป็นเหตุให้ยกฟ้อง (อ้างฎีกา 745/2489)

ฟ้องของโจทก์กล่าวทั้ง วันทางจันทรคติ และทางสุริยคติ แต่วันทางจันทรคติผิดไป แต่ถูกตามวันสุริยคตินั้น ยังไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง อันเป็นเหตุให้ยกฟ้อง
(อ้างฎีกา 745/2489)

ผู้ให้เช่าเดิมตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน พ.ศ.2489มาตรา 16(6) ย่อมหมายความถึงผู้รับโอนกรรมสิทธิ์จากผู้ให้เช่าเดิมด้วย(อ้างฎีกา 845/2490)

ผู้ให้เช่าเดิมตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน พ.ศ.2489 มาตรา 16(6) ย่อมหมายความถึงผู้รับโอนกรรมสิทธิจากผู้ให้เช่าเดิมด้วย
(อ้างฎีกา 845/2490)

ตัวแทนกระทำการนอกอำนาจและสมประโยชน์ตัวการหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

ตัวแทนกระทำการนอกอำนาจและสมประโยชน์ตัวการหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

โจทก์ยื่นคำร้องเพิ่งเติมสถานที่เกิดการกระทำผิดในฟ้อง เมื่อเจ้าทรัพย์พยานโจทก์กำลังเบิกความ โดยอ้างเหตุว่าพนักงานสอบสวนไม่ได้สอบสวนมาให้ชัด เพิ่งมาทราบความขณะเมื่อพะยานเบิกความ ดั่งนี้ ถือว่ามิทำให้จำเลยเสียเปรียบในการต่อสู้คดี ศาลอนุญาตให้เพิ่มเติมฟ้องได้