คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ธรรมบัณฑิต

โจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้องโดยกล่าวว่าเพื่อรวบรัดมิให้คดีค้างพิจารณาขอถอนฟ้องไว้ชั่วคราว เพื่อสอบถามไปยังกรมกองทหารว่า จำเลยอีกคนหนึ่งเป็นทหารประจำการหรือไม่ เมื่อได้ความประการใด โจทก์จะได้ดำเนินต่อศาลที่มีอำนาจดังนี้ ศาลอนุญาตให้ถอนไป ภายหลังโจทก์ยื่นฟ้องต่อศาลทหารโดยปรากฏว่าจำเลยอยู่ในอำนาจศาลทหาร ดังนี้ถือว่าฟ้องใหม่ ไม่ได้ต้องห้าม ป.ม.วิ.อาญา ม.36

การส่งของชะนิดที่ไม่ต้องห้ามและไม่ต้องเสียภาษีออกนอกราชอาณาจักร์โดยไม่ได้แสดงรายการของที่ส่งและไม่หยุดให้เจ้าพนักงานตรวจ เป็นผิดตาม พ.ร.บ.ศุลกากร 2480 ม. 8 และ ม. 11 แต่ไม่เป็นผิด พ.ร.บ.ศุลกากร 2469 ม. 27 ของเช่นนี้ศาลให้ยึดไว้จนกว่าจะได้ปฏิบัติตามกฎหมาย จะริบไม่ได้
เดิมมีพระราชกฤษฎีกาห้ามส่งน้ำมันพืชออกนอกราชอาณาจักรต่อมามีฉะบับใหม่ยกเลิกฉะบับเก่าและไม่มีข้อห้ามส่งน้ำมันพืช ดังนี้ ถือว่ามีกฎหมายใหม่ยกเลิกกฎหมายเก่า จึงลงโทษจำเลยไม่ได้
เมื่อความผิดที่ศาลลงโทษไม่มีการริบทรัพย์แล้ว ก็จ่ายเงินสินบลหรือรางวัลตาม พ.ร.บ.ให้บำเหน็จในการปราบปรามผู้กระทำผิดไม่ได้
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้คืนของกลางให้ผู้ร้อง โจทก์ฎีกาขอให้ริบ แต่ไม่ได้บรรยายข้อที่ควรริบมาในฎีกาเลยศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

สัญญาเช่าที่เลิกสัญญากันโดยชอบก่อน พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า 2489 ใช้บังคับนั้น จะนำ พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า 2489, 2490 ไปบังคับไม่ได้

คู่ความตายระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ แต่ศาลชั้นต้นเพิ่งแจ้งการตายและการรับมฤดกความไปยังศาลอุทธรณ์เมื่อศาลอุทธรณ์ทำคำพิพากษาแล้ว ดังนี้ ย่อมไม่มีผลย้อนหลัง หรือทำให้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์เสียไปแต่ประการใดเลย

ทำหนังสือสัญญากู้เงินแล้วมอบที่นาแก่ผู้ให้กู้โดยมีข้อสัญญาว่า ถ้าพ้น 3 ปีไม่ไถ่ยอมยกที่นาให้ ครั้นครบกำหนด 3 ปีแล้วไม่ไถ่ดังนี้ จะมาขอไถ่ภายหลังไม่ได้
(อ้างฎีกาที่ 308/2490)

ผู้เช่าได้ก่อสร้างสิ่งใด ๆ ลงในที่ ๆ เช่า ซึ่งถือได้ว่าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับที่ดิน ก.ม.ถือว่าเป็นส่วนควบของที่ดิน ผู้เป็นเจ้าของที่ย่อมได้กรรมสิทธิ์ตามประมวลแพ่งฯ มาตรา 107 ถ้าผู้เช่ารื้อถอนก็ต้องรับผิดฐานละเมิด

ภริยาซึ่งเป็นผู้อนุบาลสามีผู้วิกลจริตซึ่งศาลสั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถมีอำนาจจัดการสินบริคนห์ส่วนของสามีได้โดยลำพัง
ทำสัญญาขายที่ดินแก่คน 1 แล้วไปโอนขายให้แก่อีกคน 1 โดยสมยอมกัน ผู้ซื้อคนแรกข้อให้เพิกถอนโอนรายหลังได้

ลักษณะอย่างไรเป็นการพนันล้อหมุนหรือการพนันยิงเป้าตามพระราชบัญญัติการพนัน กฎหมายมิได้บัญญัติบทวิเคราะห์ศัพท์ไว้โดยให้ถือตามความเข้าใจธรรมดา เมื่อทางพิจารณาได้ความว่าการพนันยิงเป้าจะใช้เป้านิ่งเป้าเคลื่อนที่เป้าหมุนก็ได้เป้าหมุนก็มิได้กำหนดว่าต้องมีลักษณะอย่างไรไม่จำกัดว่าต้องเป็นล้อเป็นเป้าตั้งหรือนอนอย่างไร วิธีการยิงเป้าปาโยนไปที่เป้าหรือล้อก็ทำได้เท่าๆ กัน ไม่ได้ความชัดว่า การเล่นการพนันประเภทล้อหมุนแตกต่างกับการพนันยิงเป้าตรงข้อใด เมื่อโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันให้มีการเล่นการพนันและเข้าเล่นการพนันล้อหมุนไม่ใช่ยิงเป้าตามที่จำเลยได้รับอนุญาต คดียังเป็นที่สงสัยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 227 ลงโทษจำเลยไม่ได้

พฤติการณ์ที่จะลงโทษฐานเล่นการพะนันประเภทล้อหมุนไม่ได้

โจทก์บรรยายฟ้องว่า "ฯลฯ จำเลยมีไว้ในครบอครองซึ่งธนบัตรโดยรู้อยู่แล้วว่าเป็นธนบัตรปลอม และได้ใช้ธนบัตรปลอมรายนี้ชำระหนี้ให้แก่ ว. เจ้าพนักงานจับธนบัตรชะนิดใบละยี่สิบบาท 1 ฉะบับ ซึ่งจำเลยนำไปชำระหนี้ให้แก่ ว. ดังกล่าวแล้ว ขอให้ลงโทษ" เป็นฟ้องที่สมบูรณ์ตาม ป.ม.วิ.อาญา มาตรา 15 + แล้ว