คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: ธรรมบัณฑิต

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 470/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การได้กรรมสิทธิ์โดยครอบครอง แม้ไม่มีหนังสือซื้อขาย และอำนาจศาลในการพิพากษาขัดทรัพย์ของผู้ไม่เป็นคู่ความ

การซื้อขายที่ดินมีโฉนดซึ่งแม้จะมิได้ทำเป็นหนังสือซื้อขายกันให้ถูกต้อง แต่เมื่อฝ่ายผู้ซื้อได้ครอบคอรงมากว่า 10 ปีแล้ว ก็ย่อมได้ที่เป็นสิทธิในฐานะครอบครอง
ผู้ร้องขัดทรัพย์ไม่ใช่คู่ความในคดีที่มีคำพิพากษาตามยอมระหว่างโจทก์จำเลย ศาลจึงมีอำนาจพิพากษาในเรื่องขัดทรัพย์เป็นอย่างอื่นได้ ไม่อยู่ในบังคับของ ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 143 ความในมาตรานี้หมายเฉพาะบังคับคู่ความให้เป็นไปตามคำพิพากษา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 449/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สัญญาประนีประนอมยอมความมีผลผูกพัน แม้มีการตกลงเช่าใหม่กับเจ้าของทรัพย์สิน

การที่จำเลยถูกผู้เช่าเดิมเป็นโจทก์ฟ้องขับไล่ให้ออกจากห้องพิพาทจนได้ทำสัญญายอมความกันต่อศาลว่าจะออกจากห้องไปภายในกำหนดแล้วกลับปรากฏว่าผู้ให้เช่าได้มีหนังสือบอกเลิกการเช่ากับโจทก์ และตกลงจะให้จำเลยเช่าห้องพิพาทต่อไป ซึ่งโจทก์ได้คัดค้านอยู่ ดังนี้ ไม่ทำให้จำเลยมีสิทธิจะคงอยู่ในห้องพิพาทต่อไป เพียงแต่เป็นเหตุพอที่ศาลยังไม่ควรจะจับกุมกักขังจำเลย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 438/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สัญญาจ้างทนาย: ค่าจ้างแม้ถอนทนายกลางคดีก็ต้องจ่าย, การเป็นทนายฝ่ายตรงข้ามเป็นเรื่องมรรยาท

การที่ตกลงจ้างทนายฟ้องคดีเป็นจำนวนหนึ่ง โดยไม่คำนึงว่าคดีจะดำเนินไปเสร็จหรือไม่ หากผู้จ้างมาถอนทนายนั้นเสียในระหว่างคดี ก็ไม่ถือว่าทนายเป็นฝ่ายผิดสัญญา และลดค่าจ้างมิได้
แม้ทนายที่จ้างไปนั้น เป็นทนายให้ผู้อื่นมาฟ้องผู้ว่าจ้างเป็นจำเลยให้เลิกกิจการบริษัท ดังนี้ก็ไม่ถือว่าทนายนั้นผิดสัญญาเป็นเรื่องเกี่ยวแก่มรรยาทต่างหาก

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 433/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การครอบครองมรดกโดยทายาทร่วม การไถ่นาพิพาท และผลของการครอบครองแทนกัน

การที่ทายาทของผู้ตายร่วมกันไปกู้เงินผู้อื่นมาไถ่นาพิพาท และให้เจ้าหนี้ทำนาพิพาทต่างดอกเบี้ยภายใน 1 ปีนับแต่เจ้ามรดกตายนั้น ถือว่าทายาทเหล่านั้นได้ครอบครองนาพิพาทด้วยกัน ตลอดเวลาที่เจ้าหนี้ทำนามรดกนั้นต่างดอกเบี้ยอยู่ หากทายาทคนใดไปลอบไถ่มาโดยไม่แจ้งให้ทายาทอื่นทราย ก็ไม่ถือว่าทายาทคนอื่นสละการครอบครอง คงถือว่าทายาทลอบที่ไถ่มาครอบครองแทนทายาทอื่นนั้น และคดีไม่ขาดอายุความมรดก

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 432/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความเสียหายต่อทางราชการต้องพิสูจน์ได้ การกระทำที่ไม่มีความเสียหายหรือความเสียหายไม่ชัดเจน ศาลยกฟ้อง

คดีที่โจทก์หาว่า จำเลยปลอมหนังสือสำคัญในราชการนั้น เมือข้อเท็จจริงได้ความว่า ทางราชการไม่เสียหายแล้ว ส่วนข้อที่ว่าอาจจะเกิดการเสียหายหรือไม่นั้น หากกรณีเป็นที่สงสัย โจทก์6้องนำสืบให้ได้ความชัด มิฉะนั้น ไม่ถือว่าอาจจะเกิดการเสียหายและศาลพิพากษายกฟ้อง (อ้างฎีกาที่ 866-870/2484)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 426/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เจตนาขายสำคัญกว่า: การไม่มีอาชญาบัตรไม่ผิด หากยังไม่มีเจตนาจะขาย

การที่จำเลยมีเครื่องชั่งตวงวัดวางไว้ในร้านตั้งแต่อาชญาบัตรให้ขายของจำเลยยังไม่ขาดอายุในปีต่อมาเมื่อเจ้าพนักงานไปจับปราฏกว่า อาชบัตรของจำเลยยังไม่ได้ต่อายุ ดังนี เมื่อจำเลยต่อสู้ว่าไม่มีเจตนาจะขาย และโจทก์ไม่นำสืบให้เป็นอย่างอื่นแล้ว จำเลยยังไม่ผิดฐานพยายามขายเครื่องชั่งตวงวัดโดยไม่มีอาชญาบัตร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 420/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การอุทธรณ์คำพิพากษาที่ไม่ริบของกลาง: ปัญหาข้อเท็จจริงที่ศาลฎีกาไม่รับพิจารณา

ปืนของกลางในคดีที่หาว่าจำเลยหยิบปืนของผู้อื่นซึ่งมีไว้โดยถูกต้องตามกฎหมายไปโดบยไม่ได้รับอนุญาตนั้น เมื่อศาลล่างลงโทษปรับเพียง 100 บาท และศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลล่างในข้อไม่ริบปืน โดยเห็นว่ายังไม่ควรริบ ดังนี้ ถือว่าเป็นปัญหาข้อเท็จจริง โจทก์ฎีกาไม่ได้ โดยต้องห้าม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 399/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การพิจารณาโทษกักกันสำหรับผู้กระทำผิดซ้ำ โดยคำนึงถึงลักษณะความผิดและเหตุผลเฉพาะคดี

เมื่อความผิดครั้งก่อนที่จำเลยเคยต้องโทษจำคุกมาแล้วทั้งสองครั้งไม่ใช่หตุร้าย แม้ครั้งหลังนี้ จำเลยได้ทำผิดฐานลักทรัพย์ โดยล้วงกระเป๋าซึ่งเป็นเหตุร้ายก็ตาม ศาลอาจพิเคราะห์ความผิดครั้งก่อนและเหตุผลเฉพาะคดีหลังนี้มาวินิจฉัยว่า จำเลยยังไม่มีสันดานเป็นผู้ร้าย และไม่ลงโทษกักกัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 397/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การพิพาทเรื่องการครอบครองที่ดิน และความผิดทางอาญา: การพิจารณาคดีอาญาควบคู่กับข้อพิพาททางแพ่ง

คดีอาญาที่โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันลักตัดฟันต้นไม้ในที่ดินของโจทก์ เมื่อได้ความเพียงว่า ที่ดินนั้นโจทก์จำเลยได้เคยนำเจ้าพนักงานรังวัดเถียงสิทธิครอบครองกันอยู่ ดังนี้ศาลไม่ควรงดสืบพะยานโจทก์โดยเห็นไปว่าเป็นคดีแพ่ง ควรให้โอกาสโจทก์สืบให้สมฟ้องเพราะอาจเป็นความผิดทางอาญาได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 377/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

อำนาจศาลในการแก้ไขข้อบกพร่องความสามารถของโจทก์ก่อนพิพากษาคดีขับไล่ แม้มีข้อจำกัดตามกฎหมาย

การที่หญิงมีสามีฟ้องขับไล่จำเลยออกจากบ้านและจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ แม้จะปรากฏว่าโจทก์ฟ้องโดยไม่ได้รับอนุญาตจากสามี และบ้านนั้นเป็นสินบริคณห์ ศาลก็มีอำนาจที่จะสั่งให้แก้ไขข้อบกพร่องในเรื่องความสามรถไม่ควรจะยกมาตาา 1469 มายกฟ้องโจทก์เสียทีเดียว

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา ธรรมบัณฑิต