คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ทิพปัญญา อ. บุปผเวส

โจทฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่วัด จำเลยต่อสู้ว่าที่พิพาทไม่ไช่ของวัดหรือของพระครูโสร์ แต่เปนของจำเลยเช่นนี้ ไม่ถือว่าจำเลยหลงข้อต่อสู้.
โจทฟ้องขับไล่จำเลย ๆ อ้างกัมสิทธิ การที่โจทสืบพยานว่าที่เปนของวัดและวัดได้มาหย่างไรนั้นเปนหารสืบไม่นอกฟ้องนอกประเด็นแต่หย่างได.

ลักเสี้ยนตาลที่ทางเรือนจำซื้อมาสานหมวกส่งไปขายและเป็นตัวอย่างสินค้า ไม่ใช่ซื้อมาใช้ราชการ ต้องลงโทษตามมาตรา 288 หาใช่ มาตรา 294(4) ไม่

ฟ้องโจทก์กล่าวว่าจำเลยได้ตกลงให้โจทก์จัดการขายที่ดินโดยสัญญาจะให้บำเหน็จ แต่ในชั้นฎีกาโจทก์ฎีกาว่าคดีอาจถือได้ว่ามีการตกลงกันโดยปริยายว่าโจทก์จะได้รับค่านายหน้าเช่นนี้ ย่อมเป็นการขัดกับฟ้องเดิมศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้

จำเลยทำหนังสือคำแปลภาสาไทยสแดงข้อความเท็ดเพื่อประกอบฉบับภาสาอังกริต ไม่เปนผิดถานปลอมหนังสือ.

จำเลยทำหนังสือคำแปลภาษาไทยแสดงข้อความเท็จเพื่อประกอบฉบับภาษาอังกฤษ ไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ

ฟ้องโจทกล่าวว่าโจทถูกจูงไจด้วยกลฉ้อฉลของจำเลยไห้หลงเข้าทำสัญญาโดยโจทมิได้บันยายว่าจำเลยกล่าวอ้างความจิงอันไดต่อโจทและเปนเท็ดหย่างไร จึงจูงไจไห้โจทเข้าทำสัญญา ย่อมเปนฟ้องที่ไม่แน่นอน , โจทฟ้องกล่าวว่า สัญญาลงวันที่ 16 พรึสจิกายน 2482 ไม่ไช่สัญญาที่แท้จิงและบริสุทธิอาดทำปลอมขึ้นทั้งฉบับหรือปลอมข้อความบางส่วนหรือทำขึ้นด้วยการหลอกลวงโดยไม่รู้เท่าถึงความจิงไม่ยืนยันว่าจำเลยหลอกลวงโจทว่ากะไร ความจิงเปนหย่างไร ย่อมเปนฟ้องเคลือบคลุม.

พริติการน์ที่ถือว่าเปนการกะทำเกิดสมควนกว่าเหตุ

จำเลยนอนเฝ้าข้าวสารอยู่ในห้อง. มีคนร้ายมาลักข้าวสารซึ่งอยู่นอกห้อง. จำเลยได้ยินเสียงและมองเห็นตัวคนร้ายได้บ้าง จึงใช้ปืนยิงคนร้ายไปตามเสียงนั้น. กระสุนทะลุฝาออกไปถูกโจทก์ซึ่งอยู่ที่ถนนกลางตลาดได้รับอันตรายแก่กาย. การที่จำเลยใช้ปืนอันร้ายแรงยิงคนร้ายซึ่งอยู่นอกห้องกำลังลักข้าวสารซึ่งไหลลงสู่กระสอบนั้นนับว่าเป็นการเกินกว่าเหตุ. เพราะข้าวสารไหลลงทีละเล็กละน้อยและคนร้ายที่อยู่นอกห้องไม่ปรากฏว่ามีกี่คนหรือมีอาวุธแต่อย่างใด.เมื่อเทียบการลักเช่นนี้กับการยิงเข้าด้วยกันแล้วจะเห็นได้ว่าร้ายแรงผิดกันมาก. จำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่นโดยเจตนาโดยป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ.

ที่ดินมีโฉนดแม้จำเลยจะได้ครอบครองโดยปรปักสเกิน 10 ปีถ้าหากมิได้ไปจดทเบียนสิทธิตาม ป.พ.พ.ม.1299 (2) ก็จะยกเปนข้อต่อสู้บุคคลพายนอกผู้ได้รับโอนมาโดยเสียค่าตอบแทนและโดยสุจริตและได้จดทเบียนสิทธิโดยสุจริตแล้วหาได้ไม่

ที่ดินมีโฉนดแม้จำเลยจะได้ครอบครองโดยปรปักษ์เกิน 10 ปี.ถ้าหากมิได้ไปจดทะเบียนสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1299(2). ก็จะยกเป็นข้อต่อสู้บุคคลภายนอกผู้ได้รับโอนมาโดยเสียค่าตอบแทนและโดยสุจริตและได้จดทะเบียนสิทธิโดยสุจริตแล้วหาได้ไม่.