คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: ทิพปัญญา อ. บุปผเวส

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 472/2484

ความครอบครองปืนของสามีที่ย้ายไปราชการต่างจังหวัด ไม่ถือว่าจำเลย (ภรรยา) มีความผิดฐานมีปืนไว้ในครอบครอง

สามีจำเลยไปรับราชการต่างจังหวัด แต่เก็บปืนที่ได้จดทะเบียนถูกต้องแล้วไว้ที่บ้านในจังหวัดพระนครซึ่งเป็นบ้านของจำเลยและสามีจำเลยรวมภัย และสามีจำเลยก็คงไปมาอยู่ที่บ้านของตนเช่นนี้เสมอ ย่อมถือได้ว่าปืนของกลางยังคงอยู่ในความครอบครองโดยปริยายของสามีจำเลยตามกฎหมาย จะเอาผิดแก่จำเลยไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 470/2484

การจำหน่ายเกลือโดยไม่ได้รับอนุญาต: การริบของกลางต้องมีเหตุจากการกระทำความผิดโดยตรง

จำหน่ายเกลือในเขตต์จำหน่ายเกลือ โดยไม่ได้รับอนุญาตศาลคงลงดทษตามพระราชบัญญัติเกลือ 2481 เกลือ ของกลางไม่ริบ เพราะกรณีไม่เข้าอยู่ใน ม.27.28 กฎหมายอาญา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 455/2484

การที่จำเลยไม่ต่อสู้คัดค้านประเด็นในชั้นต้น ศาลฎีกาไม่ต้องวินิจฉัยประเด็นใหม่

ในปัญหาข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายที่จำเลยมิได้ต่อสู้โต้แย้งคัดค้านมาแต่ต้นแต่ประการใด ศาลอุทธรณ์และศาลฎีกาย่อมรับไม่รับวินิจฉัย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 430/2484

การพิสูจน์ข้อเท็จจริงการใช้บังคับกฎข้อบังคับรักษาป่าเป็นสาระสำคัญของฟ้อง

การประกาศใช้กฎข้อบังคับวางระเบียบวิธีการจัดการรักษาป่าเป็นข้อเท็จจริงที่โจทก์จะต้องนำสืบ เมื่อดจทก์มิได้บรรยายความข้อนี้ในฟ้อง จึงไม่เป็นฟ้องที่ศาลจะพึงรับไว้พิจารณา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 429/2484

หน้าที่นำสืบความสุจริตของผู้ขายน้ำสุราเจือปน: โจทก์พิสูจน์การครอบครองผิดกฎหมาย จำเลยต้องพิสูจน์ความสุจริต

หน้าทีนำสืบ
ถ้าปรากฏว่ามีน้ำสุราเจือปนอยู่ในความครอบครองของผู้ขาย ก็ลงโทษได้ความในมาตรา 60 ที่ว่าถ้าจำเลยทำโดยสุจริตก้มิให้ตัดสินให้จำเลยทำโดยสุจริตก็มีให้ตัดสินให้จำเลยแพ้นั้นนับว่าเป็นบทยกเว้น จึงตกเป็นหน้าที่จำเลยนำสืบถึงความสุจริต

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 402/2484

เจ้าพนักงานจดบัญชีเบิกเงินเท็จ ทำให้เกิดความเสียหายต่อทางราชการ มีความผิดตามกฎหมายอาญา

เจ้าพนักงานตรวจสายโทรศัพท์ซึ่งมีหน้าที่ทำบัญชีเบิกเงินคนงานด้วยนั้น ได้จดบัญชีนั้นเท็จ ต้องมีผิดตามมาตรา 230

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 399/2484

การดับไฟเพื่อช่วยเหลือผู้เล่นพนันไม่ถือเป็นความผิดฐานสมรู้ร่วมคิด

ดับไฟในขระเจ้าพนักงานเข้าจับกุมการพะนันนั้นไม่เป็นผิดฐานสมรู้ในการลักเล่นการพะนัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 398/2484

เจตนาสุจริตในการรับรองลายพิมพ์นิ้วมือ ไม่ถือเป็นความผิดฐานปลอมแปลงเอกสาร

ลงลายมือชื่อรับรองลายพิมพ์นิ้วมือโดยเข้าใจว่าพิมพ์ลายมือนั้นเป็นพิมพ์ลายมืออันแท้จริงของผู้มอบ และเป็นการเข้าใจโดยสุจริตนั้นไม่มีความผิดฐานปลอมหนังสือเหตุในลักษณะคดีแม้จำเลยอีกคนหนึ่งจะมิได้อุทธรณ์เมื่อศาลอุทธรณ์เห็นว่าไม่มีความผิดเพราะเป็นเหตุในลักษณะคดี ก็มีอำนาจปล่อยไปได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 395/2484

ทำร้ายร่างกายจนเกิดบาดแผลถึงขั้นหนังขาด ถือเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บตามกฎหมาย

บาดแผลถูกเล็บข่วน 3 แห่งหนังขาดโลหิตชัยเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้จำคุกจำเลย 5 ปี จำเลยฎีกาขอให้ลดโทษฐานปราณีไม่ได้เพราะเป้นข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 347/2484

การป้องกันเกียรติยศพอสมควรแก่เหตุในกรณีชู้ผู้ชาย ศาลอุทธรณ์ยกฟ้อง

พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นการป้องกันเกียรติยศพอสมควรแก่เหตุ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา ทิพปัญญา อ. บุปผเวส

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ทิพปัญญา อ. บุปผเวส