คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.วิ.อ. ม. 226

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 884/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

คำบอกกล่าวของผู้ถูกทำร้าย/ตาย สามารถใช้ประกอบการพิจารณาคดีได้

คำร้องระบุบอกกล่าวของผู้ถูกทำร้ายโดยไม่ทันยั้งคิดก็ดี คำบอกกล่าวของผู้ตายโดยรู้ว่าชีวิตจะไม่รอดแต่สติยังดีอยู่ก็ดี ย่อมรับฟังประกอบการพิจารณาได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 884/2497

คำบอกกล่าวของผู้ถูกทำร้าย/ตาย รับฟังประกอบการพิจารณาคดีได้

คำร้องระบุบอกกล่าวของผู้ถูกทำร้ายโดยไม่ทันยั้งคิดก็ดีคำบอกกล่าวของผู้ตายโดยรู้ว่าชีวิตจะไม่รอดแต่สติยังดีอยู่ก็ดีย่อมรับฟังประกอบการพิจารณาได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 739/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เบิกความเท็จ – การพิจารณาหลักฐานใหม่ชั้นฎีกา – ข้อสำคัญแห่งคดี

ฟ้องว่าเบิกความเท็จแต่เท่าที่ปรากฎในฟ้องและในคำให้การ จำเลยเบิกความเท็จในข้อสำคัญอย่างใดไม่ได้ความ ดังนี้แม้จำเลยจะรับสารภาพก็ลงโทษจำเลยจะรับสารภาพก็ลงโทษจำเลยไม่ได้
เมื่อไม่ได้อ้างคำนวนเป็นพะยาน จะขอให้ศาลเรียกมาประกอบการพิจารณาชั้นฎีกานั้นเป็นการไม่ชอบด้วยวิธีพิจารณา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 739/2497

การเบิกความเท็จ – การพิสูจน์ข้อสำคัญ – หลักฐานเพิ่มเติมชั้นฎีกา – พิพากษายืน

ฟ้องว่าเบิกความเท็จแต่เท่าที่ปรากฏในฟ้องและในคำให้การจำเลยเบิกความเท็จในข้อสำคัญอย่างใดไม่ได้ความดังนี้แม้จำเลยจะรับสารภาพก็ลงโทษจำเลยไม่ได้
เมื่อไม่ได้อ้างสำนวนเป็นพยานจะขอให้ศาลเรียกมาประกอบการพิจารณาชั้นฎีกา นั้นเป็นการไม่ชอบด้วยวิธีพิจารณา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 147/2497

จำเลยมีสิทธิหักล้างหลักฐานในคดีอาญาที่มีคำขอให้ใช้ทรัพย์ แม้ปฏิเสธลอยๆ ศาลต้องพิสูจน์การยักยอกทรัพย์

คดีอาญา ซึ่งมีคำขอให้ใช้ทรัพย์รวมอยู่ด้วยนั้น แม้จำเลยให้การปฏิเสธลอยๆ ว่าไม่ได้กระทำผิดดั่งฟ้องจำเลยก็ย่อมมีสิทธิที่จะนำสืบหักล้างหลักฐานพยานโจทก์ในข้อหาทางอาญาได้ว่าจำเลยไม่ได้ทำการยักยอกทรัพย์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 147/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สิทธิจำเลยในการหักล้างหลักฐานในคดีอาญาที่มีคำขอเรียกทรัพย์คืน แม้ปฏิเสธลอยๆ

คดีอาญา ซึ่งมีคำขอให้ใช้ทรัพย์รวมอยู่ด้วยนั้น แม้จำเลยให้การปฏิเสธลอย ๆ ว่าไม่ได้กระทำผิดดั่งฟ้อง จำเลยก็ย่อมมีสิทธิที่จะนำสืบหักล้างหลักฐานพยานโจทก์ ในข้อหาทางอาญาได้ว่าจำเลยไม่ได้ทำการยักยอกทรัพย์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 652/2496

พยานแวดล้อมและคำตายยืนยันตัวผู้กระทำผิด แม้ไม่มีพยานตรง ศาลลงโทษฐานฆ่าคนตายได้

ในคดีอาญาฐานฆ่าคนตายนั้นแม้โจทก์จะไม่มีประจักษ์พยานรู้เห็นขณะฆ่า แต่โจทก์มีพยานประพฤติเหตุแวดล้อมกรณีและคำผู้ตายระบุไว้ในเวลาใกล้จะตาย ซึ่งรู้สึกตัวดีว่าจะต้องตายเป็นแน่แท้ และพฤติการณ์บ่งชัดว่าผู้ร้ายรายนี้เป็นจำเลยแล้ว ศาลก็ย่อมวินิจฉัยลงโทษจำเลยได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 652/2496 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

พยานแวดล้อมเพียงพอรับฟังการกระทำความผิดฐานฆ่าคนตาย แม้ไม่มีพยานตรง

ในคดีอาญาฐานฆ่าคนตายนั้น แม้โจทก์จะไม่มีประจักษ์พยานรู้เห็นขณะฆ่า แต่โจทก์มีพยานประพฤติเหคุแวดล้อม กรณี และคำผู้ตายระบุไว้ในเวลาใกล้จะตาย ซึ่งรู้สึกตัวดีว่าจะต้องตายเป็นแน่แท้ และพฤติการณ์บ่งชัดว่าผู้ร้ายราย นี้เป็นจำเลยแล้ว ศาลก็ย่อมวินิจฉัยลงโทษจำเลยได้./

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 547/2495 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเพิ่มโทษอาญา: หน้าที่การสืบพยานเมื่อจำเลยอ้างได้รับการนิรโทษกรรม

โจทก์ฟ้องว่าขอให้ลงโทษจำเลยทางอาญาและขอให้เพิ่มโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 72 จำเลยให้การรับว่าข้อเคยต้องโทษตามฟ้องนั้น จำเลยได้รับนิรโทษกรรมตาม พ.ร.บ.นิรโทษกรรม พ.ศ. 2489 แล้ว ดังนี้เท่ากับเถียงว่าเพิ่มโทษจำเลยไม่ได้ โจทก์จึงต้องมีหน้าที่นำสืบ เมื่อโจทก์จำเลยต่างไม่สืบพยาน ศาลก็เพิ่มโทษจำเลยไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 547/2495

การเพิ่มโทษจำเลย: หน้าที่การนำสืบและผลของนิรโทษกรรม

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทางอาญาและขอให้เพิ่มโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 72 จำเลยให้การรับว่าข้อเคยต้องโทษตามฟ้องนั้น จำเลยได้รับนิรโทษกรรมตามพระราชบัญญัตินิรโทษกรรม พ.ศ.2489 แล้ว ดังนี้เท่ากับเถียงว่าเพิ่มโทษจำเลยไม่ได้ โจทก์จึงต้องมีหน้าที่นำสืบ เมื่อโจทก์จำเลยต่างไม่สืบพยาน ศาลก็เพิ่มโทษจำเลยไม่ได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.วิ.อ. ม. 226