คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ.

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยรับมอบหมายทรัพย์ไว้แล้วยักยอกเอาไปใช้เสียเป็นหน้าที่โจทก์ต้องสืบว่าจำเลยได้เอาไปใช้เป็นประโยชน์เสียโดยทุจจริตหาใช่หน้าที่ของจำเลยนำสืบไม่

มีสุราไว้ในครอบครองเกินกว่า 10 ลิตร์โดยไม่มีใบขนมีผิดตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2467 ม.4 แลกำหนดโทษตามที่แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 ม.8 ฎีกาอุทธรณ์ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ข้อที่จำเลยมิได้ขอสืบมาแต่ศาลชั้นต้นนั้น จะมาขอสืบในชั้นศาลฎีกาหาได้ไม่ +

ต่างฝ่ายต่างด่าโต้ตอบกัน ผู้ก่อเหตุด่าเขาก่อนมีผิดตามมาตรา 339(2) วิธีพิจารณาอาญา ฟ้อง แปลฟ้อง คำรับสารภาพ หลักวินิจฉัย โจทก์ฟ้องกล่าวว่าจำเลยกล่าวคำลามกอนาจารแลหมิ่นประมาทเขาซึ่งหน้าจำเลยรับว่าได้ด่าเขาจริงดังนี้ จะแปลว่าจำเลยกล่าวคำลามกอนาจารด้วยหาได้ไม่ +

เพียงแต่ขอยืมเอาของไปขยเพื่อเอาเงินมาใช้แล้วผิดสัญญาไม่ใช้เงินกล่าวของภายในกำหนดดังนี้คดียังไม่มีมูลอันจะเป็นผิดทางอาญา
+กฎหมายรูปคดีดังที่ศาลล่างฟังมา ปัญหามีว่าคดีจะมีมูลเป็นผิดทางอาญาหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

การเล่นโปกำพะนันอันจะเป็นผิดกฎหมายนั้นไม่จำเป็นต้องมีเครื่องมือแลวิธีการเล่นเหมือนกันทุกอย่าง ถ้าหากปรากฎว่าสัญญาในส่วนสำคัญของการเล่นคล้ายคลึงกับโปกำผู้เล่นก็ต้องมีผิดฐานเล่นโปกำพะนัน

ในคดีเรื่องฟ้องเท็จและเบิกความเท็จเป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องนำสืบให้ปราศจากความสงสัยว่าจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นเท็จแล้วนำมาฟ้องโจทก์ในคดีเรื่องก่อนและเบิกความประกอบคดี เพียงแต่คดีเรื่องก่อนจำเลยสืบไม่สมตามฟ้องศาลจึงพิพากษายกฟ้องจำเลยเสียเช่นนี้ยังลงโทษจำเลยมิได้

จำเลยเปนลูกจ้างเขานายจ้างไปซื้อฝิ่นที่จังหวัดแล้วแบ่งให้จำเลยถือพาล่วงหน้าไปก่อนเพื่อจะได้ไปพร้อมกันภายหลังเช่นนี้ จำเลยยังไม่มีความผิด วิธีพิจารณาอาญา ในคดีอาญาศาลหยิบยกข้อเท็จจริงในคดีอีกเรื่องหนึ่งมาวินิจฉัยได้เพียงไร

ในคดีที่โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยรับโคไว้โดยรู้สึกว่าเป็นของร้าย ขอให้ลงโทษตาม ม.321 แต่บทเดียวโดยมิได้อ้าง พ.ร.บ.สัตว์พาหนะสำหรับเป็นบทลงโทษจำเลยด้วยแล้ว หน้าที่นำสืบความบริสุทธิหาตกอยู่แก่จำเลยไม่

ในคดีความผิดส่วนตัวฐานฉ้อโกง ถ้าโจทก์มิได้ฟ้องคดีภายใน 3 เดือนนับแต่วันรู้เรื่องความผิดแลผู้กระทำผิด มิฉะนั้นคดีขาดอายุความ แลการที่ฟ้องคดีแพ่งหาว่าจำเลยสมคบกันโกงโอนทรัพย์โดยสมยอมนั้น หาทำให้เป็นเหตุอายุความสดุดหยุดลงไม่ ทั้งไม่เรียกว่าเป็นการร้องทุกข์ตามกฎหมาย วิธีพิจารณาอาญา พระธรรมนูญศาลยุตติธรรม +.127 ม.14-15 พ.ร.บ.วิธีพิจารณาความ+โทษฯ ม.6 คดีที่ฟ้องต่อศาลโปริสภาแลศาลโปริสภากระทำการไต่สวนพะยานโจทก์แต่ฝ่ายเดียวโดยวินิจฉียมูลคดีพิเคราะห์ถึงถ้อยคำพะยานว่าจะมีพิรุธตามโจทก์หาหรือไม่ แล้วมีคำสั่งให้ยกข้อหาเสียนั้น หาโปริสภากระทำการพิจารณาคดีไม่ คดีเช่นนี้ตามพระธรรมนูญ ม.14-15 ผู้พิพากษาแต่นายเดียวก็มีอำนาจสั่งได้

ได้ความว่าจำเลยมีแป้งสำหรับทำสุราเถื่อนก็ลงโทษจำเลยฐานมีเครื่องทำสุราเถื่อนได้ โดยโจทก์ไม่ต้องนำสืบถึงว่าแป้งนั้นทำสุราแล้วมีกอฮอล์ดึ่มกินได้อย่างสุรา