คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 314

ฟ้องว่า "จำเลยรับมอบหมายสร้อยของ ส.ไปในวันที่ 3 ต.ค.86 เวลากลางแล้วบังอาจมีเจตนาทุจริตเบียดบังเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย" ดังเป็นฟ้องสมบูรณ์ตามกฎหมายในความผิดฐานยักยอกแล้ว.
ความผิดฐานยักยอกนั้นเกิดขึ้นแต่วันที่รับมอบหมายจนถึงวันที่ไม่ยอมส่งคืน ดังนี้เมื่อฟ้องว่าจำเลยยักยอกแต่วันที่ 3 ต.ค.86 ซึ่งเป็นวันได้รับมอบหมาย แต่ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยไม่ยอมคืนทรัพย์ให้ในเดือน พ.ย. 2486 จึงไม่ถือว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับฟ้อง.

ผู้ให้เช่าทวงเรือที่ให้เช่าคืนผู้เช่าไม่ยอมคืนโดยอ้างว่าไม่ได้เช่าเป็นแต่ผู้นั้นขายให้ตน และไม่ปรากฎว่าผู้เช่าทำอะไรแก่เรือนั้นอีกดังนี้ไม่เป็นการเบียดบัง จึงไม่เป็นผู้ผิดฐานยักยอก
สามีจำเลยเถียงว่าได้ซื้อเรือรายพิพาท ผู้เสียหายไปต่อว่าจำเลย ๆ ว่าไม่รู้ดังนี้ แม้จำเลยให้การในศาลว่าผู้เสียหายขายให้ คดีก็ฟังไม่ได้ว่าจำเลยเป็นผู้เถียงว่าผู้เสียหายขายให้.

สิทธิเกี่ยวกับการถอนคำร้องทุกข์ในคดีความผิดฐานยักยอกนั้นเป็นสิทธิเกี่ยวแก่ทรัพย์สินย่อมตกทอดไปยังทายาท
ในคดีความผิดฐานยักยอกเมื่อผู้เสียหายตาย ภรรยาซึ่งเป็นทายาทย่อมมีสิทธิแถลงต่อศาลขอถอนคำร้องทุกข์ได้ตามลำพังผู้เดียว.

แก้กะเป๋าใส่เงินไปจากเอวเจ้าทรัพย์ว่าจะเอาไปเก็บไว้ให้เจ้าทรัพย์มิได้ว่ากะไรดังนี้ ถือว่า ได้รับมอบหมายเงินไว้จากเจ้าทรัพย์ได้.

เอาทรัพย์ของผู้อื่นไปโดยถือวิสาสะ พายหลังกลับมีเจตนาทุจริตเอาทรัพย์ของเขาเสียดังนี้ไม่เปนผิดถานลักทรัพย์

ความผิดถานยักยอกทรัพย์เกิดเมื่อจำเลยได้รับมอบทรัพย์แล้วเจตนาทุจริตยักยอก ไม่ไช้เกิดขึ้นตั้งแต่ผู้เสียหายซาบเจตนาทุจริตของจำเลย
ไนคดียักยอกโจทระบุสถานที่เกิดเหตุที่ความผิดถานยักยอกเกิดขึ้นแล้ว แม้ได้ความว่าผู้เสียหายซาบเจตนาทุจริตของจำเลยที่ตำบนอื่น ก็ไม่ทำไห้ถือข้อเท็ดจิงต่างกับฟ้อง

โจทจำเลยหยู่กินกันฉันผัวเมียโดยมิได้จดทเบียนสมรสพายหลังได้ทำสัญญาแบ่งทรัพย์กัน จักรเย็บผ้าเปนส่วนของโจท แต่ยังคงหยู่หินด้วยกันเช่นเดิม จำเลยได้เอาจักรอันนั้นซึ่งได้ไห้ผู้อื่นเช่าไว้แต่เมื่อก่อนแบ่งทรัพย์กัน ไปขายแล้วเอาเงินค่าขายจักรได้ไปไช้ส่วนตัวเสียโดยไม่ส่งไห้โจทดังนี้ จำเลยยังไม่มีผิดถานยักยอกทรัพย์ โดยถือไม่ได้ว่าโจทได้มอบการครอบครองจักรเย็บผ้าดังนั้นไห้จำเลย

โจทฟ้องว่ามีคนร้ายลักทรัพย์ของผู้เสียหายไป จำเลยนำความมาบอกเจ้าทรัพย์ถึงเรื่องของที่หายหยู่เปนที่ถ้าต้องการเอาคืนจำเลยจะนำมาไห้ แต่ต้องเอาเงินก่อนเจ้าทรัพย์มอบไห้ไป แล้วจำเลบไม่เอาของมาคืนไห้เจ้าทรัพย์ ดั่งนี้ไม่เปนมูลความผิดถานยักยอกอันต้องอาญา

ผูเสียหายได้มอบไบธนานัติไห้จำเลยไปรับเงินจากที่ทำการไปรสนีย์แล้วไห้นำเงินที่รับได้ ส่งผู้เสียหายโดยธนานัตินั้นได้ส่งมาชำระค่าชายข้าวของผู้เสียหาย แต่ส่งถึงชื่อจำเลย เมื่อจำเลยรับเงินแล้วไม่นำส่งผู้เสียหายดังนี้ ถือว่าจำเลยได้รับมอบหมายไห้เปนผู้ดูแลรักสาทรัพย์หรือจัดการหย่างหนึ่งหย่างไดแก่ทรัพย์นั้น

พรึติการน์ที่เปนการขายของเชื่อ ไม่ไช่เรื่องยักยอก.