คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.อ. ม. 254

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 930/2482

ผู้มีสันดานเป็นผู้ร้ายและการกักกัน: ไม่มีอายุความและศาลไม่มีดุลยพินิจ

เป็นเรื่องที่จะถือว่าเป็นผู้มีสันดานเป็นผู้ผู้ร้ายนั้นไม่มีกำหนดอายุความผู้ที่เคยถูกส่งตัวไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วมาต้องโทษฐานทำร้ายร่างกาย ศาลต้องส่งตัวไปกักกัน
กฎหมายไม่เปิดช่องให้ศาลใช้ดุลยพินิจได้เช่นเดียวกับในมาตรา 8

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 900/2482

การต่อสู้และการป้องกันตัว: การกระทำเพื่อป้องกันการถูกทำร้ายต่อเนื่องถือเป็นป้องกันตัวชอบธรรม

เจ้าทุกข์ต่อยจำเลยก่อน + เลยได้ต่อยตอบไปทีหนึ่งแล้วจำเลยเข้ากอดปล้ำเจ้าทุกข์โดยกลัวเจ้าทุกข์ทำร้ายเอาอีก นอกจากไม่ได้ทำร้ายกันอีก ถือว่า+กระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ไม่มีโทษ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 874/2482

วิวาททำร้ายร่างกาย: การกระทำร่วมไม่ผิดตาม ม.338(3) หากเป็นการต่อสู้กัน

กรณีวิวาททำร้ายกันข้างหนึ่งถึงบาดเจ็บอีกข้างหนึ่งไม่ถึงบาดเจ็บ ข้างที่ชกต่อยเขาไม่ถึงบาดเจ็บ ข้างที่ชกต่อยเขาไม่ถึงบาดเจ็บไม่มีผิดตามกฎหมายอาญา ม.338(3) เพราะผู้ต่อยจะผิดตามมาตรานี้ต้องเป็นการบังอาจกระทำฝ่ายเดียว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 820/2482

การป้องกันตัวที่เกินเหตุ: การทำร้ายต่อเนื่องหลังจากการต่อสู้เริ่มต้น

จำเลยทำร้ายเขาก่อนแล้ววิ่งหนี เขาวิ่งตามไปในขณะนั้น จะเพื่อจับหรือต่อยตอบก็ดี จำเลยกลับเอาไม้ตีเขา+ ลงไปอีกถึงบาดเจ็บดังนี้ จะอ้างว่าตีโดยป้องกันตัวไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 781/2482

การยกโทษจำคุกและการลงโทษอาญาที่รอไว้: ศาลไม่อาจลงโทษอาญาที่รอไว้ได้หลังยกโทษจำคุกแล้ว และห้ามเพิ่มโทษ

+อยู่ในระหว่างถูกรอการลงอาญานั้น ศาล+มาตรา 40 มาใช้ยกโทษ+คุกในคดีหลังได้ และ+ศาลยกโทษจำคุกแล้ว+อาญาที่รอไว้มาลงแ่จำเลยไม่ได้ และเพิ่มโทษจำเลยไม่ได้ด้วย อ้างฎีกาที่ 484/2482 , 508/2473

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 731/2482

การเปลี่ยนแปลงฐานความผิดจากปล้นทรัพย์เป็นทำร้ายร่างกาย เนื่องจากหลักฐานไม่เพียงพอ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 301 โดยกล่าวว่าจำเลยปล้นทรัพย์และทำร้ายร่างกายเจ้าทรัพย์บาดเจ็บ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำร้ายร่างกายเจ้าทุกข์บาดเจ็บสาหัสแต่ไม่ได้ทำการปล้น ศาลลงโทษฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254 ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 724/2482

การลงโทษกักกันผู้กระทำผิดซ้ำ ก่อนพ้นโทษครั้งก่อน

การส่งตัวไปกักกันตาม ม.8 แห่งพระราชบัญญัติกักกันฯนั้น เมื่อปรากฏว่าจำเลยเคยต้องคำพิพากษาถึงจำคุกมาแล้ว 2 ครั้ง มากระทำผิดขึ้นอีก ดังนี้ถึงแม้ยังไม่พ้นโทษครั้งที่ 2 ก็ลงโทษฐานกักกันได้. อ้างฎีกาที่ 1307/2480

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 601/2482

บาดแผลไม่ร้ายแรงถึงสาหัส แม้ต้องรักษาตัว ยังประกอบการงานบ้านและทำนาได้ตามปกติ

พฤตติการณืที่ไม่ถือว่าผู้บาดเจ็บไม่สามารถประกอบการหาเลี้ยงชีพได้โดยปกติ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 461-462/2482

การฟ้องทำร้ายร่างกายต้องระบุผู้กระทำความผิด การขาดข้อเท็จจริงเฉพาะเจาะจงทำให้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมัครใจทำร้ายซึ่งกันและกันจนมีบาดเจ็บ แต่มิได้ระบุว่าใครทำร้ายใคร เมื่อไม่ได้ความว่าจำเลยสมัครใจเข้าต่อสู้ทำร้ายตามฟ้องแล้ว จะลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายไม่ได้กรณีเช่นนี้ไม่เข้า ม.192 วรรคท้าย แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญาด้วย.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 325/2482

บาดแผลฟกช้ำไม่ถึงขั้นบาดเจ็บตามกฎหมายอาญา พิจารณาจากอาวุธและพฤติการณ์

ใช้ถ้วยแก้วขว้างถูกหน้าแข้งเขาฟกบวมกว้างครึ่งเซ็นติเมตร์ ยาว 2 เซ็นติเมตร์ดังนี้ ยังไม่ถึงบาดเจ้บตามกฎหมายอาญา ม.254 อ้างฎีกาที่ 6/2471
การวินิจฉัยว่าบาดแผลจะ+บาดเจ็บหรือไม่ อันเป็นปัญหาข้อกฎหมายนั้น ต้องคำนึงถึงอาวุธที่จำเลยใช้ทำร้ายและพฤตติการณ์+แห่งการทำร้ายด้วย

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.อ. ม. 254

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 254