คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.อ. ม. 254

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 657/2481

การทำร้ายร่างกายสาหัส ศาลอุทธรณ์ลดโทษจาก ม.256 เป็น ม.338 โจทก์ฎีกาขอให้กลับไปใช้บทเดิม

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย 2 กะทงตามกฎหมายอาญามาตรา 254 และ 256 ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้องโจทก์จำคุกรวม 2 กะทง 3 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษจำเลย 2 กะทงตาม ม.254 และ 338(3) จำคุก 7 เดือนดังนี้โจทก์ฎีกาข้อเท็จจริงขอให้ลงโทษจำเลยในความผิดตาม ม.256 ได้
(หมายเหตุ ศาลอุทธรณ์แก้ศาลเดิมในกะทงตาม ม.256 เป็น 338 โจทก์ฎีกาเถียงฉะเพาะกะทงนี้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 514/2481

สิทธิของโจทก์ร่วม: การไม่แจ้งฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ และผลกระทบต่อการพิจารณาของศาลฎีกา

ในคดีที่เจ้าทุกข์เป็นโจทก์ร่วมกับอัยยการ ศาลชั้นต้นไม่ได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้เจ้าทุกข์ผู้เป็นโจทก์ฟัง เมื่ออัยยการฎีกาขึ้นมา ศาลฎีกาก็ตัดสินคดีระหว่างอัยยการกับจำเลยไปโดยไม่กล่าวถึงข้อบกพร่อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 435/2481

ความผิดฐานชิงทรัพย์: การทำร้ายเพื่อเอาทรัพย์และหลีกเลี่ยงอาญา

จำเลยลักกางเกงพาเดิรไปเจ้าทรัพย์ทราบก็ติดตาม+ที ครั้นทันกันเจ้าทรัพย์เข้าดึงกางเกงเอามาได้จำเลยกลับแย่งเอาไปอีกและออกเดิรหนี เจ้าทรัพย์เข้าไปจะจับกุม จำเลยก็ทำร้ายเจ้าทรัพย์ดังนี้ ฟ้องมีผิดฐานชิงทรัพย์ อ้างฎีกาที่ 833/2459 และ 705/2470

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 279/2481

เพิ่มโทษกักกันระหว่างจำคุก: ศาลเพิ่มโทษกักกันจำเลยได้ แม้โทษกักกันเดิมยังไม่สิ้นสุด

จำเลยถูกพิพากษาลงโทษจำเลยถูกพิพากษาลงโทษจำคุกและต้องเพิ่มโทษกักกันอยู่แล้ว ในระหว่างถูกจำคุกจำเลยทำผิดซึ่งเป็นเหตุร้ายขึ้นอีก ศาลลงโทษจำคุกในความผิดฐานใหม่นี้แล้วเพิ่มโทษกักกันแก่จำเลยอีกได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 238/2481

การใช้กำลังจับกุมและการควบคุมตัวผู้ต้องหาเกินเวลาที่กฎหมายกำหนด

ตำรวจสองคนเข้าจับผู้ลักลอบจับสัตว์น้ำในเขตต์หวงห้าม ผู้ถูกจับไม่ยอมให้จับ เกิดปลุกปล้ำกัน ผู้ใหญ่บ้านเข้าช่วยจับโดยใช้ไม้ตีศีร์ษะ ผู้ถูกจับ 1 ที ศีร์ษะแตกจึงจับตัวได้ดังนี้ เป็นการใช้กำลังพอสมควรแก่พฤตติการณ์ ผู้ใหญ่บ้านไม่มีผิด
ตำรวจจับผู้กระทำผิดควบคุมไว้ 25 ชั่วโมง จึงนำส่งสถานีตำรวจเป็นการนานเกินสมควรต้องมีผิดตาม ม.270

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 231/2481

ความผิดฐานปล้นทรัพย์: การพิจารณาความแตกต่างระหว่างการปล้นและการวิวาท

ฟ้องว่าจำเลยปล้นและทำร้ายเจ้าทรัพย์บาดเจ็บขอให้ลงโทษตาม ม.301 จำเลยรับว่าทำร้ายเจ้าทรัพย์บาดเจ็บแต่ไม่ได้ปล้น ทางพิจารณาไม่ได้ความว่าจำเลยปล้น ศาลตัดสินยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 171/2481

การระงับสิทธิเรียกร้องอาญา: คดีเดียวกัน, ลงโทษแล้ว, ห้ามฟ้องซ้ำ

จำเลยถูกอัยยการฟ้องและศาลพิพากษาลงโทษแล้วคดีที่เจ้าทุกข์เป็นโจทก์ฟ้องจำเลยในกรณีความผิดนั้นก็เป็นอันระงับไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 132/2481

การโต้แย้งข้อเท็จจริงในคดีอาญา: ศาลฎีกายกข้อฎีกาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และยืนตามคำพิพากษาเดิม

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลย 4 กระทงฐานทำร้ายร่างกาย จำคุก 3 เดือนกระทงหนึ่งฐานฉุกคร่าอนาจารจำคุก 3ปีกระทงหนึ่ง, ฐานข่มขืนชำเรา 2 กระทงจำคุก 4 ปี, รวมโทษ 7 ปี 3 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ให้ยกฟ้องโจทก์ฐานข่มขืนทำชำเรา 2 กระทงนั้นเสีย คงลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายและฉุดคร่า อนาจารตามศาลชั้นต้นดังนี้ จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ในการทำร้ายร่างกายและฉุดคร่า

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 118/2481

การลดโทษจำคุกจากข้อเท็จจริงบาดเจ็บไม่ถึงเกณฑ์ตามกฎหมาย และการจำกัดสิทธิฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.256 จำคุก 2 ปี ศาลอุทธรณ์แกล้งตาม ม.254 จำคุก 1 ปี ดังนี้เป็นแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 7/2481

การเปลี่ยนแปลงคำพิพากษาในคดีวิวาททำร้ายร่างกาย และผลกระทบต่อจำเลยที่ไม่เคยอุทธรณ์

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยสี่คนฐานวิวาททำร้ายร่างกายบาดเจ็บตามกฎหมายอาญา ม.254, 256 จำเลยคนเดียวอุทธรณ์ แม้ศาลอุทธรณ์จะฟังว่าไม่เป็นการวิวาท ก็ไม่เป็นเหตุในส่วนลักษณคดีมีผลถึงจำเลยอื่นอีกสามคนที่มีได้อุทธรณ์นั้น และในกรณีเช่นนี้ศาลอุทธรณ์จะยกฟ้องสำหรับจำเลยที่ 1-2-3ไม่ได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.อ. ม. 254

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 254