คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 155

การบรรยายฟ้องในข้อหาฐานเบิดความเท็จนั้นเมื่อมีข้อความครบถ้วนตาม ป.วิ.อาญา ม.158 เกี่ยวกับการกระทำทั้งหลายที่จำเลยกระทำผิด กับบรรยายว่าจำเลยได้สาบาลตัวแล้วเอาความที่รู้ว่าเท็จมาเบิกในข้อสำคัญในคดีและข้อที่ว่าเท็จและความจริงเป็นอย่างไรอันเป็นองค์แห่งความผิดฐานเบิกความเท็จแล้วก็ย่อมเป็นฟ้องที่สมบูรณ์ ก.ม.อันพึงรับไว้พิจารณา.

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยคัดค้านการเลือกตั้งและจำเลยเบิกความในศาลตอนหนึ่งว่า "ก่อนวันเลือกตั้ง 2,3 วัน รายอุไรผู้สมัครรับเลือกตั้งคนหนึ่งเอานายถวัลย์ปลัดเทศบาลและนายเล็กคนขับรถดังเพลิงไปช่วยหาเสียงและกินเลี้ยงที่บ้านนายบุญปลอดและบ้านนายนิ่ม ระหว่างกินเลี้ยงทั้ง 2 ครั้งนี้นายถวัลย์พูดโจมตีจำเลยว่านายครอบเป็นเจ้าถ้อยหมอความยื่นคำร้องต่อผู้ว่าราชการจังหวัดนครปฐมให้ระงับการติดไฟในระหว่างเลือกตั้ง" ซึ่งเป็นเท็จ ขอให้ลงโทษตาม ม.155 ข้อความเพียงเท่าที่เห็นว่าจำเลยมิได้ให้การว่านายถวัลย์ได้พูดส่งเสริมหรือทับถมให้เลือกหรือไม่ให้เลือกผู้ใดเลยไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งอย่างไร ถึงนายถวัลย์จะได้พูดเช่นนั้นจริงก็ไม่เป็นเหตุและไม่อาจเป็นเหตุให้ศาลเพิกถอนการเลือกตั้งตามสำนวนที่จำเลยร้องนั้นได้ ดังนี้ข้อความที่โจทก์อ้างแม้จำเลยจะเบิกเท็จก็ไม่ใช่ข้อสำคัญในดคีเรื่องนั้น ลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จตาม ม.155 ไม่ได้.

การที่จะวินิจฉัยว่าถ้อยคำที่เบิกความเท็จจะเป็นข้อสำคัญหรือไม่นั้น ย่อมต้องพิจารณาประเด็นในคดีที่ผู้นั้นเบิกความประกอบเมื่อศาลล่าง 2 ศาลฟังว่าข้อความที่ผู้นั้นเบิกความเท็จไม่ใช่ข้อสำคัญในคดีแล้ว การเป็นข้อสำคัญหรือไม่สำคัญย่อมเป็นข้อเท็จจริง

พะยานให้การก่อนปฏิญาณหรือสาบาลโดยพลั้งเผลอเมื่อให้การแล้วจึงได้ปฏิญาณต่อหน้าศาลว่า คำให้การนั้นเป็นความจริงดังนี้ ถือว่าได้ปฏิบัติตามมาตรา 112 แล้ว คำให้การใช้ได้ตามกฎหมาย.

การจ้างผู้อื่นเบิกความเท็จไม่เป็นผิดฐานกระทำพะยานเท็จตามมาตรา 157ฟ้องว่าจ้างผู้อื่นเบิกความเท็จแต่ไม่ได้กล่าวว่าผู้ถูกจ้างไปเบิกความเท็จในข้อสำคัญอย่างไรดังนี้ ย่อมไม่ครบองค์ความผิดตามมาตรา 156 จึงรับพิจารณา เพื่อลงโทษผู้รับจ้างตามมาตรา 156 และ 64 ไม่ได้

การกระทำอันเป็นกรรมเดียวมีเจ้าทุกข์หลายคนนั้น มีเจ้าทุกข์คนหนึ่งฟ้องและศาลได้พิพากษาและศาลได้พิพากษายกฟ้องไปแล้วเจ้าทุกข์คนอื่นจะมาฟ้องไปแล้วเจ้าทุกขคนอื่นจะมาฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยอีกไม่ได้

กรณีที่ถือว่าคำเบิกความไม่ใช่ข้อสำคัญในคดี

ปัญหาที่ว่าคำเบิกความเป็นข้อสำคัญในคดีก่อนหรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริงฎีกาทุกฉะบับจะต้องระบุข้อ เท็จจริงโดยย่อหรือข้อกฎหมายที่ยกขึ้นอ้างอิง จะ+ถือเอาฟ้องอุทธรณ์มาเป็นฟ้องฎีกาด้วยไม่ได้

ในคดีอาญา ทนายมีอำนาจเซ็นลายมือชื่อเป็น โจทก์แม้ในใบแต่งทนายตัวความจะมอบอำนาจให้ฟ้องก็ตามและเมื่อปรากฏความผิดพลาดในฟ้องขึ้นแล้ว โจทก์มิได้ขอแก้ให้ถูกต้อง กลับยืนยันตลอดมาดังนี้ศาลหาควรให้โจทก์แก้ฟ้องไม่

คดีอาญาซึ่งมีอัตราโทษเกินอำนาจศาลแขวงที่จะพิจารณาพิพากษาได้นั้น ศาลแขวงมีอำนาจไต่สวนมูลฟ้องและเห็นว่าไม่มีมูลก็มีอำนาจพิพากษายกฟ้องได้ บทบัญญัติในมาตรา 167 แห่ง ประมวล วิธีพิจารณาความอาญานั้น เป็นบทบัญญัติเกี่ยวแก่กระบวนพิจารณาบรรยายกระบวน พิจารณาบรรยายวิธีการที่จะพึงปฏิบัติ มิใช่เป็นบทกำหนดอำนาจศาล