คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.อ. ม. 155

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1669/2479

ฟ้องคดีใหม่ได้ แม้เคยฟ้องแล้วถอนฟ้อง หากเป็นคนละประเด็นและต่างกรรมต่างวาระ

เดิมโจทก์ฟ้องว่าจำเลยเบิกความเท็จต่อศาลแล้วขอถอนฟ้องไปภายหลังมาฟ้องจำเลยใหม่หาว่าแจ้งความเท็จต่อกรมการอำเภอดังนี้ เมื่อเป็นปัญหาคนละประเด็นและเป็นการกระทำต่างกรรมต่างวาระกัน ก็ไม่ต้องด้วยข้อห้ามตาม ม.36 แห่งประมวลพิจารณาอาญา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 649/2479

ข้อยกเว้นความผิดฐานเบิกความเท็จสำหรับพระภิกษุสามเณร และมาตรฐานการพิสูจน์ความผิด

พระภิกษุสามเณรเป็นพะยานเบิกความเท็จไม่มีผิดฐานเบิกความเท็จ+

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 495/2479

การฟ้องเบิกความเท็จต้องอาศัยข้อความที่จำเลยเบิกความจริง หากไม่มีข้อความนั้น ฟ้องโจทก์เป็นตก

ในคดีเรื่องเบิกความเท็จฟ้องโจทก์กล่าวข้อความที่อ้างว่าจำเลยเบิกความเท็์จไว้แต่ในคำเบิกความของจำเลยไม่ปรากฎถ้อยคำเช่นนั้นจะลงโทษจำเลยมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 670/2478

ศาลยกฟ้องคดี

ยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 426/2473

การยกฎีกาข้อขาดอายุความ หากมิได้ยกข้อโต้แย้งในศาลล่าง

วิธีพิจารณาอาญาการร้องคัดค้านว่าคดี โจทก์ขาดอายุความต้องร้องเสียในชั้นศาลล่าง จะมาร้องคัดค้านในชั้นฎีกาไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1030/2472

เบิกความเท็จในคดีแพ่ง: คำเท็จที่เป็นสาระสำคัญต่อการต่อสู้คดี

เบิกความเท็จในข้อสำคัญในคดีแพ่ง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 771-772/2472

การเบิกความเท็จและการเสี้ยมสอนพยาน: ข้อสำคัญในคดี

เบิกความต่อศาลว่าคำให้การในชั้นไต่สวนนั้นเจ้าพนักงานเสี้ยมสอนให้พะยานเบิกความดังนี้ ไม่ใช่ข้อสำคัญในคดีที่ศาลจะตัดสินในเรื่องนั้น ยังไม่มีผิดฐานเบิกความเท็จ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 598/2471

การเบิกความขัดแย้งกันในชั้นไต่สวนและชั้นพิจารณา: สันนิษฐานว่าจำเลยไม่ได้เบิกความเท็จหากโจทก์ไม่มีพยาน

เบิกความชั้นไต่สวนผิดกับชั้นพิจารณาวิธีพิจารณาอาญา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 488/2471

การละเว้นการกระทำโดยสุจริต ไม่ถือเป็นความผิด

การละเว้นกระทำซึ่งทำไปโดยสุจริตไม่มีผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 161/2471

ภาระการพิสูจน์ความเท็จของพยาน: โจทก์ต้องพิสูจน์ความไม่จริงของคำเบิกความ

เบิกความเท็จลักษณพยานการที่จะลงโทษผู้เบิกความเท็จนั้น เปนน่าที่โจทก์จะต้องนำสืบให้สมข้อหา

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.อ. ม. 155

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 155