คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ชม จามรมาน

เหรียนสลึงและ 2 สลึงเปนเหรียนกสาปน์ชนิดหนึ่งตามความไน พ.ร.บ.เงินตราและหยู่ไนการควบคุมของ พ.ร.บ.เงินตราไนภาวะฉุกเฉินด้วย
พรึติการน์ที่ถือว่ามีเหรียนกสาปน์ไว้ไนครอบครองจำนวนไม่เกินสมควน.
อ้างดีกา 715/2486

เหรียญหนึ่งสลึงและสองสลึงเป็นเหรียญกษาปณ์ชนิดหนึ่งตามความในพระราชบัญญัติเงินตรา และอยู่ในความควบคุมของพระราชบัญญัติเงินตราในภาวะฉุกเฉินด้วย จำเลยมีสตางค์สิบ 62 อัน สตางค์ห้า 79 อันสตางค์แดง 4 อัน สตางค์ดีบุกชนิดหนึ่งสตางค์ 14 อันเหรียญสลึง 2 อัน เหรียญหนึ่งสลึง 134 อัน แต่เมื่อพิเคราะห์ถึงฐานะของจำเลยซึ่งเป็นผู้ทำการค้าขายของเบ็ดเตล็ดในเขตเทศบาลเมืองตราด จังหวัดตราดและพฤติการณ์อื่นๆ ประกอบแล้ว เห็นว่าจำนวนเหรียญกษาปณ์ที่จำเลยมีอยู่ไม่เกินสมควรแก่ปกติธุระการกระทำของจำเลยไม่มีความผิด

ข้อบังคับของตำหรวดมีว่าถ้าหนีราชการไปเกิดกำหนดต้องถูกไล่ออก ตำหรวดผู้หนึ่งหนีราชการไปเกินกำหนดและถูกไล่ออกแล้ว แต่ไม่รู้ว่าถูกไล่ออกและแต่งเครื่องแบบไปทำการจับกุมราสดรดังนี้ไม่มีผิดถานแต่งเครื่องแบบตำหรวด
ตาม พ.ร.บ.เครื่องแบบตำหรวด(ฉบับที่ 3) พ.ส.2483 การแต่งเครื่องแบบตำหรวดโดยไม่มีสิทธิจะเปนความผิดต่อเมื่อมีเจตนา.

ข้อบังคับของตำรวจมีว่าถ้าหนีราชการไปเกินกำหนดต้องถูกไล่ออกตำรวจผู้หนึ่งหนีราชการไปเกินกำหนดและถูกไล่ออกแล้ว แต่ไม่รู้ว่าถูกไล่ออกและแต่งเครื่องแบบไปทำการจับกุมราษฎร ดังนี้ ไม่มีผิดฐานแต่งเครื่องแบบตำรวจ ตาม พ.ร.บ.เครื่องแบบตำรวจ (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2483 การแต่งเครื่องแบบตำรวจโดยไม่มีสิทธิจะเป็นความผิดต่อเมื่อมีเจตนา

ตาม พ.ร.บ.พาสีชั้นไนแก้ไขเพิ่มเติม พ.ส. 2467 ม. 4 วัค 3 บัญญัติไห้ผู้ครอบครองน้ำสุราเกินกว่า 5 ลิตร์ สแดงว่าได้ซื้อมาจากผู้ที่ควนขายนั้น เปนเพียงข้อสันนิถานของกดหมายไห้จำเลยมีหน้าที่นำสือบเท่านั้น หาไช่บทบัญญัติความผิดไม่.ฟ้องว่าจำเลยมีน้ำสุราไนความครอบครอง แต่มิได้บันยายว่าจำเลยรู้ว่าเปนสุราที่ขายหรือทำขึ้น ฯลฯ โดยมีผิดกดหมายแล้วเปนฟ้องเคลือบคลุม.

ตามพ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2467 มาตรา 4 วรรคสาม บัญญัติให้ผู้ครอบครองน้ำสุราเกินกว่า 5 ลิตรแสดงว่าได้ซื้อมาจากผู้ที่ควรขายนั้น เป็นเพียงข้อสันนิษฐานของกฎหมายให้จำเลยมีหน้าที่นำสืบเท่านั้นหาใช่บทบัญญัติความผิดไม่ ฟ้องว่าจำเลยมีน้ำสุราในความครอบครองแต่มิได้บรรยายว่าจำเลยรู้ว่าเป็นสุราที่ขายหรือทำขึ้นฯลฯ โดยมีผิดกฎหมายแล้วเป็นฟ้องเคลือบคลุม ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 15/2486

กล่าวคำหมิ่นประมาทบุคคลหลายคนในครั้งเดียวกัน ผู้เสียหายผู้หนึ่งนำเรื่องขึ้นร้องฟ้องจนผู้กล่าวหมิ่นประมาทถูกลงโทษไปแล้วผู้เสียหายคนอื่นจะนำคดีมาร้องฟ้องอีกไม่ได้ เป็นฟ้องซ้ำ (อ้างฎีกา 559/84)

+เปนเรื่องกู้เงินกันต่อมาพายหลังลูกหนี้ทำหนังสือยกที่สวนไห้เปนกัมสิทธิแก่ผู้ไห้กู้เปนการตีไช้หนี้เงินกู้เช่นนี้ย่อมทำได้ตาม ป.พ.พ.มาตรา 321.
+มีโจทกู้เงินจำเลยไปพายหลังสามีโจททำหนังสือยกที่สวนแปลงหนึ่งไห้แก่จำเลยเปนกัมสิทธิ+การชำระหนี้ แล้วสามีโจท+ โจทไม่มีสิทธิฟ้องเรียกที่ดินรายนี้คืน

เดิมเป็นเรื่องกู้เงินกันต่อมาภายหลังลูกหนี้ทำหนังสือยกที่สวนให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่ผู้ให้กู้เป็นการตีใช้หนี้เงินกู้เช่นนี้ ย่อมทำได้ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 321 สามีโจทก์กู้เงินจำเลยไปภายหลังสามีโจทก์ทำหนังสือยกที่สวนแปลงหนึ่งให้แก่จำเลยเป็นกรรมสิทธิ์เป็นการชำระหนี้แล้วสามีโจทก์ตาย โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องเรียกที่ดินรายนี้คืน ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 15/2486

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์โดยวินิจฉัยในข้อกฎหมายศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงแล้วพิพากษายกฟ้องโดยยืนตามศาลชั้นต้น โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้