คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
คง อิสรภักดี

กรนีจะเปนผิดตามม.256 ( 8 ) จะต้องได้ความว่ามีอาการเจ็บป่วยไข้ประกอบด้วยทุขเวทนากล้าเกินกว่า 20 วัน และไม่สามาถจะประกอบการหาเลี้ยงชีพได้โดยปรกติเกินกว่า 20 วันด้วย
เจ้าทุกเบิกความว่ามีอาชีพทำนาย่อมหมายความว่าเวลาเบื่อความมีอาชีพทำนา ไม่หมายความว่าเวลาถูกทำร้ายมีอาชีพทำนาด้วย

จำเลยเฝ้าบ้านอยู่คนเดียวมีเพื่อนมานั่งคุยอยู่ด้วย 2 คน. นั่งคุยกันมืดๆ เพราะระหว่างนั้นมีโจรผู้ร้ายกระทำการปล้นทรัพย์ชิงทรัพย์ชุกชุมชาวบ้านต่างเกรงกลัวโจรภัย ภรรยาจำเลยและมารดาภรรยาจำเลยผู้ตายไปพักนอนที่อื่น เวลาประมาณ 20 นาฬิกาฝนกำลังตก ผู้ตายรีบเดินขึ้นเรือนจำเลยร้องถามผู้ตายก็ไม่ตอบ จำเลยจึงร้องบอกไปอีกว่าอย่าขึ้นมาจะยิง ผู้ตายยังขืนเดินขึ้นบันไดเรือนจำเลยเวลานั้นเดือนมืดมองดูไม่รู้ว่าเป็นใคร เมื่อศีรษะผู้ตายพ้นชานเรือนแล้วจำเลยยังร้องถามอีก 2-3 คำผู้ตายก็ไม่ตอบ เป็นเหตุให้จำเลยสำคัญมั่นใจว่าเป็นผู้ร้ายบังอาจบุกรุกขึ้นมาบนเคหสถาน จำเลยจึงใช้ปืนลูกซองยิงไป 1นัด ถูกขาผู้ตาย ผู้ตายร้องขึ้นจึงทราบว่าเป็นมารดาภรรยาและได้ขาดใจตายในวันรุ่งขึ้น การกระทำของจำเลยเป็นการยิงปืนไปโดยเจตนาจะป้องกันชีวิตร่างกายและทรัพย์สินในเหตุการณ์ที่ผู้ตายแสดงอาการให้พึงเข้าใจว่าเป็นผู้ร้ายสำคัญ ไม่เป็นการกระทำเกินสมควรแก่เหตุไม่เป็นความผิด

พรึติการน์ที่ถือว่ากะทำการป้องกันตนและทรัพย์สินไม่เกินสมควรแก่เหตุ

ฟ้องโจทก์กล่าวว่าจำเลยลักลอบเล่นการพนันซึ่งมีลักษณะคล้ายทั้งจับยี่กีและหวยก.ข. เช่นนี้ย่อมถือได้ว่าฟ้องโจทก์ไม่ได้กล่าวถึงการกระทำของจำเลยให้ชัดเจนพอและไม่มีข้อเท็จจริงที่แน่นอนพอที่จำเลยจะเข้าใจและแก้ข้อหาได้จึงเป็นฟ้องที่เคลือบคลุม

ฟ้องโจทกล่าวว่าจำเลยลักลอบเล่นการพนันซึ่งมีลักสนะคล้ายทั้งจับยี่กีและหวย ก.ข. เช่นนี้ย่อมถือได้ว่าฟ้องโจทไม่ได้กล่าวถึงการกะทำของจำเลยไห้ชัดเจนพอและไม่ข้อเท็ดจิงที่แน่นอนพอที่จำเลยจะเข้าไจและแก้ข้อหาได้ จึงเปนฟ้องที่เคลือบคลุม

นำของที่ไม่ต้องเสียภาษีเข้ามาในราชอาณาจักรโดยไม่ได้ผ่านด่านศุลกากรโดยถูกต้องมีผิดตามมาตรา 27
เมื่อการนำของเข้ามาเป็นผิดตามมาตรา 27 พระราชบัญญัติศุลกากร 2469 แล้ว ของกลางอันเนื่องด้วยความผิดนั้นก็ต้องถูกริบด้วยตามมาตรา 17 พระราชบัญญัติศุลกากร ฉบับที่ 9พ.ศ.2482 ไม่ต้องคำนึงว่าจำเลยจะต้องมีโทษด้วยหรือไม่

เมื่อการนำของเข้ามาเปนผิดตามมาตรา 27 พ.ร.บ. สุลกากร 2469 แล้ว ของกลางอันเนื่องด้วยความผิดนั้น ก็ต้องถูกริบด้วยตามมาตรา 17 พ.ร.บ. สุลกากรฉบับที่ 9 พ.ส. 2482 ไม่ต้องคำนึงว่าจำเลยจะต้องมีโทษด้วยหรือไม่

โจทฟ้องว่าจำเลยรับของโจรจากผู้ยักยอกทรัพย์ พายหลังจะอ้างว่าจำเลยมีผิดถานรับของโจร โดยรับของนั้นไว้จากผู้ทำผิดกดหมายหย่างอื่นมิได้
ความหมายของ ม.10 พ.ร.บ. ว่าด้วยไม้ซุงและไม้ท่อนที่ดวงตราลบเลือน ร.ส.115 นั้นประสงค์ที่จะลงโทสะผู้ที่ทำลายรอยตราจนจำไม่ได้

โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยตาม พ.ร.บ. 2 ฉบับ ไนการที่จะวินิฉัยว่าควนลงอาญาที่หนักตามกดหมายฉบับไดนั้นต้องถือตามโทสจำคุกเพราะเปนโทสที่ร้ายแรงกว่าโทสปรับ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พระราชบัญญัติ 2 ฉบับ ในการที่จะวินิจฉัยว่าควรลงอาญาที่หนักตามกฎหมายฉบับใดนั้นต้องถือตามโทษจำคุกเพราะเป็นโทษที่ร้ายแรงกว่าโทษปรับ