คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: เยี่ยม เลขวนิชธัมวิทักส์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 159/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับความสามารถของพนักงานโดยสุจริตเพื่อประโยชน์ของบริษัทได้รับการยกเว้นโทษตามกฎหมาย

ผู้จัดการบริสัททำบันทึกเสนอรองประธานกัมการบริสัทขอตั้งผู้รักสาเงินอีกคนหนึ่งต่างหากจากสมุห์บันชีโดยกล่าวว่าสมุห์บันชีเปนคนไม่สามาถเพราะไม่เต็มเต็งไม่มีภูมิรู้ทางบัญชี ไม่เอาไจไส่ต่อคำแนะนำของนายกรัถมนตรีชอบทุเลาะกับพนักงานของบริสัท ต้องซื้อเข้าแดงรับประทานดังนี้ ทำโดยสุจริตเพื่อป้องกันประโยชน์ของบริสัท ย่อมได้ยกเว้นโทสตามมาตรา 283

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 156/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การวินิจฉัยความผิดผู้เก็บของตก – ความรู้เจ้าของกำลังตามหา

การวินิฉัยความผิดของผู้เก็บของตกนั้น หากผุ้เก็บไม่รู้ว่า เจ้าของกำลังติดตามหยู่อาดเปนยักยอกเก็บจองตกได้
สางล่างไม่ได้ชี้ขาดข้อเท็ดจิงไนข้อที่จำเลยรู้หรือไม่ว่า เจ้าของกำลังหาหยู่ สาลดีกามีอำนาดย้อนสำนวนไปไห้พิพาทสาไหม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 156/2487

การวินิจฉัยความผิดฐานยักยอกทรัพย์กรณีเก็บของตก หากผู้เก็บไม่ทราบว่าเจ้าของกำลังตามหา

การวินิจฉัยความผิดของผู้เก็บของตกนั้น หากผู้เก็บไม่รู้ว่า เจ้าของเขากำลังติดตามอยู่ อาจเป็นยักยอกเก็บของตกได้
ศาลล่างไม่ได้ชี้ขาดข้อเท็จจริงในข้อที่จำเลยรู้หรือไม่ว่า เจ้าของกำลังหาอยู่ ศาลฎีกามีอำนาจย้อนสำนวนไปให้พิพากษาใหม่ได้
ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 1/2487

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 151/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

หนังสือหย่าโดยความยินยอม ไม่จำเป็นต้องลงชื่อต่อหน้าพยาน

หนังสือหย่าที่หย่ากันโดยความยินยอมนั้นไม่จำเปนต้องลงชื่อต่อหน้าพยานท์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 151/2487

หนังสือหย่าโดยความยินยอม ไม่ต้องมีพยานลงชื่อก็สมบูรณ์

หนังสือหย่าที่หย่ากันโดยความยินยอมนั้นหย่าไม่จำเป็นต้องลงชื่อต่อหน้าพยานก็สมบูรณ์
ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 19/2487

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 134/2487

ปัญหาข้อเท็จจริงยุติแล้ว ศาลไม่ต้องวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมาย

เมื่อศาลเดิมและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริงโจทก์ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายได้
เมื่อปัญหาข้อเท็จจริงเป็นอันยุติแล้วว่า หลักฐานพยานโจทก์ยังไม่พอฟังลงโทษจำเลยได้ ปัญหาข้อกฎหมายที่ว่าฟ้องของโจทก์ผิดวันหรือไม่ ก็ไม่จำต้องวินิจฉัย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 124/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การหมิ่นประมาทด้วยคำพูดถือเป็นการละเมิดตามกฎหมายแพ่งและอาญา ผู้ถูกหมิ่นมีสิทธิได้รับค่าเสียหาย

ไนเรื่องหมิ่นประมาทเขาซึ่งหน้า+เปนผิดถามละหุโทสนั้น ถือว่าเปนการทำลเมิดตามประมวนกดหมายแพ่งและพานิชมาตรา 420 ซึ่งสาลคำนวนหาเสียหายไห้ตามควรแก่พรึติการน์ตามมาตรา 438
คำว่าสิทธิหมายถึงประโยช์อันบุคคล+หยู่และบุคคลอื่นต้องเคารพหรือได้รับการรับรองและคุมครองของกดหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 124/2487

หมิ่นประมาทเขาหน้าเป็นละเมิด: ค่าเสียหายตามพฤติการณ์

ในเรื่องหมิ่นประมาทเขาซึ่งหน้าอันเป็นผิดฐานลหุโทษนั้นถือว่าเป็นการทำละเมิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา420 ซึ่งศาลคำนวณค่าเสียหายให้ตามควรแก่พฤติการณ์ตามมาตรา 438
คำว่าสิทธิหมายถึงประโยชน์อันบุคคลมีอยู่และบุคคลอื่นต้องเคารพหรือได้รับการรับรองและคุ้มครองของกฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 117/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดฐานปล้นทรัพย์ vs. ชิงทรัพย์: การกระทำความรุนแรงหลังค้นทรัพย์

ผู้ร้าย 3 คนมีไม้ตะพดเปนสาตราวุธเข้าค้นบ้านเจ้าทรัพย์ แล้วจำตัวเจ้าทรัพย์และทรัพย์ที่ค้นได้ออกจากบ้านเจ้าทรัพย์ไป พอถึงกลางทางผู้ร้ายทำร้ายเจ้าทรัพย์แล้วพาทรัพย์หนีไป ดั่งนี้ มีความผิดถานปล้นทรัพย์.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 117/2487

ปลอมตัวเป็นตำรวจปล้นทรัพย์

ผู้ร้าย 3 คนปลอมเป็นตำรวจมีไม้ตะพดเป็นศาตราวุธเข้าค้นบ้านเจ้าทรัพย์ แล้วนำตัวเจ้าทรัพย์และทรัพย์ที่ค้นได้ออกจากบ้านเจ้าทรัพย์ไปพอถึงกลางทางผู้ร้ายทำร้ายเจ้าทรัพย์แล้วพาทรัพย์หนีไปดั่งนี้ มีความผิดฐานปล้นทรัพย์

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา เยี่ยม เลขวนิชธัมวิทักส์