คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
เยี่ยม เลขวนิชธัมวิทักส์

ลักทรัพย์ของชนชาติสัตรุซึ่งรัถบาลไหนได้ยึดไว้ตามกดหมายโดยมอบไห้หยู่ไนความดูแลของกรมโลหะกิจนั้น ถ้าโจทไม่ได้สแดงไห้เห็นว่า ทรัพย์นั้นรัถบาลยึดไว้เพื่อไช้ไนราชการแล้ว ก็ลงโทสตามมาตรา 294 ไม่ได้

ลักทรัพย์ของชนชาติศัตรูซึ่งรัฐบาลไทยได้ยึดไว้ตามกฎหมายโดยมอบให้อยู่ในความดูแลของกรมโลหะกิจนั้น ถ้าโจทก์ไม่ได้แสดงให้เห็นว่า ทรัพย์นั้นรัฐบาลยึดไว้เพื่อใช้ในราชการแล้ว ก็ลงโทษตามมาตรา 294 ไม่ได้

จำเลยกระทำการรีดลูกโดยใช้มือกดรีดแต่หน้าอกลงไปแล้วใช้เท้าถีบบนท้อง ผู้ตายชักดิ้นแล้วเลยตาย จำเลยต้องมีความผิดฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนา

จำเลยกะทำการรีดลูกโดยไช้มือกดรีด แต่หน้าอกลงไปแล้วไช้เท้าถีบบนท้อง ผู้ตายชักดิ้นแล้วเลย จำเลยต้องมีความผิดถานค่าคนโดยไม่เจตนา.

เติมข้อความลงในใบอนุญาตทำไม้ซึ่งอำเภอออกให้แล้วนำมาอ้างเป็นพยานในคดีแพ่งซึ่งตนถูกฟ้องเรียกค่าเสียหาย หากการเติมข้อความไม่ทำให้เสียหายแก่คดีของโจทก์ซึ่งฟ้องเรียกค่าเสียหายนั้นอย่างไรแล้วโจทก์ย่อมไม่มีอำนาจฟ้องว่าจำเลยปลอมหนังสือเพราะไม่เป็นผู้เสียหายตามวิธีพิจารณาความอาญา

ถ้ามีบุคคลหลายคนเรียกเอกสังหาริมทรัพย์เดียวกันโดยอาสัยหลักกัมสิทธิ์ต่างกัน ถ้าทรัพย์สินนั้นตกหยู่ไนครอบครองของฝ่ายได้ บุคคลนั้นย่อมมีสิทธิดีกว่าบุคคลอื่น ๆ แค่ต้องได้ทรัพย์นั้นโดยมีค่าตอบแทนและโดยสุจริต.
ซื้อทรัพย์แล้วคงไห้หยู่ไนความครอบครองของผู้ขายแล้วผู้ขายขายไห้คนที่ 3 ๆซื้อไว้โดยสุจริตและเอาทรัพย์ไปแล้วคนซื้อเดิมฟ้องเรียกจากคนที่สามไม่ได้.

ถ้ามีบุคคลหลายคนเรียกเอาสังหาริมทรัพย์เดียวกันโดยอาศัยหลักกรรมสิทธิ์ต่างกัน ถ้าทรัพย์สินนั้นตกอยู่ในครอบครองของฝ่ายใด บุคคลนั้นย่อมมีสิทธิดีกว่าบุคคลอื่นๆ แต่ต้องได้ทรัพย์นั้นโดยมีค่าตอบแทนและโดยสุจริต ซื้อทรัพย์แล้วคงให้อยู่ในความครอบครองของผู้ขายแล้วผู้ขายขายให้คนที่ 3 คนที่ 3 ซื้อไว้โดยสุจริตและเอาทรัพย์ไปแล้วคนซื้อเดิมฟ้องเรียกจากคนที่สามไม่ได้(ประชุมใหญ่)

จำเลยกับผู้ตายดื่มสุราอยู่ด้วยกันบนเรือน ผู้ตายชวนจำเลยไปที่ถนนจำเลยไม่ไปผู้ตายชักมีดขู่ทำท่าจะแทงจำเลย จำเลยจึงตบหน้าผู้ตายแล้ววิ่งหนีไปที่ชานเรือนผู้ตายไล่แทงจำเลยถูกที่สะบักซ้ายโลหิตไหลโทรมตัว จำเลยเอาชะแลงตีผู้ตาย 1 ทีที่โคนหน้าผากล้มลงผู้ตายหนีลงจากเรือน จำเลยถือชะแลงกระโดดตามไปตีผู้ตายด้วยชะแลงอีก 2 ทีและจะตีอีกแต่มีผู้ห้ามไว้จึงหยุด ผู้ตายอยู่ได้ 6 วันจึงตาย เห็นว่าเหตุเกิดตอนบนเรือนนั้นจำเลยทำโดยป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุไม่มีความผิดอาญา ตอนทำร้ายผู้ตายข้างล่างเนื่องมาจากการที่ผู้ตายแทงจำเลยเป็นการยั่วโทสะจำเลยลงมาตีในทันใดยังไม่มีเจตนาฆ่าจำเลยมีความผิดฐานทำร้ายผู้อื่นเป็นเหตุให้เขาถึงแก่ความตายโดยอ้างเหตุบันดาลโทสะ

พรึติการน์ที่ถือว่าเปนการป้องกัน ยั่วโทสะ และไม่มีเจตนาค่าไห้ตาย.

ศาลชั้นต้นตัดสินลงโทษจำเลยทั้งสามคน จำเลย ที่ 2 อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยที่ 3 ไม่ได้สมคบกับจำเลยทั้งสอง แม้จะมิได้อุทธรณ์ก็เป็นเหตุในลักษณะคดี จึงให้ปล่อยจำเลยที่ 3 ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าได้มีการกระทำผิดเกิดขึ้นจริง จำเลยที่ 3 จะได้สมคบกับพวกกระทำผิดหรือไม่เป็นปัญหาส่วนตัวของจำเลยที่ 3 หาได้เป็นเหตุในลักษณะคดีแต่อย่างใดไม่