คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: เยี่ยม เลขวนิชธัมวิทักส์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 448/2486

คำขอใช้เงินบำเหน็จนำจับเป็นคดีแพ่ง ต้องมีคำขอบังคับ

คำขอให้ใช้เงินบำเหน็จนำจับเป็นคำขอทางแพ่ง ซึ่งต้องมีคำขอบังคับเมื่อโจทก์ไม่มีคำขอบังคับให้จำเลยใช้เงินบำเหน็จนำจับ ศาลก็ไม่ตัดสินให้(อ้างฎีกาที่375/2486)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 446/2486

การโยนสิ่งของอาจเป็นอันตรายต่อบุคคล: ความผิดมาตรา 186

จุดชุดโยนขึ้นไปบนหลังคาเรือนเจ้าทรัพย์ในขณะที่เจ้าทรัพย์กับพวกนั่งอยู่ที่ระเบียงเรือนและภรรยาเจ้าทรัพย์อยู่ในห้องเรือนเช่นนี้ถือว่าใกล้ต่อภยันตรายแก่บุคคลเป็นความผิดตามมาตรา 186

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 443/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การระบุเวลาเกิดเหตุในฟ้องคดีอาญา: ความแตกต่างระหว่างข้อความในฟ้องและข้อเท็จจริงจากการพิจารณา

ฟ้องโจทกล่าวว่าเกิดเหตุเวลากลางวันทางพิจารนาได้ความว่าเกิดเหตุเวลากลางคืน สาลก็ต้องยกฟ้อง
ฟ้องต้องระบุเวลาเกิดเหตุทุกเรื่องไป เว้นแต่จะเปนกรนีที่ไม่+เวลากะทำผิด ฟ้องจะต้องมีข้อความที่จำเลยจะเข้าใจข้อหาได้ดี

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 443/2486

การระบุเวลาเกิดเหตุในฟ้องคดี หากระบุเวลาผิด ศาลอาจยกฟ้อง และฟ้องต้องทำให้จำเลยเข้าใจข้อหา

ฟ้องโจทก์กล่าวว่าเกิดเหตุเวลากลางวันทางพิจารณาได้ความว่าเกิดเหตุเวลากลางคืน ศาลก็ต้องยกฟ้อง
ฟ้องต้องระบุเวลาเกิดเหตุทุกเรื่องไป เว้นแต่จะเป็นกรณีที่ไม่ทราบเวลากระทำผิด
ฟ้องจะต้องมีข้อความที่จำเลยจะเข้าใจข้อหาได้ดี

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 440/2486

คำให้การชั้นสอบสวนใช้ยันตัวผู้ให้การได้ แต่ใช้ยันจำเลยอื่นไม่ได้

คำให้การชั้นสอบสวนของจำเลยนั้นใช้ยันตัวผู้นั้นเองได้แต่จะใช้ยันจำเลยอื่นไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 437/2486

ขอบเขตการอนุญาตขนเกลือ: การขนส่งออกนอกพื้นที่ทำเกลือ

จำเลยซื้อเกลือและได้รับอนุญาตให้ขนเกลือไปต่างจังหวัดย่อมหมายถึงการขนเกลือออกนอกเขตทำเกลือด้วย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 434/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ฟ้องขัดแย้งกันเองจำเลยไม่เข้าใจข้อหา ศาลยกฟ้อง

โจทฟ้องว่าจำเลยเปนผู้ร้ายลักทรัพย์หรือมิฉนั้นรับทรัพย์ไว้โดยรู้ว่าเปนของร้ายขอไห้ลงโทสตามมาตรา 293,321 นั้น นับว่าเปนฟ้องขัดกันเองลงโทสจำเลยไม่ได้.
อ้างดีกาที่ 722/2481

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 434/2486

การฟ้องคดีลักทรัพย์หรือรับของโจรที่ขัดแย้งกัน ทำให้ลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้ร้ายลักทรัพย์หรือมิฉะนั้นรับทรัพย์ไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้ายขอให้ลงโทษตามมาตรา 293,321 นั้น นับว่าเป็นฟ้องขัดกันเองลงโทษจำเลยไม่ได้ (อ้างฎีกาที่ 722/2481)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 425/2486

การขอแก้ฟ้องหลังสืบพยานแล้ว – ศาลไม่อนุญาตหากไม่มีเหตุสมควร

ยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องเมื่อสืบพยานโจทก์ 2 ปากแล้วโดยไม่มีเหตุอันควรศาลย่อมไม่อนุญาตให้แก้ (อ้างฎีกา774/2481)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 425/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การแก้ฟ้องต้องมีเหตุอันควร หากไม่มีเหตุ ศาลไม่อนุญาตให้แก้ฟ้อง

ยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องเมื่อสืบพยานโจท 2 ปากแล้ว โดยไม่มีเหตุอันควน สาลย่อมไม่อนุญาตไห้แก้.

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา เยี่ยม เลขวนิชธัมวิทักส์