คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ว.จ. นิติสาตรไพสาล

เอาของลับไปถูกต้องของลีบของเด็กหญิงโดยใช้ความพยายามที่จะให้สำเร็จความ ความใคร่จนน้ำเชื้อเคลื่อนและของลับของเด็กหญิงบวมกับช่องคลอดอักเสบ แม้ของลับของชายจะไม่ได้ล่วงเข้าไปในช่องคลอดของเด็กหญิงก็ดี ก็เป็นความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเรา

เอาของลับไปถูกต้องของลับของเด็กหญิงโดยใช้ความพยายามที่จะให้สำเร็จความใคร่จนน้ำเชื้อเคลื่อน และของลับของเด็กหญิงบวมกับช่องคลอดอักเสบ แม้ของลับของชายจะไม่ได้ล่วงเข้าไปในช่องคลอดของเด็กหญิงก็ดี ก็เป็นความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเรา

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดวันที่ 10 ตุลาคม ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดวันที่ 20 ตุลาคม โจทก์ร้องขอแก้วันกระทำผิด เมื่อศาลสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จสิ้นจดนัดฟังคำพิพากษาแล้ว โดยไม่แสดงเหตุอันควร ศาลไม่อนุญาตให้แก้ได้ อ้างฎีกาที่ 774/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดวันที่ 10 ตุลาคม ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดวันที่ 20 ตุลาคม โจทก์ร้องขอแก้วันกระทำผิด เมื่อศาลสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จสิ้นขอนัดฟังคำพิพากษาแล้ว โดยไม่แสดงเหตุอันควร ศาลไม่อนุญาตให้แก้ได้ (อ้างฎีกาที่ 774/2481)

ใบมอบฉันทะไม่ใช่หนังสือสำคัญตามกฎหมายอาญามาตรา 6(20) (อ้างฎีกาที่ 1143/2482) กรณีที่จำเลยทำผิดหลายกะทงศาลไม่จำต้องเรียกกะทงลงโทษเสมอไป

ใบมอบฉันทะไม่ใช่หนังสือสำคัญตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 6(20) (อ้างฎีกาที่ 1143/2482) กรณีที่จำเลยทำผิดหลายกระทง ศาลไม่จำต้องเรียงกระทงลงโทษเสมอไป

กรณีผิดสัญญาซื้อขายนั้น ค่าเสียหายต้องคำนวณจากราคาในตลาดที่ผิดกันกับราคาในสัญญาในวันที่มีการผิดนัด ไม่ใช่คำนวณจากราคาในวันฟ้อง

ใช้มีดเล็กยาวประมาณ 1 คืบแทงไปเพียงทีเดียว ในขณะที่กำลังวิวาทกันเป็นการฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ฟ้องฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาพิจารณาได้ความว่าฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาลงโทษได้ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงทางพิจารณาต่างกับฟ้อง

กรณีทีเรียกว่าเป็นกรรมอันเดียวกันซึ่งโจทก์จะฟ้องอีกไม่ได้เป็นการฟ้องซ้ำ

คดีก่อนโจทก์ฟ้องจำเลยหาว่านำยาเส้น 243 ห่อออกจากเขตปลูกยาสูบจังหวัดสุโขทัยและนำเข้าเขตจังหวัดอุทัยธานีโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน. ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานทางจังหวัดสุโขทัยให้นำออกจากเขตได้เมื่อจำเลยนำเข้ามาในเขตจังหวัดอุทัยธานี. ซึ่งกฎหมายไม่ได้บัญญัติห้ามมิให้นำเข้าโดยมิได้รับอนุญาตจำเลยจึงไม่มีความผิด. พิพากษายกฟ้อง คดีถึงที่สุดไปแล้ว.ต่อมาโจทก์มาฟ้องจำเลยเป็นคดีหลังหาว่าจำเลยนำยาเส้น243 ห่อ รายเดียวกันออกนอกเขตจังหวัดนครสวรรค์เข้ามาในเขตจังหวัดอุทัยธานีโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานอีก.อันเป็นการกระทำกรรมเดียวกันกับที่โจทก์ฟ้องจำเลยในคดีก่อน. ถึงแม้ในคดีหลังโจทก์จะฟ้องว่าจำเลยนำออกนอกเขตปลูกยาสูบในเขตจังหวัดนครสวรรค์ก็ดี ก็เป็นยาสูบรายเดียวกันกับที่โจทก์เคยฟ้องจำเลยแล้วนั่นเอง. จึงเป็นการฟ้องซ้ำตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา39(4).