คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2467 ม. 3

จำเลยต้มกลั่นน้ำสุราของกลาง มีแอลกอฮอล์สามารถดื่มกินได้อย่างน้ำสุราทุกอย่าง ดังนี้จำเลยย่อมมีผิดฐานต้มกลั่นน้ำสุราโดยมิได้รับอนุญาต (อ้างฎีกาที่ 73/2485)

การต้มกลั่นแอลกอฮอล์ ซึ่งถ้าเติมน้ำเข้าดื่มกินมึนเมาได้อย่างสุรา และต้มโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานย่อมเป็นผิดตามกฎหมายสุราผู้ที่สมคบเกี่ยวข้องกับการนี้ได้ชื่อว่าเป็นตัวการด้วย

คดีเรื่องทำน้ำสุราเถื่อนนั้นผู้ทำมีผิดตาม ม.38 แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 แลต้องวางโทษตาม ม.7 แห่ง พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 มาตรา 8 แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 เป็นบทปรับโทษผู้ซื้อผู้ขายแลผู้มีน้ำสุราซึ่งมาจากต่างประเทศ หรือที่กระทำขึ้นโดยผิดกฎหมาย ฯลฯ จะใช้บังคับในคดีเรื่องทำสุราเถื่อนไม่ได้ ยกเลิกกฎหมาย พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 ม.38 ยังใช้เป็นบทปรับผู้กระทำน้ำสุราเถื่อนอยู่ หาได้มีกฎหมายใดยกเลิกไม่

ลักษณพะยาน วัดถุพะยานเปนเครื่องชี้ความผิด

น้ำกระแช่ วิธีพิจารณาอาญา น่าที่โจทก์นำสืบว่ามีแอลกอฮอล์

น่าที่โจทก์นำสืบว่าน้ำสุราแช่มีแอลกอฮอล์

ลูกแป้งเชื้อสุราข้อสันนิษฐาน

(เทียบฎีกาที่ 462/2466)