คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: กฎหมายลักษณะอาญา ม. 294

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 598/2480

การไม่อนุญาตแก้ฟ้องเนื่องจากเห็นว่าเป็นการเอาเปรียบจำเลยเป็นดุลพินิจของศาลและเป็นข้อเท็จจริง

ข้อวินิจฉัยที่ว่าโจทก์เอาเปรียบจำเลยในเชิงคดีจึงไม่ยอมให้แก้ฟ้องนั้นเป็นข้อวินิจฉัยในปัญหาข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 591/2480

รับของโจร: การกระทำที่แสดงพิรุธบ่งชี้ความรู้ว่าเป็นของร้าย

โจทก์ฟ้องว่าวันที่ 14-15 จำเลยสมคบกับพวกลักทรัพย์ต่อมาวันที่ 20 จำเลยกับพวกอีกคน 1 ได้รับของรายนั้นไว้จากคนร้าย ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยรับของกลางไว้โดยรู้อยู่ว่าเป็นของร้ายลงโทษจำเลยตาม ม.321 ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 140/2480

การบรรยายฟ้องความผิดฐานลักทรัพย์และรับของโจร: ต้องระบุความผิดฐานรับของโจรชัดเจนในฟ้อง

โจทก์บรรยายความในฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์อย่างเดียว แม้จะอ้างมาตราในความผิดฐานรับของโจรมาด้วยก็ดี ก็ลงโทษฐานรับของโจรมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 43/2480

การระบุเหตุแห่งการกระทำความผิดลักทรัพย์ในฟ้อง ต้องชัดเจนตามกฎหมาย หากไม่ชัดเจนศาลไม่สามารถลงโทษตามเหตุนั้นได้

ฟ้องของโจทก์มิได้ระบุเหตุฉกรรจ์ตาม ม.293 (2) (3) และศาลจะยกเอา ม.293 (2) (3) มาลงโทษแก่จำเลยมิได้คำพรรณาฟ้องที่ไม่ถือว่าระบุเหตุตาม ม.293 (2) และ (3)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 190/2478

ความผิดฐานปล้นทรัพย์ ศาลอุทธรณ์ลดโทษจากปล้นทรัพย์เป็นลักทรัพย์

แก้มาก ศาลเดิมให้จำคุกจำเลยตามมาตรา 301 กำหนด 10 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่ามีผิดตามมาตรา 294 ตอนท้ายให้จำคุก 3 ปี เป็นแก้มาก

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 329/2472

การคืนทรัพย์ที่ถูกลัก - ศาลฎีกายืนตามศาลชั้นต้นให้จำเลยชดใช้ทรัพย์สินส่วนที่ยังขาด

เจ้าทรัพย์ได้ทรัพย์คืนยังไม่ครบ ศาลบังคับให้ผู้ร้ายคืน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 590/2471

ศาลากลางจังหวัดไม่ใช่เคหะสถานตามกฎหมาย

เคหะสถาน ศาลากลางจังหวัดไม่ใช่เคหะสถาน

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย กฎหมายลักษณะอาญา ม. 294