คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ลักษณฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461

ข้อที่ว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง สัญญาทางพระราชไมตรี คดีที่คนบังคับอังกฤษเป็นคู่ความ ๆ ฎีกาได้ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย+

ที่ดินที่เจ้าของได้ทำการปลูกสร้างโรงเรือนบนที่บางส่วนและได้ล้อมรั้วลวดหนามไว้ ถึงแม้จะปล่อยที่บางส่วนไว้ให้รุกร้างก็ตาม ยังไม่ถือว่าเจ้าของขาดปกครองที่นั้นทั้งหมด ผู้ซื้อที่ดินย่อมมีอำนาจฟ้องขับไล่ผู้ทำการบุกรุกเข้ามาอยู่ในที่ดินก่อนทำสัญญาซื้อขายโดยมิต้องเรียกผู้ขายเข้ามาเป็นโจทก์ร่วมด้วย ฎีกาอุทธรณ์ สัญญาทางพระราชไมตรี คดีที่คนในบังคับอังกฤษเป็นคู่ความ ฎีกาได้แต่ในฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย+

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิด 2 กะทง ให้จำคุกจำเลย 5 ปีตาม ม.+95 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีผิดกะทงเดียวให้จำคุก 1 ปีตาม ม.321 ดังนี้เป็นแก้มาก ฎีกาข้อเท็จจริงได้+

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย 5 ปีตามม.256 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุกตาม ม.256-55-59 กำหนด 8 เดือนดังนี้เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

ได้รับปืนของกลางไว้จากกรมการอำเภอสำหรับปราบปรามผู้ร้ายเพิ่อประโยชน์ทางราชการแต่เอาปืนนั้นไปให้ผู้อื่นใช้โดยผู้นั้นไม่ได้รับอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนได้ ไม่มีความผิดตาม ม.16-52
ข้อกฎหมายทั้งปวงที่ยกขึ้นมาอ้างอิงในขั้นฎีกาจะต้องเป็นข้อที่ได้ว่าว่ากันแล้วตั้งแต่ชั้นศาลต้น

ในคดีที่จำเลยมีได้อุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาศาลชั้นต้น หากศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาคดีนั้นโดยเหตุที่จำเลยผู้อื่นอุทธรณ์เป็นผลดีแก่จำเลยที่มิได้อุทธรณ์ด้วยแล้ว จำเลยผู้นั้นจะฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ว่าตนไม่ได้กระทำผิดนั้นไม่ได้

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลยตาม ม.256 มีกำหนด 4 ปีศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษ 2 ปีตามม.254 ดังนี้ เป็นแก้น้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ อ้างฎีกาที่ 767-768/2466 ที่ 221/2468 แล 186/2478
ไม่เสนอ

ประเด็น ตัดสิน จำเลยให้การรับตามฟ้องโจทก์ว่าได้อยู่ในที่ของโจทก์โดยอาศัยสัญญาเช่าจริงดังนี้ จำเลยจะกลับขอนำสืบว่าสัญญาเช่านั้นเป็นหนังสือปลอมหาได้ไม่เพราะเป็นการเปลี่ยนประเด็นใหม่
กรณีที่ไม่ใช่เป็นอุทธรณ์ย่อ
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกอุทธรณ์โดยเห็นว่าเป็นอุทธรณ์ย่อ ถ้าศาลฎีกาเห็นว่าไม่ใช่อุทธรณ์ย่อก็มีอำนาจตัดสินคดีให้เสร็จไปโดยไม่ต้องย้อนสำนวนให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาใหม่
ข้อฎีกาที่มิได้ว่ากล่าวกันมาแต่ในชั้นศาลล่างนั้นศาลฎีกาไม่วินิจฉัยให้

ข้อที่มิได้ยกว่ากล่าวกันมาแต่ในชั้นศาลล่าง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

คดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลไม่อนุญาตให้จำเลยว่าความอย่างคนอนาถาจำเลยจะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้