คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: พ.ร.บ.ลักษณฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 10/2479

กรรมเดียวหรือต่างกรรมกัน: ศาลฎีกาไม่รับพิจารณาประเด็นข้อเท็จจริงที่ศาลล่างตัดสินแล้ว

การกระทำของจำเลยเปนกรรมและวาระเดียวกันหรือไม่เปนข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 7/2479

อายุความร้องทุกข์ - การสมคบ - การกระทำโดยสุจริต/ทุจริต - คดีล้มละลาย

พฤตติการณ์ที่เป็นการ้องทุกข์ ความผิดส่วนตัวเจ้าทุกข์ได้ร้องทุกข์ภายใน 3 เดือนแล้วก็ต้องนับอายุความตาม ม.78 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา + ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหาข้อเท็จจริง ข้อที่วาสมคบหรือไม่ก็ดี จำเลยกระทำโดยสุจริตหรือทุจจริตก็ดี เป็นปัญหาข้อเท็จจริง่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 806/2478

ขอบเขตการฟ้องร้องละเมิดเครื่องหมายการค้า: ศาลจำกัดการวินิจฉัยเฉพาะที่จดทะเบียนตามฟ้อง

โจทก์มีเครื่องหมายการค้าไว้หลายแห่งที่สินค้าโจทก์แต่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานเปลี่ยนเครื่องหมายการค้าฉะเพาะเครื่องหมายทีโจทก์จดทะเบียนไว้เท่านั้นดังนี้ศาลไม่มีอำนาจวินิจฉัยเลยไปถึงเครื่องหมายการค้าที่โจทก์ไม่ได้จดทะเบียนไว้ด้วย เพราะเป็นการนอกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 560/2478

การเปลี่ยนแปลงข้อหาจากชิงทรัพย์เป็นทำร้ายร่างกาย: ศาลอุทธรณ์แก้ไขโทษ

แก้มาก ศาลเดิมพิพากษาให้ลงโทษฐานชิงทรัพย์ตาม ม.300 จำคุก 6 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดฐานทำร้ายร่างกายต่าง ม.254 ให้จำคุก 6 เดือน ดังนี้เป็นแก้มาก คู่ความฎีกาข้อเท็จจริงได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 557/2478

การวินิจฉัยคดีตามพยานหลักฐาน: ศาลฎีกาชี้ว่าการวินิจฉัยไม่ตรงกับพยานหลักฐานต่างจากการวินิจฉัยที่ไม่ถูกต้อง

ปัญหากฎหมายข้อที่ว่าศาลล่างวินิจฉัยคดีผิดจากพะยานหลักฐานในสำนวนอันเป็นข้อกฎหมายที่จะฎีกาได้นั้นต้องปรากฎว่าศาลล่างวินิจฉัยตรงกันข้ามกับพะยานหลักฐาน+สำนวน เพียงแต่ศาลวินิจฉัยความถูกต้องคั่งที่ควรจะอ้างเป็นเหตุฎีกาข้อกฎหมายหาได้ไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1136/2477

สิทธิเจ้าหนี้ในสินสมรสเมื่อเป็นหนี้ก่อนสมรส ศาลอุทธรณ์แบ่งสิทธิยึดทรัพย์เป็น 2/3 และ 1/3

+ก่อนเป็นสามีภรรยากัน สามีเป็นหนี้เขามาก่อนได้กับภรรยา แล้วเจ้าหนี้มา+สินสมรสในระวางเป็นสามีภรรยากันอยู่นั้น เจ้าหนี้คงมีสิทธิยึดสินสมรสส่วนที่เป็นของสามีเท่านั้น ฎีกาอุทธรณ์ ประเด็นที่มิได้ว่ากล่าวกันมาในชั้นศาลล่าง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1056/2477

อำนาจมอบหมายหน้าที่ของกรมการอำเภอและการยักยอกเงินค่าปรับในหน้าที่

กรมการอำเภอมีอำนาจที่จะมอบหมายให้เสมียนประจำอำเภอทำการไต่สวนและรับเงินค่าปรับซึ่งเป็นหน้าที่ของกรมการอำเภอได้ และต้องถือว่าผู้ที่ได้รับมอบหมาย กระทำการนั้นในหน้าที่ตามกฎหมาย ถ้ายักยอกเอาเงินค่าปรับเป็นอาณาประโยชน์เสียต้องมีผิดตาม ม.319 ข้อ 3 ฎีกาอุทธรณ์ เจตนาหรือไม่เจตนาเป็นปัญหาข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1053/2477

ดุลยพินิจศาลอุทธรณ์ในการเรียกพยานใหม่ – การฎีกาในข้อดุลยพินิจ

การเรียกพะยานมาเบิกความใหม่ในชั้นศาลอุทธรณ์ตาม พ.ร.บ.วิธีพิจารณาความมีโทษ ม.31 นั้นมิใช่เป็นบทบังคับให้ศาลอุทธรณ์จำต้องเรียกพะยานมาเบิกความใหม่เสมอไป อยู่ในดุลยพินิจของศาลอุทธรณ์จะพิจารณา ตามเหตุผลอันควรเป็นเรื่อง ๆ ไป ฎีกาอุทธรณ์ ดุลยพินิจ ศาลล่างพิพากษาต้องกันให้ยกฟ้องคดีอาชญา โจทก์จะฎีกาในข้อดุลยพินิจไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1014/2477

พินัยกรรม: การรับรองลายพิมพ์นิ้วมือโดยพยานลงชื่อ และการพิสูจน์ความสมบูรณ์ของพินัยกรรม

พะยานผู้ลงลายมือชื่อในพินัยกรรม์นั้นถือด้วยว่าเป็นผู้รับรองลายพิมพ์นิ้วมือของผู้ทำพินัยกรรม์ ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหาข้อเท็จจริง ปัญหาว่าพินัยกรรม์ที่ทำนั้นเป็นพินัยกรรมปลอมหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ข้อฎีกาที่ว่าศาลล่างฟังข้อเท็จจริงผิดจากหลักฐานในสำนวนนั้นจะต้องหยิบยกขึ้นกล่าวด้วยว่าศาลล่างฟังข้อเท็จจริงผิดที่ตรงไหนอย่างใด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1005/2477

สิทธิอุทธรณ์คำสั่งอนุญาตฟ้องความอนาถา และอำนาจศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงเบื้องต้น

โจทก์ร้องขอฟ้องความอย่างอนาถาศาลสั่งอนุญาตอีกฝ่ายหนึ่งมีสิทธิที่จะอุทธรณ์ฎีกาได้ อ้างคำสั่งคำร้องที่ 134/2476 อำนาจศาลฎีกา ดุลยพินิจ ข้อเท็จจริงซึ่งศาลอุทธรณ์ยังมิได้วินิจฉัยชี้ขาดมานั้น ศาลฎีกาทรงไว้ซึ่งอำนาจที่จะวินิจฉัยเสียเองได้อ้างฎีกาที่ 845/2476

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย พ.ร.บ.ลักษณฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ลักษณฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461