คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ลักษณฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461

ที่ดินของโจทก์ด้านหน้าติดถนนหลวง ด้านหลังมีทางรายพิพาทผ่านที่ดินของจำเลยโจทก์ได้ใช้ทางนี้เพื่อขนสินค้าและในกรณีเกิดอัคคีภัยมาประมาณ 20 ปีเศษแล้ว ที่ดินของจำเลยจึงตกอยู่ในภาระจำยอม จำเลยจะปิดทางนี้เสียมิได้
คดีไม่มีทุนทรัพย์เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น คู่ความฎีกาได้แต่ข้อกฎหมาย

ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้
จำหน่ายคดีจากสารบบ

ปัญหาว่าถ้าเพียงแต่จำเลยมีโลหะรูปกลมไว้ในครอบครองจะมีผิดฐานพยายามปลอมสตางค์หรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย
ปัญหาข้อเท็จจริงปัญหาว่าจำเลยมีโลหะของกลางไว้โดยเจตนาจะทำสตางค์ปลอมหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

ส่งสำเนาฎีาาให้จำเลยไม่ได้ ต้องจำหน่ายคดี
ประมววิธีพิจารณาความอาญา ม. 220

ไพ่ต่อแต้ม ในคดีผิดพระราชบัญญัติการพะนันศาลจะบังคับให้จำเลยใช้ค่าสินบนนำจับต่อเมื่อปรากฎว่ามีผู้นำจับ เพียงแต่ผู้ไปแจ้งต่อเจ้าพนักงานว่ามีคนลักเล่นการพะนันกันที่นั่นที่นี่ไม่เรียกว่ามีผู้นำจับ
ในคดีที่ศาลฎีกาต้องฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์ หากศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงโดยไม่มีคำพะยานหลักฐานในท้องสำนวนแล้วศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงใหม่ได้
คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นปรับจำเลย 30 บาทศาลอุทธรณ์แก้ให้จำเลยใช้ค่าสินบนนำจับอีก 1 ใน 4 ของค่าปรับด้วย ดังนี้ คู่ความฎีกาได้ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย

เซ็นชื่อรับรองลายมือปลอมของผู้อื่น เพื่อขอให้เจ้าพนักงานออกตั๋วพิมพ์รูปพรรณให้ต้องมีผิดฐานปลอมหนังสือตามม.225(1)
รอการลงอาญาหรือไม่อยู่ในดุลยพินิจของศาลแลเป็นข้อเท็จจริง

สัญญาทางพระราชไมตรีคดีที่คนบังคับอังกฤษเป็นจำเลยแม้จะเกิดภายหลังใช้ประมวลกฎหมายแล้วก็ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้ ตามข้อ 3 แห่งโปรโตคลว่าด้วยอำนาจศาลติดท้ายสัญญาทางพระราชไมตรีระหว่างสยามและอังกฤษ

ทั้งสองฝ่ายต่างมีพวกเกิดวิวาทต่อสู้ทำร้ายกันแต่ไม่ได้ความฝ่ายหนึ่งสมคบกันเพื่อมาทำร้าย+ฝ่ายหนึ่ง เมื่อฝ่ายนั้นมีบาดเจ็บดังนี้ จะลงโทษ+ที่ทำร้ายตาม ม.256 ไม่ได้ ต้องลงโทษตาม ม.258 ศาลอุทธรณ์วาง ม.256 จำเลยฎีกาขอให้ลงโทษตาม ม.258 +ขอให้รอการลงอาญาได้ไม่ต้องห้าม

จำเลยยื่นคำร้องขอคืนค้าภาษีต่อกรมศุลกากรโดยกล่าวว่าสินค้านั้นยังมิได้จำหน่ายขายให้แก่ผู้ใดหรือเอาออกใช้ในประเทศนี้แต่ความจริงจำเลยได้ตกลงขายให้แก่ห้างในเมืองเชียงตุงโดยการขายตามตัวอย่าง แต่ห้างที่เชียงตุงยังมิได้ตอบรับซื้อมา ยังไม่ถือว่าจำเลยมีผิดฐานแจ้งความเท็จ ฎีกาอุทธรณ์ สัญญาทางพระราชไมตรี คดีที่จำเลยเป็นคนในบังคับอังกฤษ คู่ความฎีกาได้ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย

ศาลชั้นต้นตัดสินให้ขับไล่จำเลยออกจากที่ดินตามโจทก์ฟ้อง โดยวินิจฉัยคดีไว้อย่างหนึ่ง ในชั้นศาลอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยคดีอีกอย่างหนึ่ง แต่คงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น จำเลยฎีกาคัดค้านข้อวินิจฉัยของศาลชั้นต้น ซึ่งข้อเหล่านี้ศาลอุทธรณ์หาได้ยกขึ้นวินิจฉัยให้จำเลยแพ้ไม่เมื่อโจทก์มิได้ฎีกาคัดค้านข้อวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ด้วยแล้ว ศาลฎีกาไม่วินิจฉัยฎีกาของจำเลยให้