คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 170

ผู้ว่าคดีได้ยื่นฟ้องจำเลยต่อศาลแขวง โดยตั้งข้อหาว่าจำเลยกระทำผิดฐานลักทรัพย์หรือรับของโจร ชั้นไต่สวนมูลฟ้องจำเลยรับในข้อหารับของโจร ศาลแขวงสั่งคดีมีมูล ประทับฟ้องฐานรับของโจร ส่วนข้อหาฐานลักทรัพย์ไม่ประทับฟ้อง โจทก์ก็ไม่ได้โต้แย้งหรือคัดค้านประการใด เมื่อจำเลยให้การรับสารภาพฐานรับของโจร โจทก์ก็แถลงไม่สืบพยาน ดังนี้คดีไม่มีทางลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ได้อีก โจทก์ฎีกาขอให้ศาลฎีการับฟ้องฐานลักทรัพย์อีกด้วย ข้อฎีกาของโจทก์จึงไม่เป็นสาระแก่คดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 214,15 และประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 242(1) ต้องยกฎีกาโจทก์เสีย

ในคดีที่หาว่าหลบหนีออกนอกเขตต์ที่กำหนดให้อยู่+บรรยายในฟ้องว่าจำเลยถูกจำกัดเขตต์ให้อยู่ที่ไหนนั้นนับว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม

เมื่อผู้ที่ถูกส่งตัวไปอยู่ตัวเมืองตามพ.ร.บ.+ดัดสันดานคนจรจัด ฯ กระทำผิดขึ้นในระหว่างนั้นและจะต้องได้รับโทษกักกันเพิ่มขึ้นอีกดังนี้ โทษที่จำเลยต้องไปอยู่ต่างจังหวัดที่เหลืออยู่ตาม พ.ร.บ.ดั่งกล่าวนั้นเป็นอันยกเลิก

กรณีที่ถือว่าฟ้องระบุเป็นความผิดฐานกรรโชก และฐานทำให้เสื่อมสเียอิศรภาพศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ส่งตัวจำเลยไปกักกันมีกำหนด 7 ปี จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้
จำหน่ายคดีจากสารบบ

ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้ จำหน่ายคดีจากสารบบ

หนีจากเขตต์ที่กำหนด วิธีพิจารณาอาญา วิธีนับโทษใหม่ พ.ร.บ.ดัดสันดาร หักเวลาที่ถูกโทษใหม่กับโทษเนรเทศ