คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 249

จำเลยใช้อาวุธปืนลูกซองทำเองยิงผู้เสียหายในระยะห่างกัน 1 เส้น5 วากระสุนปืนมิได้ถูกผู้เสียหายโจทก์ไม่ได้อาวุธปืนมาพิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นปืนชนิดมีกำลังแรงพอจะยิงผู้เสียหายให้ตายในระยะอันไกลถึงเพียงนั้น ดังนี้จำเลยมีความผิดฐานพยายามทำร้ายร่างกายบาดเจ็บเท่านั้น

ฟ้องจำเลยว่าใช้ปืนยิงโดยเจตนาจะฆ่าให้ตายเมื่อปรากฎว่าปืนนั้นขาดประสิทธิภาพ ถึงจะอย่างไรก็ไม่สามารถทำให้ถึงตายได้ดังนี้จำเลยก็ไม่ผิดตามมาตรา 249

ฟ้องจำเลยว่าใช้ปืนชนิดทำเองยิงโดยเจตนาจะฆ่าให้ตายเมื่อปรากฏว่าปืนนั้นขาดประสิทธิภาพถึงจะอย่างไรก็ไม่สามารถทำให้ถึงตายได้ดังนี้จำเลยก็ไม่ผิดตามมาตรา 249

ผู้ตายเป็นผู้ก่อเรื่องด่าและจะทำร้ายจำเลยก่อนไม่ปรากฏว่าจำเลยได้ด่าตอบ เมื่อมีผู้บอกให้จำเลยกลับบ้านจำเลยก็กลับทันทีผู้ตายวิ่งตามจำเลยไปและเงื้อมีดจะทำร้ายจำเลยด้วยจำเลยหันหลังกลับใช้ขวานฟันผู้ตาย 1 ทีถึงแก่ความตายดังนี้ ได้ชื่อว่าจำเลยได้กระทำการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

ผู้ตายเป็นผู้ก่อเรื่องด่าและจะทำร้ายจำเลยก่อน ไม่ปรากฎว่าจำเลยได้ค่าตอบ เมื่อมีผู้บอกให้จำเลยกลับบ้าน จำเลยก็กลับทันที ผู้ตายวิ่งตามจำเลยไปและเงื้อมีดจะทำร้ายจำเลยด้วย จำเลยหันหลังกลับใช้ขวานฟันผู้ตาย 1 ทีถึงแก่ความตาย ดังนี้ ได้ชื่อว่าจำเลยได้กระทำการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

เหตุเกิดเวลาพลบค่ำมืดแล้วจำเลยเมาสุราใช้มีดขนาดย่อมไม่ใหญ่โตน่ากลัวแทงชุ่ยๆ ไปถูกผู้ตายที่ใต้ราวนมซ้ายโดยไม่ปรากฏสาเหตุยังไม่ถือว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าคงมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเท่านั้น
เมาสุราอาละวาดมีผู้เข้าห้าม กลับทำร้ายจะอ้างว่าป้องกันไม่ได้

จำเลยใช้ไม้ไผ่โตขนาดข้อมือยาว 4 ศอกตีผู้ตาย 1 ที ถูกที่คิ้วและขอบตาซ้ายเป็นบาดแผลซ้ำดำบวมสันนิษฐานว่าเส้นโลหิต ในสมองแตกและถึงแก่ความตายภายใน 10 ชั่วโมงต่อมา จำเลยเมารถมิได้มีข้อสาเหตุบาดหมางกับผู้ตาย ดังนี้ฟังได้ว่าจำเลยมิได้เจตนาจะฆ่าให้ตาย หากบังเอิญไปถูกที่สำคัญเข้า จึงเกิดผลร้ายแรงจนถึงตายขึ้นเช่นนี้ จำเลยควรมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ความเมารถเป็นข้อแก้ตัวให้พ้นผิด แต่เป็น+

จำเลยใช้ไม้ไผ่โตขนาดข้อมือยาว 4 ศอกตีผู้ตาย 1 ทีถูกที่คิ้วและขอบตาซ้ายเป็นบาดแผลช้ำดำบวมสันนิษฐานว่าเส้นโลหิตในสมองแตกและถึงแก่ความตายภายใน 10 ชั่วโมงต่อมา จำเลยเมาสุรามิได้มีข้อสาเหตุบาดหมางกับผู้ตาย ดังนี้ฟังได้ว่าจำเลยมิได้เจตนาจะฆ่าให้ตายหากบังเอิญไปถูกที่สำคัญเข้า จึงเกิดผลร้ายแรงจนถึงตายขึ้นเช่นนี้ จำเลยควรมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาความเมาสุราไม่เป็นข้อแก้ตัวให้พ้นผิด แต่เป็นเครื่องหยั่งเจตนาประกอบการกระทำได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายบาดเจ็บโดยเจตนาขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249,60 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำร้ายร่างกายบาดเจ็บศาลก็ลงโทษจำเลยตามมาตรา 254 ได้ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา192 วรรคท้าย ไม่เกินคำขอ (อ้างฎีกาที่ 971/2494)

โจทก์ฟ้องว่า+ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 249,60, ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำร้ายร่างกายบาดเจ็บ ศาลก็ลงโทษจำเลยตามมาตรา 254 ได้ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 192 วรรคท้าย ไม่เกินคำขอ ( อ้างฎีกาที่ 971/2494 )