คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: กฎหมายลักษณะอาญา ม. 249

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1805/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การป้องกันเกียรติยศเกินสมควรแก่เหตุ: การกระทำความรุนแรงจนถึงแก่ความตาย

ไปพบผู้ตายนอนกอดภริยาตนอยู่บนแคร่ ซึ่งมีคนอื่นนอนอยู่ด้วยอีกหลายคน จึงเอาไม้ตีผู้ตายดังนี้เป็นการกระทำเพื่อป้องกันเกียรติยศและชื่อเสียงเกินสมควรแก่เหตุ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1692/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การทำร้ายร่างกายจนถึงแก่ความตาย แม้ถูกทำร้ายก่อน แต่การไล่ติดตามแทงจนเสียชีวิต ไม่ถือเป็นการป้องกันตัว แต่เป็นความผิดด้วยความบันดาลโทสะ

ผู้ตายเป็นฝ่ายมาท้าทายและบุกรุกขึ้นไปทำร้ายฝ่ายจำเลยถึงบนเรือนก่อน แต่เมื่อจำเลยกับผู้ตายได้กอดปล้ำจนตกมาที่พื้นดินและผู้ตายได้ลุกขึ้นวิ่งหนีไปแล้ว จำเลยยังไล่ติดตามไปแทงผู้ตายตั้งหลายทีถึงแก่ความตาย ดังนี้จะฟังว่าจำเลยกระทำไปโดยเจตนาป้องกันตัวหาได้ไม่ แต่พอถือได้ว่าจำเลยทำไปโดยบรรดาลโทษะตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 55

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1692/2493

การทำร้ายร่างกายจนถึงแก่ความตาย: การป้องกันเกินสมควรและบันดาลโทสะ

ผู้ตายเป็นฝ่ายมาท้าทายและบุกรุกขึ้นไปทำร้ายฝ่ายจำเลยถึงบนเรือนก่อน แต่เมื่อจำเลยกับผู้ตายได้กอดปล้ำจนตกมาที่พื้นดิน และผู้ตายได้ลุกขึ้นวิ่งหนีไปแล้วจำเลยยังไล่ติดตามไปแทงผู้ตายตั้งหลายทีถึงแก่ความตาย ดังนี้ จะฟังว่าจำเลยกระทำไปโดยเจตนาป้องกันตัวหาได้ไม่ แต่พอถือได้ว่า จำเลยทำไปโดยบันดาลโทสะตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 55

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1611/2493

การกระทำความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา แต่เป็นการป้องกันตัวที่สมควรแก่เหตุ

ผู้ตายใช้มีดเหน็บปลายแหลมยาวราว 1 ศอกเศษเข้าไปฟันเขาถึงในห้อง เขาหลบไปจนติดฝาห้องและร้องห้ามก็ไม่ฟังและยังเข้าไปจะฟันอีก เขาจึงคว้ามีดข้างฝาแทงเพียง1 ทีถูกผู้ตายตาย ดังนี้ รูปคดีฟังได้ว่า เป็นการกระทำโดยป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา50

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1611/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การป้องกันตัว: การใช้กำลังเพื่อต่อสู้ภัยอันตรายถึงแก่ชีวิตหรือกาย

ผู้ตายใช้มีดเหน็บปลายแหลมยาวราว 1 ศอกเศษเข้าไปฟันเขาถึงในห้อง เขาหลบไปจนติดฝาห้องและร้องห้ามก็ไม่ฟังและยังเข้าไปจะฟันอีก เขาจึงคว้ามีดข้าง+แทงเพียง 1 ทีถูกผู้ตายตายดังนี้รูปคดีฟังได้ว่าเป็นการกระทำโดยป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 50

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1610/2493

ขอบเขตการฟ้องคดีอาญา - การลงโทษเกินฟ้อง และการป้องกันตัวเกินกว่าเหตุ

ฟ้องโจทก์บรรยายว่า จำเลยทำร้ายร่างกายเขามีบาดเจ็บ ถึงสาหัสแล้ว เขาทนพิษบาดแผลไม่ไหว ได้ถึงแก่ความตายในเวลาต่อมานั้นเอง ไม่มีข้อความว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าเขาแม้ท้ายฟ้องจะระบุ กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249 ก็ถือไม่ได้ว่า เป็นฟ้องที่ขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาคงถือได้ว่าเป็นฟ้องที่ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 251 เท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1610/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ขอบเขตฟ้องจำกัด - การลงโทษเกินเลยจากข้อกล่าวหาเดิม

ฟ้องโจทก์บรรยายว่า จำเลยทำร้ายร่างกายเขามีบาดเจ็บถึงสาหัสแล้วเขาทนพิษบาดแผลไม่ไหวได้ถึงแก่ความตายในเวลาต่อมานั้นเอง ไม่มีข้อความว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าเขาแม้ท้ายฟ้องจะระบุ ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 249 ก็ถือไม่ได้ว่าเป็นฟ้องที่ขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา คงถือได้ว่าเป็นฟ้องที่ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 251 เท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1572/2493

การป้องกันทรัพย์สิน: การใช้กำลังพอสมควรแก่เหตุในการเผชิญหน้ากับผู้ลักทรัพย์ในเวลากลางคืน

คนร้ายเข้าไปลักแตงในไร่จำเลยถึง 3 คน ในเวลาค่ำมืดแล้ว คนร้ายคนหนึ่งก็มีมีดติดตัวอยู่ด้วย จำเลยได้ใช้มีดฟันคนร้ายไปโดยหาได้รู้ว่าผู้ร้ายเป็นใครไม่ ดังนี้ ถือได้ว่าจำเลยได้กระทำลงไปในขณะเผชิญภัยโดยประจันหน้ากับผู้ร้ายถึง 3 คน ซึ่งกำลังลักทรัพย์ของจำเลยอยู่ในที่มืดเช่นนี้ เป็นการกระทำพอสมควรแก่เหตุ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1572/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การป้องกันทรัพย์สิน: การใช้กำลังสกัดผู้ลักทรัพย์ในเวลากลางคืนและเผชิญหน้ากับผู้กระทำผิดหลายคน ถือเป็นการกระทำพอสมควรแก่เหตุ

คนร้ายเข้าไปลักแตงในไร่จำเลยถึง 3 คน ในเวลาค่ำมืดแล้ว คนร้ายคนหนึ่งมีมีดติดตัวอยู่ด้วยจำเลยได้ใช้มีฟันคนร้ายไปโดยหาได้รู้ว่าผู้ร้ายเป็นใครไม่ ดังนี้ ถือได้ว่าจำเลยได้กระทำลงไปในขณะเผชิญภัยโดยประจันหน้ากับผู้ร้ายถึง 3 คน ซึ่งกำลังลักทรัพย์ของจำเลยอยู่ในที่มืดเช่นนี้ เป็นการกระทำพอสมควรแก่เหตุ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1571/2493

วิวาททำร้ายร่างกายถึงแก่ความตาย: ลงโทษฐานทำร้ายได้ แม้ไม่สามารถระบุตัวผู้ลงมือ

อัยการโจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนา ถ้าทางพิจารณาได้ความว่าเป็นเรื่องวิวาทที่ไม่รู้ว่าใครทำใครแล้ว ศาลก็ต้องยกฟ้อง แต่ถ้าปรากฏว่าในกรณีวิวาทนั้น จำเลยเป็นผู้ทำร้ายผู้ตายมีบาดเจ็บ อันเป็นความผิดส่วนหนึ่งในข้อหาแล้ว ศาลก็ย่อมลงโทษจำเลยฐานทำร้ายผู้ตายถึงบาดเจ็บตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254 ได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย กฎหมายลักษณะอาญา ม. 249