คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 249

พบภรรยากำลังทำชู้กับชายอื่นในอยู่ในห้อง จึงพังประตูเข้าไปชู้วิ่งหนีลงเรือนไปได้ จำเลยใช้ปืนยิงชู้จนหมดกระสุนถึง 5 นัด แล้วยังเอามีดฟันภรรยาของตนอีกอย่างไม่ไว้ชีวิต มีบาดแผลถึง 9 แผลถึงแก่ความตายทันที ดังนี้ไม่เรียกว่าเป็นการกระทำโดยป้องกันตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 50 แต่เรียกได้ว่ากระทำโดยถูกยั่วโทษะตามมาตรา 55

พบภรรยากำลังทำชู้กับชายอื่นอยู่ในห้อง จึงพังประตูเข้าไป ชู้วิ่งหนีลงเรือนไปได้ จำเลยใช้ปืนยิงชู้ จนหมดกระสุนถึง 5 นัด แล้วยังเอามีดฟันภรรยาของตนอีกอย่างไม่ไว้ชีวิต มีบาดแผลถึง 9 แผลถึงแก่ความตายทันที ดังนี้ ไม่เรียกว่าเป็นการกระทำโดยป้องกันตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 50 แต่เรียกได้ว่ากระทำโดยถูกยั่วโทสะตามมาตรา 55

จำเลยใช้ปืนทำเองลำกล้องทำด้วยไม้ อัดกระสุนทางปากกระบอกยิงด้วยแก๊ปโดยใช้สายยางเหนี่ยวไกให้สับแก๊ป ยิงผู้เสียหายในระยะ 6 ศอกผู้เสียหายมีบาดแผลเพียงเป็นรูกลมรัศมี 6 ม.ม. ลึก 4 ม.ม. 3 แห่ง จำเลยรู้ดีว่า ไม่อาจทำให้ถึงตายได้ ฟังไม่ได้ว่ามีเจตนาฆ่า ไม่เป็นความผิดฐานฆ่าคนตามมาตรา 249,60 แต่เป็นผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254 เท่านั้น

ผู้ตายเมาสุราขึ้นไปก่อเหตุบนเรือนของจำเลยและใช้ขวดเหล้าใช้ไม้รุกไล่ตีจำเลย ๆ จึงเอามีดที่ใช้สับเปลือกไม้กินหมากอยู่ในมือแทงตอบไป ย่อมฟังได้ว่าจำเลยทำากรป้องกันตาม ก.ม.แต่ปรากฎว่าไม้ที่ผู้ตายใช้ตีเป็นเพียงไม้ไผ่ ถึงตีถูกก็ปรากฎว่าเพียงแต่ทำให้ฟกช้ำเท่านั้น การที่จำเลยใช้มีดมีคมปลายแหลมยาคืบเศษแทงผู้ตายตรงหน้าอกโดยแรง มีดเข้าเนื้อทะลุในและแทงปักเข้าที่ซอกคออีกทีหนึ่ง จนลึกทลุในเป็นผลให้ผู้ตายล้มลงขาดใจตายโดยทันทีหรือเกือบจะทันทีเช่นนี้ ย่อมเป็นที่เห็นได้ว่าเป็นการกระทำเกินกว่าเหตุต้องมีโทษตามมาตรา 249, 53

ผู้ตายเมาสุราขึ้นไปก่อเหตุบนเรือนของจำเลย และใช้ขวดเหล้าใช้ไม้รุกไล่ตีจำเลย จำเลยจึงเอามีดที่ใช้สับเปลือกไม้กินหมากอยู่ในมือแทงตอบไป ย่อมฟังได้ว่าจำเลยทำการป้องกันตามกฎหมาย แต่ปรากฏว่าไม้ที่ผู้ตายใช้ตี เป็นเพียงไม้ไผ่ ถึงตีถูกก็ปรากฏว่าเพียงแต่ทำให้ฟกช้ำเท่านั้น การที่จำเลยใช้มีดมีคมปลายแหลมยาวคืบเศษแทงผู้ตายตรงหน้าอกโดยแรง มีดเข้าเนื้อทะลุในและแทงปักเข้าที่ซอกคออีกทีหนึ่ง จนลึกทะลุใน เป็นผลให้ผู้ตายล้มลงขาดใจตายโดยทันทีหรือเกือบจะทันทีเช่นนี้ ย่อมเป็นที่เห็นได้ว่าเป็นการกระทำเกินกว่าเหตุต้องมีโทษตามมาตรา 249,53

จำเลยแทงผู้ตายทางข้างหลังเพียงทีเดียวด้วยมีดยาว 1 คืบต่อหน้าประชาชนที่ไปในกระบวนแห่มากด้วยกัน หากไปถูกที่สำคัญเข้าจึงทำให้ผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ย่อมเป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 251

จำเลยแทงผู้ตายทางข้างหลังเพียงทีเดียวด้วยมีดยาว 1 คืบต่อหน้าประชาชนที่ไปในกระบวนแห่มากด้วยกัน หากไปถูกที่สำคัญเข้าจึงทำให้ผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ย่อมเป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 251

โจทก์ฟ้องกล่าวว่าจำเลยบังอาจสมคบกับพวกใช้ไม้ด้ามเสียมเป็นศาตราวุธตีทำร้ายร่างกายผู้เสียหายตายโดยเจตนาอ้างบทกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249 มาเป็นบทขอให้ลงโทษ ดังนี้ ย่อมถือได้ว่า ฟ้องโจทก์มีความหมายเพียงพอให้เข้าใจได้ว่า โจทก์หาว่าจำเลยฆ่าผู้เสียหายตายโดยเจตนา

โจทก์ฟ้องกล่าวว่าจำเลยบังอาจสมคบกับพวกใช้ไม้ด้ามเสียม เป็นสาตราวุธตีทำร้ายร่างกายผู้เสียหายตายโดยเจตนาอ้างบท ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 249 มาเป็นบทขอให้ลงโทษ ดังนี้ย่อมถือได้ว่า ฟ้องโจทก์มีความหมายเพียงพอให้เข้าใจได้ว่า โจทก์หาว่าจำเลยฆ่าผู้เสียหายตายโดยเจตนา

เดินสวนทางกันในเวลามีด พอสวนกันก็ใช้มีดปลายแหลมแทงเขา 1 ที ถูกที่ท้องเหนือสะดือ แผลกว้าง 1 ซ.ม. ยาว 2.7 ซ.ม. ลึกเข้าช่องท้องทะลุลำใส้ อยู่ได้ 3 วัน ก็ตายเพราะพิษบาดแผลนั้นโดยไม่ปรากฎว่มีสาเหตุอะไรกันนั้น ยังไม่มั่นคงพอจะให้ชี้ขาดได้ว่า ผู้แทงได้เจตนาถึงแก่จะฆ่าให้ตาย คงมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามมาตรา 251 เท่านั้น