คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: กฎหมายลักษณะอาญา ม. 249

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 294/2491 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เจ้าพนักงานใช้อำนาจโดยพลการขัดขวางการจับกุม การกระทำจึงไม่ถือเป็นการปฏิบัติหน้าที่

กำนันและตำรวจต่างเป็นเจ้าพนักงานรักษาเหตุการณ์ในงานวัดด้วยกัน ตำรวจจับผู้อื่นและบุตรกำนันโดยหาว่ากระทำผิดกฏหมาย กำนันได้ขัดขวางมิให้จับกุม ตำรวจจึงยิงกำนันตาย ดังนี้ถือว่าการที่กำนันใช้อำนาจขัดขวางมิให้ตำรวจจับกุมบุตรของตนนั้น เป็นการกระทำที่มิได้ปฏิบัติการ ในฐานะเจ้าพนักงาน ตำรวจมีผิดตามมาตรา 249 เท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 954/2490

ป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ แม้ใช้มีดต่อสู้เมื่อถูกทำร้ายร่างกายในเวลากลางคืน

ผู้ตายเมาสุราเข้าทำร้ายจำเลยด้วยมือเปล่าเป็นพัลวัล คือชกจำเลยล้มแล้ว ยังต่อยและเตะซ้ำอีกหลายที ทั้งเวลาที่เกิดเหตุก็เป็นเวลากลางคืน จำเลยไม่สามารถจะทราบได้ว่า ผู้ตายมีอาวุธติดตัวมาด้วยหรือไม่ จำเลยจึงใช้มีดที่มีติดตัวไป ทำการป้องกันตัว ถูกผู้ตายในที่สำคัญ ผู้ตาย ตายดังนี้เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 930/2490

การใช้ความรุนแรงป้องกันทรัพย์สิน: การยิงผู้ลักทรัพย์ต้องพิจารณาความจำเป็นและเหตุผลสมควร

เห็นคนในสวนทุเรียนในเวลาค่ำคืน เข้าใจว่าเป็นคนร้ายร้องทักถามแล้วไม่ได้รับคำตอบจึงใช้ปืนแก๊ปยิงไป 1นัด ถูกที่ขา บาดเจ็บสาหัส ดังนี้เป็นการกระทำอันเกินสมควรแก่เหตุ และมีความผิด
ใช้ปืนแก๊บยิงคนร้ายถูกขาอ่อนทะลุเป็นบาดแผลสาหัส และเจตนาป้องกันทรัพย์และมีพฤติการณ์อื่นประกอบ ถือว่ามีผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกาย ไม่ใช่พยายามฆ่าคน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 661/2490

อำนาจการสอบสวนนอกเขตพื้นที่: เจ้าพนักงานมีอำนาจสอบสวนคดีได้ทุกที่ทุกเวลาตามสมควร

เจ้าพนักงานผู้มีอำนาจสอบสวนจะทำการสอบสวน ณ ที่ใดเวลาใดก็ได้แล้วแต่จะเห็นสมควร แม้จะต่างจังหวัดก็ตาม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 651/2490

การลงโทษฐานสมคบกันกระทำผิด แม้ไม่ได้อ้างมาตรา 63 ศาลยังลงโทษฐานเป็นตัวการได้

ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันฆ่าคน อ้าง มาตรา 249 เมื่อได้ความว่าจำเลยสมคบกันฆ่าเขา แม้โจทก์ไม่อ้างมาตรา 63 ศาลก็ลงโทษฐานเป็นตัวการฆ่าคนตามมาตรา 249 ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 505/2490

ความผิดฐานฆ่าโดยเจตนาจากเหตุกลุ้มรุมทำร้ายจนถึงแก่ความตาย

เขาทำร้ายกันและกำลังไล่กันมา จึงเข้ากลุ้มรุมทำร้ายเขาด้วยเป็นผิดฐานเป็นตัวการด้วยกันทุกคน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 505/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดฐานฆ่าคนตายโดยสัญเจตนาจากการร่วมกันทำร้ายร่างกายจนถึงแก่ความตาย

เขาทำร้ายกันและกำลังไล่กันมา จึงเข้ากลุ้มรุมทำร้ายเขาด้วย เป็นผิดฐานเป็นตัวการด้วยกันทุกคน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 480/2490

รายงานชันสูตรพลิกศพไม่ใช่หลักฐานแสดงตัวคนร้าย ศาลฎีกายกฟ้องจำเลยเนื่องจากหลักฐานไม่เชื่อมโยง

รายงานการชันสูตรพลิกศพเป็นเอกสารที่เจ้าพนักงานทำขึ้นเพื่อเป็นหลักฐานในการตรวจบาดแผลของผู้ตายเท่านั้น ไม่ใช่หลักฐานที่จะแสดงถึงตัวคนร้าย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 480/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

รายงานชันสูตรพลิกศพไม่ใช่หลักฐานแสดงตัวผู้กระทำผิด ศาลพิจารณาจากพยานหลักฐานอื่น

รายงานการชัณสูตร์พลิกศพเป็นเอกสารที่เจ้าพนักงานทำขึ้นเพื่อเป็นหลักฐานในการตรวจบาดแผลของผู้ตายเท่านั้น ไม่ใช่หลักฐานที่จะแสดงถึงตัวคนร้าย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 436/2490

การใช้คำรับสารภาพของจำเลยประกอบพยานหลักฐานที่ไม่สมบูรณ์ในคดีอาญา ศาลฎีกาตัดสินให้ลงโทษฐานลักทรัพย์ได้

โจทก์ฟ้องคดีอาญาอ้างบทลงโทษเกินกว่าสิบปี และโทษเบารวมกันมา จำเลยให้การรับสารภาพ โจทก์สืบพะยานประกอบในข้อหาอุกฉกรรจ์ฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้กระทำผิด ศาลก็ลงโทษในข้อหาฐานเมาได้ แม้คำพะยานโจทก์ในข้อหานี้จะไม่มีน้ำหนักก็ตาม เพราะจำเลยให้การรับสารภาพแล้ว ไม่มีกฎหมายบังคับให้สืบพะยานประกอบ เช่น ข้อหาอุกฉกรรจ์

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย กฎหมายลักษณะอาญา ม. 249