คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 249

ผู้ตายสมคบกับสามีไปฉุดภรรยาซึ่งเป็นบุตรสาวจำเลยดังนี้ การที่สามีมีอำนาจที่จะฉุดภรรยาไปจากบิดานั้น หาทำให้ผู้ตายมีอำนาจฉุดด้วยไม่ ในกรณีเช่นนี้ บิดาของหญิงนั้น ย่อมมีสิทธิทำการป้องกันได้
ในกรณีที่โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยหนักขึ้น เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยไม่มีความผิด ก็พิพากษายกฟ้องได้

พี่ชายของผู้ตายไม่มีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องผู้ฆ่าน้องชายของตนในทางอาญา เพราะตามกฎหมายไม่ได้บัญญัติว่าเป็นผู้เสียหาย

พี่ชายของผู้ตายไม่มีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องผู้ฆ่าน้องชายของตนในทางอาญา เพราะตามกฎหมายไม่ได้บัญญัติว่าเป็นผู้เสียหาย

มีคน 5-6 คนถือไม้วิ่งไล่ทำร้ายจำเลยมาอย่างกระชั้นชิดจำเลยจำเป็นที่จะต้องวิ่งหนีไปทางที่ซึ่งกำลังมีพิธีแต่งงาน คนในที่นั้นคนหนึ่งลุกขึ้นกั้นไว้จำเลยแทงตาย ดังนี้ เป็นการกระทำโดยจำเป็นแต่เกินกว่าเหตุ

มีคน 5-6 คนถือไม้วิ่งไล่ทำร้ายจำเลยมาอย่างกระชั้นชิด จำเลยจำเป็นที่จะต้องวิ่งหนีไปทางที่ซึ่งกำลังมีพิธีแต่งงาน คนในนั้นคนหนึ่งลุกขึ้นกั้นไว้ จำเลยแทงตาย ดังนี้เป็นการกระทำโดยจำเป็นแต่เกินกว่าเหตุ

ผู้ตายใช้พร้าฟันจำเลยพร้อมกับพูดว่า จะเอาให้ตายจำเลยแย่งพร้าได้ ผู้ตายยังโถมเข้าแย่งพร้าจากจำเลยอีกจำเลยจึงฟันถูกผู้ตายถึงแก่ความตายและปรากฏว่าผู้ตายร่างใหญ่กว่าจำเลยและเมาสุราอยู่ด้วยดังนี้ เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

ผู้ตายใช้พร้าฟันจำเลยพร้อมกับพูดว่า จะเอาให้ตายจำเลยแย่งพร้าได้ ผู้ตายยังโถมเข้าแย่งพร้าจากจำเลยอีก จำเลยจึงฟันถูกผู้ตายถึงแก่ความตาย และปรากฏว่าผู้ตายร่างใหญ่กว่าจำเลยและเมาสุราอยู่ด้วยดังนี้ เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

ฟ้องโจทก์มีใจความว่าจำเลยที่ 1 เป็นทหารประจำการกับพวกได้บังอาจสมคบกันมีขวดเหล้า ไม้กระบองและกริชเป็นสาตราวุธสมคบกันขว้างตีและแทงทำร้ายร่างกายผู้ตายถึงบาดเจ็บสาหัสและถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลที่จำเลยสมคบกันทำร้าย เป็นฟ้องที่อ่านได้ความว่าจำเลยทั้งสามสมคบกันกระทำความผิดฐานฆ่าผู้ตายแล้ว ไม่มีทางให้เข้าใจว่าสมคบกับใครอื่นนอกจากจำเลยในฟ้อง จึงนับว่าเป็นฟ้องที่ถูกต้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158 แล้ว

ข้อเท็จจริงได้ความว่ามีการวิวาททำร้ายกันสองตอน แต่โจทก์บรรยายฟ้องเฉพาะการวิวาททำร้ายกันในตอนที่ 2 นั้นศาลจะลงโทษจำเลยในความผิดตอนแรกไม่ได้

การเพิ่มโทษและลดโทษที่มีกำหนดเสมอกันนั้น แม้จำเลยต้องโทษประหารชีวิตหรือจำคุก 20 ปีก็ต้องหักกลบลบกันตามมาตรา39
เมื่อศาลชั้นต้นลงโทษ โจทก์อุทธรณ์ฝ่ายเดียว เมื่อศาลอุทธรณ์ตัดสินแล้วจำเลยก็ฎีกาเถียงในข้อเท็จจริงได้