คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 249

กิริยาที่แสดงว่าเป็นการยิงโดยเจตนาฆ่า มิใช่ยิงขู่
จำเลยขอเลื่อนการสืบพยานจำเลยมาหลายครั้งก็ยังไม่ได้ตัวพยานมาสืบ ที่สุดแถลงว่าไม่ทราบที่อยู่แน่นอนของพยาน ดังนี้ศาลสั่งงดสืบพยานนั้นได้

ใช้มีดยาวศอกเศษทำร้ายเขาถึง 12 แผล บาดแผลอาจถึงตายได้. และผู้ถูกทำร้ายตายโดยพิษบาดแผล ย่อมผิดฐานฆ่าคนโดยเจตนา. เมื่อปรากฏว่าญาติผู้ถูกทำร้ายได้เผาศพผู้ถูกทำร้ายเสียก่อน. การชันสูตรพลิกศพก็ย่อมมีไม่ได้.

คำให้การภาคเสธนั้น ถ้าเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาก็ควรลดโทษฐานปราณีให้เหตุปราณีอยู่ในดุลพินิจของศาลตามมาตรา 59 อ้างฎีกาที่ 748/2478 และที่ 511/2479

ยิงคนในเวลากลางคืนโดยเข้าใจว่าเป็นผู้ร้าย และมีเสียงวิ่งซึ่งเข้าใจว่าจะเข้ามาทำร้าย เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ(อ้างฎีกาที่ 1328/2462)

จำเลยใช้มีดซุยปลายแหลมแทงผู้ตายซึ่งเป็นหญิงนครโสเภณีเพียงทีเดียวที่คอด้านหน้าอันเป็นที่สำคัญถึงเส้นโลหิตใหญ่ที่คอและหลอดลมขาด ผู้ตายถึงแก่ความตายในเวลาอันรวดเร็วผู้ตายเป็นหญิงนครโสเภณีจำเลยไม่ควรหึงหวงและเกิดโทสะมากถึงเพียงนั้น อาวุธที่ใช้ทำร้ายเห็นได้ว่าร้ายแรงและอาวุธร้ายแรงนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นอาวุธที่ทำให้ถึงตายได้เสมอไปเมื่อจำเลยใช้อาวุธร้ายแรงแทงในที่สำคัญถือได้ว่าจำเลยเจตนาฆ่า มีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา

ผู้ตายไปด่าจำเลยถึงบ้านว่าเป็นสัตว์เป็นหมา จำเลยจึงกระทืบเอา 4-5 ที ถึงตายโดยเจตนาฆ่า ชื่อว่ากระทำโดยถูกยั่วโทสะตามมาตรา 55

เจาะเผาต้นยางในป่า ให้น้ำมันไหลออกมาอยู่ในที่รองถือว่าได้ครอบครองน้ำมันยางนั้นแล้ว ผู้ที่บังอาจตักเอาน้ำมันนั้นไปโดยเจตนาทุจริต ได้ชื่อว่าลักทรัพย์
ใช้ปืนยิงผู้ร้ายที่กำลังตักน้ำมันยางจากต้นยางถึงตายเป็นการป้องกันทรัพย์เกินสมควรแก่เหตุ

ใช้ขวานขนาดใหญ่ฟันที่ก้านคอและศีรษะถึง 3 ครั้งถือว่ามีเจตนาจะฆ่าให้ตาย

ฟ้องบรรยายว่าจำเลยทำร้ายเขาโดยเจตนาฆ่า อ้างมาตรา 249และ 251 ทั้ง 2 มาตราเป็นบทขอให้ลงโทษ เมื่อพิจารณาได้ความสมคำบรรยายฟ้องก็ลงโทษตามมาตรา 249 ได้ ไม่ใช่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

ผู้เสียหายเอารักแร้หนีบมือที่จำเลยถือปืนไว้และปืนลั่นขึ้นในขณะเลยไปอยู่ด้านหลังผู้เสียหายแล้ว ดังนี้ไม่ถือว่าจำเลยตั้งใจยิง ไม่มีผิดฐานพยายามฆ่าคน