คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ธัมบัณฑิต

การที่จะฟ้องหาว่าจำเลยเลียนแบบอย่างเครื่องหมายการค้านั้น. เมื่อไม่ได้ความว่ามีบุคคลหรือบริษัทหรือห้างใดเป็นเจ้าของแล้ว. ก็ย่อมจะเอาผิดแก่จำเลยไม่ได้.

ในคดีอาญา. การที่ศาลจะอนุญาตให้โจทก์ขอเลื่อนคดีไปเพราะยังส่งหมายให้พยานไม่ได้นั้น. ถ้าศาลเห็นว่าโจทก์ไม่สามารถจะส่งหมายเรียกหรือตามตัวพยานมาได้. และไม่ทราบว่าพยานอพยพไปอยู่แห่งใด. ไม่มีกำหนดจะกลับเมื่อใด.โจทก์ขอเลื่อนคดีไปโดยไม่มีกำหนด.และไม่มีเหตุผลอันควร. ดังนี้ศาลไม่ยอมให้เลื่อนได้.

การที่มีพระราชบัญญัติเป็นกฎหมายบังคับกรณีใดแต่ฉบับเดียวนั้น. การอ้างปีพ.ศ.ผิดพลาดไม่ทำให้ฟ้องเสียไป. กรณีที่ถือว่าฟ้องระบุเป็นองค์ความผิดแล้ว. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 17/2485.

ศาลวินิจฉัยคดีว่าสงสัยคำพยานโจทก์จึงพิพากษายกฟ้อง.ดังนี้ต้องฟังว่าจำเลยไม่ได้กระทำผิดตามฟ้อง. แม้ศาลจะพิพากษาให้ริบเงินนั้นในคดีที่คนอื่นเป็นจำเลย. ก็ต้องคืนเงินนั้นให้จำเลย. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 17/2485.

การขอแก้ชื่อเจ้าทรัพย์นั้นถือว่าเป็นการขอแก้รายละเอียด. เมื่อจำเลยไม่ได้หลงข้อต่อสู้. ศาลอนุญาตให้แก้ได้.