คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: กฎหมายลักษณะอาญา ม. 293

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 809/2486

ความผิดฐานรับของโจรต้องมีการรับของร้ายจากผู้อื่น การครอบครองทรัพย์เพียงอย่างเดียวไม่ถือเป็นความผิด

ความผิดฐานรับของโจรจะมีได้ต่อเมื่อมีการรับของร้ายไว้จากผู้หนึ่งผู้ใด ข้อเท็จจริงฟังได้เพียงว่าทรัพย์อยู่ในความครอบครองของจำเลยแต่ไม่ได้ความว่าจำเลยร่วมคิดกับผู้อื่นลักทรัพย์นั้นมาหรือว่ามีผู้ที่ลักมาส่งทรัพย์นั้นให้จำเลย เช่นนี้จะลงโทษฐานลักทรัพย์หรือรับของโจรไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 714/2486

การสมคบกระทำผิด: การพิพากษาจำเลยที่ 3 ไม่เกี่ยวข้องกับคดีหลัก

ศาลชั้นต้นตัดสินลงโทษจำเลยทั้งสามคน จำเลย ที่ 2 อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยที่ 3 ไม่ได้สมคบกับจำเลยทั้งสอง แม้จะมิได้อุทธรณ์ก็เป็นเหตุในลักษณะคดี จึงให้ปล่อยจำเลยที่ 3 ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าได้มีการกระทำผิดเกิดขึ้นจริง จำเลยที่ 3 จะได้สมคบกับพวกกระทำผิดหรือไม่เป็นปัญหาส่วนตัวของจำเลยที่ 3 หาได้เป็นเหตุในลักษณะคดีแต่อย่างใดไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 515/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การลักทรัพย์ในโรงกลึงภายในรั้วบ้าน ไม่ถือเป็นเคหะสถานตามกฎหมาย

โรงกลึงที่เข้าไปลักทรัพย์ หยู่ไนบริเวนรั้วบ้านเจ้าทรัพย์แต่มิได้เปนที่อาสัยหลับนอนนั้น ไม่ถือว่าเปนเคหะสถาน.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 515/2486

บริเวณรั้วบ้านที่ไม่ใช่ที่อยู่อาศัย ไม่ถือเป็นเคหสถานทางกฎหมาย

โรงกลึงที่เข้าไปลักทรัพย์ อยู่ในบริเวณรั้วบ้านเจ้าทรัพย์แต่มิได้เป็นที่อาศัยหลับนอนนั้น ไม่ถือว่าเป็นเคหสถาน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 503/2486

การแก้ไขฟ้องคดีอาญา: หลักเกณฑ์ความสมบูรณ์ของฟ้องเดิมและการใช้ดุลพินิจของศาล

ฟ้องว่ามีผู้ร้ายลักทรัพย์แล้วจับได้ที่จำเลย ขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ดังนี้ ไม่เป็นฟ้องอันจะพึงลงโทษจำเลยได้ การขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องนั้นจะต้องปรากฏว่าฟ้องเดิมนั้นเป็นฟ้องที่สมบูรณ์ตามกฎหมายแล้ว ถ้าฟ้องไม่สมบูรณ์จะขอแก้ไขเพิ่มเติมไม่ได้ ฟ้องที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมายนั้นการที่ศาลจะสั่งโจทก์แก้ฟ้องให้ถูกต้องหรือยกฟ้องหรือไม่ประทับฟ้องนั้น ย่อมอยู่ในดุลพินิจศาลที่จะสั่งตามที่เห็นสมควร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 473/2486

การระบุเวลาเกิดเหตุในฟ้อง: เงื่อนไขการเป็นฟ้องที่ชอบด้วยกฎหมายและผลกระทบต่อการลงโทษ

ฟ้องโจทก์ทุกฉบับต้องระบุเวลาเกิดเหตุกลางวันหรือกลางคืนถ้าโจทก์ไม่รู้เวลาก็ต้องกล่าวในฟ้อง มิฉะนั้นย่อมไม่เป็นฟ้องที่ชอบด้วยกฎหมาย
ฟ้องที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมายแม้จำเลยจะให้การรับสารภาพก็ลงโทษจำเลยไม่ได้
ฟ้องโจทก์ที่มิได้ระบุเวลาที่เกิดเหตุ แม้จำเลยจะมิได้ยกขึ้นคัดค้านไว้ ศาลย่อมหยิบยกขึ้นพิจารณาได้
ประชุมใหญ่ครั้งที่ 8/2486

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 440/2486

คำให้การชั้นสอบสวนใช้ยันตัวผู้ให้การได้ แต่ใช้ยันจำเลยอื่นไม่ได้

คำให้การชั้นสอบสวนของจำเลยนั้นใช้ยันตัวผู้นั้นเองได้แต่จะใช้ยันจำเลยอื่นไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 434/2486

การฟ้องคดีลักทรัพย์หรือรับของโจรที่ขัดแย้งกัน ทำให้ลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้ร้ายลักทรัพย์หรือมิฉะนั้นรับทรัพย์ไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้ายขอให้ลงโทษตามมาตรา 293,321 นั้น นับว่าเป็นฟ้องขัดกันเองลงโทษจำเลยไม่ได้ (อ้างฎีกาที่ 722/2481)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 434/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ฟ้องขัดแย้งกันเองจำเลยไม่เข้าใจข้อหา ศาลยกฟ้อง

โจทฟ้องว่าจำเลยเปนผู้ร้ายลักทรัพย์หรือมิฉนั้นรับทรัพย์ไว้โดยรู้ว่าเปนของร้ายขอไห้ลงโทสตามมาตรา 293,321 นั้น นับว่าเปนฟ้องขัดกันเองลงโทสจำเลยไม่ได้.
อ้างดีกาที่ 722/2481

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 381/2486

ความคลาดเคลื่อนของวันที่เกิดเหตุในคำฟ้อง ส่งผลให้ศาลยกฟ้อง

ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดระหว่างวันที่ 24-25 พฤศจิกายน พ.ศ.2485ทางพิจารณาได้ความว่า เหตุเกิดระหว่างวันที่24-25 ธันวาคม ศาลก็ต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย กฎหมายลักษณะอาญา ม. 293

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 515/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 434/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 293