คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 254

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยชิงทรัพย์ภรรยา ศาลชั้นต้นงดสืบพยานโจทก์จำเลย แล้วตัดสินยกฟ้องโจทก์โดยไม่วินิจฉัยถึงความผิดฐานทำร้ายร่างกายเช่นนี้ ศาลสูงมีอำนาจย้อนสำนวนไปให้ศาลล่างสืบพยานในข้อหาฐานทำร้ายร่างกายแล้วพิพากษาใหม่ได้

บาดแผลช้ำเขียวเป็นทางโตประมาณ 1 เซนต์ยาว 8 นิ้วเศษตีด้วยไม้กระทู้ยาวศอกเศษ นับว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ
ปัญหาที่ว่าบาดแผลตามที่ศาลอุทธรณ์ฟังมาเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บหรือไม่นั้น เป็นปัญหากฎหมาย

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 300 แม้ทางพิจารณาจะได้ความว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา 254 เมื่อโจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายถึงบาดเจ็บก็ลงโทษได้
เคยต้องโทษฐานวิ่งราวทรัพย์แล้วมาทำผิดฐานทำร้ายร่างกายภายใน 3 ปีเพิ่มโทษตามมาตรา 73 ไม่ได้

กรณีจะเป็นผิดตามมาตรา 256(8) จะต้องได้ความว่ามีอาการเจ็บป่วยไข้ประกอบด้วยทุกขเวทนากล้าเกินกว่า 20 วันและไม่สามารถจะประกอบการหาเลี้ยงชีพได้โดยปกติเกินกว่า 20วันด้วย
เจ้าทุกข์เบิกความว่ามีอาชีพทำนาย่อมหมายความว่าเวลาเบิกความมีอาชีพทำนา ไม่หมายความว่าเวลาถูกทำร้ายมีอาชีพทำนาด้วย
(ประชุมใหญ่ครั้งที่ 3/2486 แต่มิได้มีมติตัดสิน)

การกระทำที่จะเป็นความผิดตามมาตรา 255 นั้นจะต้องได้ความว่า ได้มีการทำร้ายร่างกายถึงบาดเจ็บ จึงจะลงโทษตามมาตรานี้ได้

แผลถูกตีหลังมือขวาโคนนิ้วก้อยกระดูกหักต้องเข้าเฝือก1 เดือนทำงานตามปกติไม่ได้. เพราะมือกำไม่เข้า ใช้จับอะไรไม่ถนัดตามปกติก็อยู่ในลักษณะสาหัสตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 256(8). จำเลยโกรธเคืองโจทก์ที่เป็นทนายฟ้องจำเลย. ได้เคยแสดงความอาฆาตจะทำร้ายมาหลายครั้ง ในที่สุดมาดักทำร้ายได้.ดังนี้เข้าลักษณะเป็นการทำร้ายโดยความพยายามด้วยความพยาบาทมาดหมาย.

แผลที่ใต้เข่ายาว 3 ซ.ม. กว้าง 2.2 ซ.ม. ลึก 6ซ.ม.. ตั้งแต่ถูกทำร้ายแล้วผู้ถูกทำร้ายประกอบการหาเลี้ยงชีพไม่ได้เป็นปกติ (เกิน 20 วัน. เพราะเจ็บเสียวชาตั้งแต่แผลแล่นขึ้นมาหมดซีกตัว ต้องใช้ไม้เท้ายันเดินกะเผลก. เช่นนี้เป็นบาดเจ็บถึงสาหัส. ศาลชั้นต้นลงโทษตาม มาตรา 256 จำคุก 2 ปี.ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตาม มาตรา 254 จำคุก 1 ปี. เป็นแก้มาก. อ้างคำสั่งคำร้องที่ 124/2484. ปัญหาว่าบาดเจ็บถึงสาหัสโดยทุพพลภาพทนทุกขเวทนากล้าเกิน 20วัน. หรือไม่สามารถประกอบอาชีพได้โดยปกติเกิน 20 วันหรือไม่นั้น. เป็นปัญหาข้อเท็จจริง.

คดีที่ได้เกิดวิวาทกันแล้วทำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน.เมื่อได้ความว่าผู้ใดทำร้ายใครก็ลงโทษจำเลยที่ได้ทำร้ายนั้นได้. อ้างฎีกาที่ 621/2460 ที่ 593/2484. การที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำความผิดโดยสมคบกันทำร้ายอีกฝ่ายหนึ่ง. เมื่อทางพิจารณาปรากฏว่าจำเลยได้ทำความผิดโดยต่างเข้าทำร้ายผู้เสียหายโดยมิได้สมคบกันมา. ก็ลงโทษได้.

ศาลชั้นต้นลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 256. จำคุกจำเลยคนละ 3 ปี 2 ปี และ 1 ปี 6 เดือน.ศาลอุทธรณ์ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 254 จำคุกจำเลยคนละ 1 ปี 1 ปี 6 เดือน และ 6 เดือน. ดังนี้โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้. ดำเนินตามมติที่ประชุมใหญ่ในคำร้องที่ 124/2484.

การให้ยาพิษรับประทานเพื่อลักทรัพย์ ไม่เป็นความผิดฐานชิงทรัพย์(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 17/2485)