คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 255

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำร้ายผู้เสียหายที่ศีร์ษะแง่ซ้าย แต่ทางพิจารณาได้ความว่าที่แง่ขวา ดังนี้ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงที่ได้ความจากทางพิจารณาต่างกับฟ้อง เพราะจำเลยก็เจตนาสู้ข้อหาตรงประเด็นว่า ได้ตีหัวผู้เสียหายหรือเปล่าเท่านั้น

พฤตติการณ์ที่ถือว่า เป็นตัวการฐานลักทรัพย์
ศาลชั้นต้นลงโทษฐานลักทรัพย์ตาม มาตรา 295,54, จำคุก 1 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตามมาตนา 321 ,59 จำคุก 6 เดือน โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

นายสิบตำหรวดไม่มีอำนาดเข้าไปจับคนสูบฝิ่นไนบ้านเขาในเวลาค่ำคืนโดยไม่มีหมายและไนกรนีเช่นนี้ผู้ที่ต่อสู้ย่อมไม่มีความผิดถานต่อสู้ทำร้ายเจ้าพนักงาน

ทำร้าย เจ้าพนักงานไม่ถึงบาดเจ็บ ไม่เป็นผิดตาม ม.255 คงเป็นผิดตาม ม.338(3) เท่านั้น

คำสั่งกรมการอำเภอที่ให้กำนันจับผู้ไม่เสียรัชชูปการโดยไม่มีหมายจับเป็นคำสั่งที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย จำเลยต่อสู้ขัดขวางก็ไม่มีความผิดตามมาตรา 119 เจ้าพนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจจะจับผู้ใดโดยไม่มีหมายไม่ได้ เว้นแต่จะเข้าข้อยกเว้นตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.78
กำนันไปทำการจับกุมคนค้างเงินรัชชูปการตามคำสั่งอำเภอโดยไม่มีหมายจับโดยเชื่อว่าเป็นคำสั่งชอบด้วยกฎหมาย แม้จะได้ใช้กำลังในการจับกุมนั้นด้วย ก็ไม่มีความผิด.

จำเลยฟันถูกนิ้วชี้ขาดแต่แพทย์เย็บติดกันแล้ว แต่+งอไม่ได้ดังนี้ไม่เป็นบาดแผลถึงสาหัส

อุทธรณ์ย่อศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

+มาบอกว่าจำเลยกระทำกฎหมายมาแล้ว ตำรวจตามจำเลยแล้วบอกให้จำเลยไปสถานีตำรวจเลยไม่ยอมไปกลับต่อยตำรวจ ๆ จึงจับจำเลยเช่นนี้ จำเลยต้องมีจะอ้างว่าตำรวจนั้นไม่มีหมายมิได้

ครูแก้ผ้าศิษย์แล้วเฆี่ยนมีผิดตาม ม.254 กะทงเดียว หามีผิดฐานทำอนาจารด้วยไม่ วิธีพิจารณาอาญา พรบฎีกาอุทธรณ์ ม.3,8 การลดโทษปราณี การรอการลงอาญา การกำหนดโทษ อยู่ในดุลยพินิจของศาล เปนข้อเท็จจริง เมื่อศาลใช้ดุลยพินิจ ไม่ผิดบทบัญญัติของกฎหมายแล้ว คู่ความฎีกาไม่ได้

ทำร้ายร่างกายด้วยความพยาบาท เหตุพยาบาท เคยเกิดทะเลาะกันมาเดือนเศษ