คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.อ. ม. 258

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1385/2482

การทำร้ายร่างกายผู้อื่นในขณะวิวาท: การพิจารณาความรับผิดทางอาญา

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.256,258 ว่าจำเลยทำร้ายผู้เสียหายบาดเจ็บสาหัส ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกับผู้เสียหายวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน จำเลยทำร้ายผู้เสียหายบาดเจ็บสาหัสศาลลงโทษจำเลยตามมาตรา 256 ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1180/2482

การลงโทษจำเลยในความผิดวิวาท หากฟ้องไม่ระบุผู้กระทำผิดเฉพาะเจาะจง ศาลต้องลงโทษตามความผิดที่บรรยายในฟ้องเท่านั้น

บรรยายฟ้องมาแต่ว่า จำเลยที่ 1 - 2 - 3 ฝ่ายหนึ่งกับจำเลยที่ 4 - 5 อีกฝ่ายหนึ่งมีอาวุธวิวาททำร้ายกันจนเป็นเหตุให้พวกวิวาททำร้ายกันจนเป็นเหตุให้พวกวิวาทกันบางคนมีบาดเจ็บสาหัสขอให้ลงโทษตาม ม.256,258 แม้ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยคนใดเป็นผู้ทำร้าย ก็ลงโทษจำเลยคนนั้นตามมาตรา 256 ไม่ได้คงลงโทษได้ตามมาตรา 258 เท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 461-462/2482

การฟ้องทำร้ายร่างกายต้องระบุผู้กระทำความผิด การขาดข้อเท็จจริงเฉพาะเจาะจงทำให้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมัครใจทำร้ายซึ่งกันและกันจนมีบาดเจ็บ แต่มิได้ระบุว่าใครทำร้ายใคร เมื่อไม่ได้ความว่าจำเลยสมัครใจเข้าต่อสู้ทำร้ายตามฟ้องแล้ว จะลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายไม่ได้กรณีเช่นนี้ไม่เข้า ม.192 วรรคท้าย แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญาด้วย.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 145/2482

การลงโทษจำเลยในคดีวิวาททำร้ายร่างกาย เมื่อไม่ได้ระบุผู้กระทำผิดเฉพาะเจาะจง และการใช้พยานจากคดีอื่น

ฟ้องว่าจำเลยวิวาททำร้ายร่างกายกันบาดเจ็บ แต่มิได้กล่าวว่าจำเลยคนใดทำร้ายจำเลยคนไหนบาดเจ็บอย่างใดแล้ว จะลงโทษจำเลยคนใดฐานทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัสมิได้ ในคดีที่ศาลรวมพิจารณาคดีที่ศาลรวมพิจารณาคดีที่อัยการเป็นโจทย์กัน จะนำคำพะยานในสำนวนเจ้าทุกข์เป็นโจทย์ แต่อัยการมิได้อ้างเป็นพะยานด้วยมาใช้ยันจำเลยในคดีของอัยการ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1237-1238/2481

การลงโทษจำเลยในคดีวิวาททำร้ายร่างกายและถึงแก่ความตาย ศาลลงโทษตามคำขอในฟ้องได้

เมื่อมีผู้ถูกบาดเจ็บสาหัสในที่วิวาทต่อสู้ระหว่างคน+แต่ 3 คนขึ้นไป แต่ปรากฎว่าจำเลยเป็นผู้ทำร้ายดังนี้ ก็ลงโทษจำเลยตาม ม.256 ได้ โจทก์ฟ้องว่าจำเลยฝ่ายหนึ่ง+ตายกับพวกอีก 2 คนฝ่ายหนึ่งวิวาททำร้ายกันเป็นเหตุให้ผู้ตายถึงตาย อ้าง ม.251+ด้วย และในฟ้องก็กล่าว+จำเลยเป็นผู้ทำร้ายเมื่อปรากฎว่าจำเลยเป็นผู้ทำร้ายผู้ตายถึงตายดังนี้ศาลก็ลงโทษจำเลยตาม ม.251 ได้ไม่เป็นการเกินคำขอ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 969/2481

การลงโทษจำเลยในคดีวิวาททำร้ายร่างกาย: ศาลพิจารณาจากพฤติการณ์การต่อสู้

ฟ้องหาว่าจำเลยต่างใช้อาวุธเข้าทำร้ายร่างกายซึ่งกันแลกัน จนมีจำเลยคน 1 บาดเจ็บสาหัสถึงแม้จะไม่กล่าวว่าจำเลยวิวาทต่อสู้กัน ก็เข้าใจได้ว่าตามที่กล่าวนั้นเป็นกรณีวิวาท จำเลยที่ถูกบาดเจ็บถึงสาหัสในที่วิวาทก็ถูกลงตาม ม.258 ด้วย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 545/2481

การเปลี่ยนแปลงโทษทางอาญาจากศาลอุทธรณ์ ศาลฎีกาพิจารณาแล้วยืนตามศาลชั้นต้น

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 3 เดือนตาม กฎหมายอาญา .258 ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษจำคุกจำเลย 2 ปีตาม ม.256 ดังนี้เป็นแก้มาก จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 7/2481

การเปลี่ยนแปลงคำพิพากษาในคดีวิวาททำร้ายร่างกาย และผลกระทบต่อจำเลยที่ไม่เคยอุทธรณ์

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยสี่คนฐานวิวาททำร้ายร่างกายบาดเจ็บตามกฎหมายอาญา ม.254, 256 จำเลยคนเดียวอุทธรณ์ แม้ศาลอุทธรณ์จะฟังว่าไม่เป็นการวิวาท ก็ไม่เป็นเหตุในส่วนลักษณคดีมีผลถึงจำเลยอื่นอีกสามคนที่มีได้อุทธรณ์นั้น และในกรณีเช่นนี้ศาลอุทธรณ์จะยกฟ้องสำหรับจำเลยที่ 1-2-3ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 972/2480

การฟ้องคดีอาญาโดยโจทก์ต่างคนกัน และผลของการไม่โต้แย้งคำพิพากษาศาลชั้นต้น

อัยยการเป็นโจทก์ฟ้องจำเลย 2 พวก ฐานทำร้ายร่างกายจำเลยพวกหนึ่งได้เป็นโจทก์ฟ้องจำเลยอีกพวกหนึ่งฐานทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัส เมื่อศาลขั้นต้นยกฟ้องสำนวนที่อัยยการเป็นโจทก์ฟ้อง แต่ลงโทษจำเลยพวกที่ถูกฟ้องฐานทำร้ายร่างการบาดเจ็บสาหัสแลัว อัยยการมิได้อุทธรณ์เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องจำเลยพวกที่ถูกลงโทษอัยยการจะฎีกาไม่ได้เราะเมื่ออัยยการไม่อุทธรณ์คดีก็เสร็จเด็ดชาดแล้ว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1684/2479

การทำร้ายร่างกายกลุ่มบุคคล: การพิสูจน์เจตนาสมคบเพื่อทำร้าย และบทลงโทษตาม ม.256 vs. ม.258

ทั้งสองฝ่ายต่างมีพวกเกิดวิวาทต่อสู้ทำร้ายกันแต่ไม่ได้ความฝ่ายหนึ่งสมคบกันเพื่อมาทำร้าย+ฝ่ายหนึ่ง เมื่อฝ่ายนั้นมีบาดเจ็บดังนี้ จะลงโทษ+ที่ทำร้ายตาม ม.256 ไม่ได้ ต้องลงโทษตาม ม.258 ศาลอุทธรณ์วาง ม.256 จำเลยฎีกาขอให้ลงโทษตาม ม.258 +ขอให้รอการลงอาญาได้ไม่ต้องห้าม

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.อ. ม. 258

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 258