คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 252

ขับรถยนต์รับคนโดยสารมาตามถนน เผอิญเกิดยิงกันเกี่ยวกับการจราจลจึงขับรถหนี แม้จะเร็วจนถึงขนาดผิดกฎจราจร ก็ได้รับยกเว้นโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 49 เพราะถือได้ว่าเป็นการกระทำเพื่อหลบหนีภยันตรายอันร้ายแรง เมื่อเอาผิดในตอนนี้ไม่ได้ การวิ่งตัดหน้ารถยนต์ภายในระยะ 1 วา คนขับห้ามล้อรถหยุดไม่ทัน ทั้ง ๆ ที่ห้ามล้อดี วินิจฉัยว่าวิ่งตัดหน้ารถยนต์ในระยะกระชั้นชิด ใช่วิสัยที่จะป้องกันมิให้รถยนต์ทับได้ การที่รถยนต์ทับคนที่วิ่งตัดหน้ารถนั้นจึงเป็นเหตุสุดวิสัย ไม่ใช่เรื่องผู้ขับรถประมาท

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนา ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำให้คนตายโดยประมาทถือว่าข้อเท็จจริงที่ได้ความตามทางพิจารณาต่างกับข้อเท็จ จริงที่กล่าวในฟ้องต้องพิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนา ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยทำให้คนตายโดยประมาท ถือว่าข้อเท็จจริงที่ได้ความตามทางพิจารณาต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้อง ต้องพิพากษายกฟ้อง

มาตรา 27 ข้อ 1 กฎหมายลักษณะอาญานั้น ต้องรู้เห็นเป็นใจในการกระทำผิดที่โจทก์กล่าวหา
เจ้าของปืนยินยอมให้จำเลยทดลองยิงปืน แล้วจำเลยยิงปืนไปถูกคนตายโดยประมาท ดังนี้ หาใช่เป็นเรื่องเจ้าของปืนรู้เห็นยินยอมในการกระทำผิดไม่ ปืนของกลางจึงต้องคืนเจ้าของไป

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนา ศาลล่างทั้งสองฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยฆ่าคนตายโดยประมาท โจทก์จะฎีกาในข้อที่ว่าจำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนาอีกไม่ได้ ต้องห้ามตามมาตรา 219 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
โจทก์กล่าวในฟ้องและมุ่งประสงค์ให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนโดยเจตนาแต่ข้อเท็จจริงกลับได้ความว่าจำเลยฆ่าคนโดยประมาทซึ่งลักษณะความผิดและโทษต่างกันห่างไกลมาก เรียกได้ว่า ข้อเท็จจริงที่ปรากฏในการพิจารณาต่างกับข้อเท็จจริงที่โจทก์กล่าวในฟ้อง และไม่ใช่เรื่องที่โจทก์ประสงค์จะให้ลงโทษต้องตามนัยของมาตรา 192 วรรค 2 และ 3 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ลงโทษจำเลยไม่ได้

สามีเอากรรไกรคีบหมากขว้างไปที่ประตูโดยหวังจะหยอกล้อภรรยากรรไกรถูกประตูแล้ว กระดอนมาถูกภรรยามีบาดเจ็บถึงตายดังนี้ ถือว่าสามีไม่มีเจตนาจะทำร้ายภรรยา
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานทำให้คนตายโดยไม่เจตนา เมื่อทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยไม่มีเจตนาจะทำร้ายร่างกายผู้ตายหากจะเป็นผิดก็แต่เรื่องฐานกระทำให้คนตายโดยประมาทข้อเท็จจริงที่พิจารณาได้ความจึงต่างกับที่โจทก์ฟ้องลงโทษจำเลยไม่ได้

จำเลยขับรถไฟโดยเมาและเร็วเกินขนาดในเวลาเช้าหลีกที่สถานีเป็นเหตุให้รถชนกันน่าหวาดเสียว คนโดยสารโดดหนีเป็นเหตุให้ถึงตายจำเลยย่อมมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยประมาท

การเดินเรือยนต์ตามปกติกฎหมายให้เดินกลางน้ำ
จำเลยเป็นนายท้ายเรือยนต์ ขณะเกิดเหตุท้องฟ้ามืดและฝนตกน้ำไหลเชี่ยวมากในพฤติการณ์เช่นนี้จำเลยควรเดินเรืออย่างระมัดระวัง แต่จำเลยเดินเรือมาเร็วมากจนเต็มฝีจักรและเดินผิดทาง โดยเดินเรือเลียบฝั่งฝ่าฝืน พระราชบัญญัติเดินเรือในน่านน้ำไทยแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2477 มาตรา 3 จึงชนกับเรือฉลอมเรือยนต์จมถือว่าจำเลยประมาทเป็นความผิดกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 252

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำให้ปืนลั่นโดยประมาทเป็นเหตุให้กระสุนปืนถูกเขาตาย ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยใช้ปืนยิงถูกเขาตายโดยเข้าใจว่าเป็นหมูป่าดังนี้ ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง ฟ้องว่าตัดช่องเข้าลักทรัพย์ได้ความว่าลอดช่องเข้าลักทรัพย์ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง

การฝ่าฝืนข้อบังคับจะต้องเป็นเหตุโดยตรงให้ผู้อื่นถึงแก่ความตายจึงจะมีผิดฐานฆ่าคนโดยประมาท