คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: กฎหมายลักษณะอาญา ม. 251

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 487/2493

เจตนาฆ่าจากพฤติการณ์แทง: ศาลพิจารณาจากลักษณะการทำร้ายและอาวุธที่ไม่ชัดเจน

จำเลยได้ลอบแทงผู้ตายทางข้างหลังเพียงครั้งเดียว(โดยไม่ปรากฏสาเหตุ)แผลทะลุใน ผู้ตายอยู่ได้ 30 นาทีก็ขาดใจตาย อาวุธที่จำเลยใช้ทำร้ายไม่ปรากฏชัดว่าเป็นอะไรแน่ดังนี้ถือว่าจำเลยมิได้มีเจตนาฆ่าผู้ตาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 487/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เจตนาฆ่า: การแทงผู้อื่นเพียงครั้งเดียว โดยไม่ปรากฏเหตุผลและอาวุธที่ใช้

จำเลยได้ลอบแทงผู้ตายทางข้างหลังเพียงครั้งเดียว(โดยไม่ปรากฏสาเหตุ) แผลทะลุใน ผู้ตายอยู่ได้ 30 นาที ก็ขาดใจตาย อาวุธที่จำเลยใช้ทำร้ายไม่ปรากฏชัดว่าเป็นอะไรกันแน่ ดังนี้ถึงว่าจำเลยมิได้มีเจตนาฆ่าผู้ตาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 417/2493

การพิจารณาโทษกักกันสำหรับผู้กระทำผิดซ้ำ โดยคำนึงถึงระยะเวลาห่างของการกระทำผิดและการวิวาท

จำเลยที่เคยต้องโทษฐานทำร้ายร่างกายมาแล้ว 2 ครั้งครั้งหลังได้ถูกลงโทษฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาอีก แต่ปรากฏว่าโทษครั้งก่อนๆ นั้นระยะเวลาห่างไกลกับโทษครั้งนี้ถึง20 ปีและ 16 ปี และความผิดครั้งนี้ก็เกิดจากการวิวาทกัน ดังนี้ ยังไม่ถือว่า จำเลยมีสันดานเป็นผู้ร้ายและยังไม่ควรกักกัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 417/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การพิจารณาโทษกักกันสำหรับผู้กระทำผิดซ้ำ: ระยะเวลาระหว่างความผิดและเหตุแห่งการกระทำ

จำเลยที่เคยต้องโทษฐานทำร้ายร่างกายมาแล้ว 2 ครั้ง ครั้งหลังได้ถูกลงโทษฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาอีก แต่ปรากฏว่าโทษครั้งก่อน ๆ นั้นระยะเวลาห่างไกลกันกับโทษครั้งนี้ถึง 20 ปีและ 16 ปี และความผิดครั้งนี้เกิดจากการวิวาทกัน ดังนี้ ยังไม่ถือว่า จำเลยมีสันดานเป็นผู้ร้าย และยังไม่ควรกักกัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 386/2493

เจตนาฆ่าพลาดเป้า: การกระทำโดยกำลังโทสะและผลกระทบทางกฎหมายอาญา

จำเลยเมาสุราและโกรธ ช.ภริยาที่บ่นว่าได้หยิบหอกปลายข้าวพุ่งไปโดยเจตนาจะให้ถูก ช. ด้วยกำลังโทสะแต่พลั้งพลาดไปถูก ล. ตายดังนี้ ถือว่าจำเลยฆ่า ล. โดยพลั้งพลาด และไม่เจตนาตามมาตรา 251,44

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2071/2492

การป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุจากการทำร้ายร่างกาย ทำให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย

ผู้ตายกับจำเลย ซึ่งเป็นเด็กอายุไม่ถึง 16 ปี ได้โต้เถียงกันเรื่องโคของจำเลยเข้าไปกินถั่วในไร่ของบิดาผู้ตาย ผู้ตายจะจับจำเลยส่งผู้ใหญ่บ้านจำเลยหนี ผู้ตายไล่ทันได้จิกผมจำเลยดึงจนหน้าหงาย จำเลยใช้มีดแทงไปทางหลัง 1 ทีถูกผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ ถือว่าจำเลยทำการป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ เป็นผิดตามมาตรา 251,53

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1695/2492

การเกินสมควรแก่เหตุในการป้องกันตัว ทำให้มีความผิดฐานฆ่าโดยไม่เจตนา

จำเลยถูกผู้ตายเอามือค้ำคอโดยจำเลยไม่ทราบว่าเป็นใครเพราะอยู่ในที่มืดเมื่อจำเลยใช้ขวานฟันผู้ตายครั้งที่หนึ่งแล้ว ไม่ปรากฏว่าผู้ตายได้กระทำอะไรแก่จำเลยอีกเลย การที่จำเลยฟันครั้งที่สองอีกจนผู้ตายถึงตายการกระทำของจำเลยจึงเป็นการเกินสมควรแก่เหตุ ต้องมีผิดตามมาตรา 251,53 กฎหมายลักษณะอาญา.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1695/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเกินสมควรแก่เหตุในการป้องกันตัว ทำให้มีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

จำเลยถูกผู้ตายเอามือค้ำคอโดยจำเลยไม่ทราบว่าเป็นใคร เพราะอยู่ในที่มืดเมื่อจำเลยใช้ขวานฟันผู้ตายครั้งที่หนึ่งแล้ว ไม่ปรากฎว่าผู้ตายได้กระทำอะไรแก่จำเลยอีกเลย การที่จำเลยฟันครั้งที่สองอีกจนผู้ตายถึงตาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นการเกินสมควรแก่เหตุ ต้องมีผิดตามมาตรา 251,53 ก.ม.ลักษณะอาญา.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1638/2492

การพิสูจน์เจตนาฆ่า: หลักฐานไม่เพียงพอชี้ขาดสาเหตุการตาย

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 3 ปีตาม กฎหมายลักษณะอาญามาตรา 251 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุก 6 เดือนตามมาตรา 254 ดังนี้ เป็นการแก้มาก โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1638/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การพิสูจน์ความตายจากสาเหตุการกระทำของจำเลย: หลักฐานไม่เพียงพอ

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 3 ปีตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 251 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุก 6 เดือน ตามมาตรา 254 ดังนี้ เป็นการแก้มาก โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย กฎหมายลักษณะอาญา ม. 251