คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: กฎหมายลักษณะอาญา ม. 63

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 505/2490

ความผิดฐานฆ่าโดยเจตนาจากเหตุกลุ้มรุมทำร้ายจนถึงแก่ความตาย

เขาทำร้ายกันและกำลังไล่กันมา จึงเข้ากลุ้มรุมทำร้ายเขาด้วยเป็นผิดฐานเป็นตัวการด้วยกันทุกคน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 494/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเปลี่ยนแปลงข้อหาจากชิงทรัพย์เป็นทำร้ายร่างกาย ศาลฎีกามีอำนาจพิจารณาและขยายผลถึงจำเลยที่ไม่ฎีกา

ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันชิงทรัพย์ จำเลยผู้เดียวฎีกา ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยสมคบกันทำร้ายร่างกายเท่านั้น ดังนี้เป็นเหตุในลักษณะคดีศาลฎีกามีอำนาจพิพากษาตลอดถึงจำเลยอื่นที่มิได้อุทธรณ์ให้ได้รับผลดีตามคำพิพากษาด้วยได้
ฟ้องว่าชิงทรัพย์พิจารณาว่าทำร้ายร่างกายลงโทษได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 494/2490

การเปลี่ยนแปลงข้อหาจากชิงทรัพย์เป็นทำร้ายร่างกาย ศาลฎีกามีอำนาจพิพากษาถึงจำเลยอื่นที่ไม่ฎีกา

ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันชิงทรัพย์ จำเลยผู้เดียวฎีกา ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยสมคบกันทำร้ายร่างกายเท่านั้นดังนี้เป็นเหตุในลักษณะคดีศาลฎีกามีอำนาจพิพากษาตลอดถึงจำเลยอื่นที่มิได้อุทธรณ์ให้ได้รับผลดีตามคำพิพากษาด้วยได้
ฟ้องว่าชิงทรัพย์และทำร้ายร่างกายบาดเจ็บพิจารณาว่าทำร้ายร่างกาย ลงโทษได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 480/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

รายงานชันสูตรพลิกศพไม่ใช่หลักฐานแสดงตัวผู้กระทำผิด ศาลพิจารณาจากพยานหลักฐานอื่น

รายงานการชัณสูตร์พลิกศพเป็นเอกสารที่เจ้าพนักงานทำขึ้นเพื่อเป็นหลักฐานในการตรวจบาดแผลของผู้ตายเท่านั้น ไม่ใช่หลักฐานที่จะแสดงถึงตัวคนร้าย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 480/2490

รายงานชันสูตรพลิกศพไม่ใช่หลักฐานแสดงตัวคนร้าย ศาลฎีกายกฟ้องจำเลยเนื่องจากหลักฐานไม่เชื่อมโยง

รายงานการชันสูตรพลิกศพเป็นเอกสารที่เจ้าพนักงานทำขึ้นเพื่อเป็นหลักฐานในการตรวจบาดแผลของผู้ตายเท่านั้น ไม่ใช่หลักฐานที่จะแสดงถึงตัวคนร้าย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 405/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การป้องกันทรัพย์เกินสมควรแก่เหตุจากการยิงผู้ลักทรัพย์

ผู้ตายเข้าไปในไร่ฝ้าย แล้วทำการหวดต้นฝ้าย เพื่อลักในเวลากลางวัน จำเลยเป็นผู้เฝ้าไร่ได้ยิงผู้ตายถึงแก่ความตายเป็นการป้องกันทรัพย์เกินสมควรแก่เหตุมาก

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 405/2490

ป้องกันทรัพย์เกินสมควรแก่เหตุ: การยิงขโมยฝ้ายถึงแก่ความตาย

ผู้ตายเข้าไปในไร่ฝ้าย แล้วทำการหวดต้นฝ้ายเพื่อลักในเวลากลางวันจำเลยเป็นผู้เฝ้าไร่ได้ยิงผู้ตายถึงแก่ความตายเป็นการป้องกันทรัพย์เกินสมควรแก่เหตุมาก

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 219/2490

การฟ้องคดีวิวาททำร้ายร่างกายถึงแก่ความตาย: ข้อจำกัดในการลงโทษตามมาตรา 251 หากฟ้องตามมาตรา 253

ฟ้องว่าจำเลย 2 คนฝ่ายหนึ่งสมคบกัน และผู้ตายอีกฝ่ายหนึ่งสมัครใจใช้กำลังวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน ขอให้ลงโทษตามมาตรา 251,253ดังนี้ เป็นการฟ้องตามมาตรา 253 บทเดียว จะลงโทษจำเลยตามมาตรา 251ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 219/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การฟ้องคดีทำร้ายร่างกายถึงแก่ความตาย ความชัดเจนของฟ้องตามมาตรา 251 และ 253

ฟ้องว่าจำเลย 2 คนฝ่ายหนึ่งสมคบกัน และผู้ตายอีกฝ่ายหนึ่งสมัครใจใช้กำลังวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน ขอให้ลงโทษตามมาตรา 251, 253 ดังนี้ เป็นการฟ้องตามมาตรา 253 บทเดียว จะลงโทษจำเลยตามมาตรา 251 ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 189-190/2489

ขอบเขตการลงโทษจำเลยในความผิดอาญา: ตัวการ vs สมรู้ร่วมคิด

พฤติการณ์ที่แสดงให้เห็นว่าจำเลยเป็นตัวการปล้นทรัพย์
โจทก์ฟ้องบรรยายการกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานสมรู้ในการปล้น และอ้างบทขอให้ลงโทษฐานสมรู้ ทางพิจารณาสมฟ้องแม้จะได้ความต่อไปว่าจำเลยเป็นตัวการปล้นทรัพย์ด้วยก็ลงโทษฐานเป็นตัวการปล้นทรัพย์ไม่ได้ เพราะเกินคำขอ แต่ลงโทษฐานสมรู้ได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย กฎหมายลักษณะอาญา ม. 63