คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.พ. ม. 119

ผู้ประกันทำสัญญาประกันจำเลยที่ 2 ที่ 3 ต่อศาลชั้นต้นเป็นฉบับเดียวกัน แล้วผิดสัญญาประกัน ศาลชั้นต้นย่อมมีอำนาจสั่งปรับผู้ประกันในคำสั่งเดียวกันได้ และเมื่อภายหลังผู้ประกันนำตัวจำเลยที่ 3 มาส่งศาลหลังวันที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ปรับผู้ประกัน ศาลชั้นต้นย่อมมีอำนาจที่จะมี คำสั่งลดจำนวนค่าปรับผู้ประกันเฉพาะจำเลยที่ 3 ลงโดยกำหนดเงื่อนไขว่า ต้องชำระค่าปรับดังกล่าวภายใน 1 เดือน และต้องไม่ผิดนัดชำระค่าปรับสำหรับจำเลยที่ 2 ด้วยมิฉะนั้นให้ปรับเต็มตามสัญญาประกันอันเป็นเงื่อนไขซึ่งเกี่ยวพันกับการปรับผู้ประกันในส่วนของจำเลยที่ 2 ที่อยู่ระหว่างผ่อนชำระค่าปรับกรณีผิดสัญญาประกันได้ตามที่ศาลชั้นต้นเห็นสมควรโดยอาศัยอำนาจตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 119 โดยไม่จำต้องแยกคำสั่งปรับผู้ประกันจำเลยที่ 2และที่ 3 ออกจาก กัน

ค่าปรับตามสัญญาประกันผู้ต้องหาชั้นสอบสวนเป็นเบี้ยปรับถ้าสูงเกินส่วน ศาลลดลงได้ตาม ป.พ.พ. มาตรา 383.

ในคดีความผิดอันยอมความได้ จำเลยให้การรับสารภาพและได้ประกันตัว โจทก์ยื่นคำร้องก่อนวันนัดฟังคำพิพากษาว่า จำเลยชำระหนี้ให้โจทก์ครบถ้วนแล้ว ขอถอนฟ้อง ถึงวันนัดจำเลยไม่มาศาลก็ต้องถือว่าผู้ประกันผิดสัญญาประกัน.(ที่มา-ส่งเสริม)

ไม่มีบทกฎหมายใดตัดสิทธิเจ้าตามคำพิพากษาในการยึดทรัพย์ของบุคคลที่ประกันจำเลยในคดีอาญา และหากเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาทรัพย์เพื่อขายทอดตลาดก็ไม่มีบทกฎหมายใดให้อำนาจศาลหรือการขอให้ถอนการยึดหรือแย่งยึดทรัพย์นั้น การดำเนินการยึดทรัพย์ของทั้งสองฝ่ายตกอยู่ภายในบังคับของประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 290 ซึ่งห้ามมิให้ยึดซ้ำอีกโดยอำนาจในทางร้องขอเฉลี่ย ฉะนั้น ในกรณีที่ศาลสั่งปรับนายประกันฯ ก็ตกเป็นลูกหนี้ตามคำพิพากษา แผ่นดินย่อมมีฐานะเป็นเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาซึ่งเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาอื่นย่อมมีสิทธิร้องขอเฉลี่ยเงินที่ขาดทอดตลดได้

โจทย์ฟ้องจำเลยเป็นความอาญาระบุแต่วันและเดือนที่กระทำผิดเท่านั้นหาได้ระบุปีไม่แล้วภายหลังยื่นคำร้องของระบุปีด้วย โดยไม่ทำให้จำเลยหลงข้อต่อสู้อย่างใด ฟ้องของโจทก์ใช้ได้ตามกฎหมาย พะยาน พะยานโจทก์เบิกความครั้งหนึ่งแล้วแต่เป็นความเท็จศาลจึงพิพากษาลงโทษพะยานฐานเบิกความเท็จไปแล้ว โจทก์ขอสืบพะยานคนนั้นในข้อเดียวกับในครั้งแรกอีกได้ไม่ผิดวิธีพิจารณา

ความรับผิดฐานแสดง+ออกเป็นหุ้นส่วนนั้นจะต้องรับผิดก็ฉะเพาะต่อผู้ที่หลงเข้าใจว่าผู้นั้นเป็นหุ้นส่วน ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.154, 86, 119 +ของคำพิพากษาในคดีอื่นที่ไม่มัดจำเลยในคดีนี้ การที่จะเรียกผู้ใดเข้ามาสอบถามเพื่อดำเนินการพิจารณาต่อไปตามประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.86, 119 นั้น อยู่ในดุลยพินิจของศาล ฎีกาอุทธรณ์ อาญาทางพระราชไมตรี พ.ร.บ.ล้มละลาย ม.79 ล้มละลายที่คนบังคับฝรั่งเศสเป็นโจทก์นั้นโจทก์+ได้ฉะเพาะปัญหากฎหมาย

สำคัญผิดในสาระสำคัญโดยประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง ตนจะถือเอาประโยชน์ในการผิดหลงไม่ได้ พ.ร.บ. ออกโฉนดที่ดิน ม.39,41,42,44 ผู้ขายชี้ที่ให้ผู้ซื้อเข้าปกครองผิดจากเนื้อที่ในโฉนดไขว้กัน ได้กรรมสิทธิตามหน้าโฉนด