คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
จำรูญ โปษยานนท์

ข้อบังคับของบริสัทชข้อ 42 ไห้อำนาดกัมการตั้งกัมการคนเดียวเปนผู้จัดการได้ แม้ข้อ 44 จะมีความว่าเอกสารที่ทำไนนามของบริสัทต้องลงชื่อกัมการสองคนก็ตาม ผู้จัดการก็ลงชื่อไนเอกสารคนเดียวได้ตาม ข้อ 42 ส่วนข้อ 44 ไช้ได้ฉเพาะกรนีที่กัมการเปนผู้ทำ
การตั้งผู้จัดการจะเปนการถูกต้องหรือไม่นั้น ถ้าคู่ความไม่โต้เถียงสาลก็ไม่ต้องวินิฉัย เพราะนอกประเด็น.

ข้อบังคับของบริษัท ข้อ 42 ให้อำนาจกรรมการตั้งกรรมการคนเดียวเป็นผู้จัดการได้ แม้ข้อ 44 จะมีความว่าเอกสารที่ทำในนามของบริษัทต้องลงชื่อกรรมการสองคนก็ตาม ผู้จัดการก็ลงชื่อในเอกสารคนเดียวได้ตามข้อ 42 ส่วนข้อ44 ใช้ได้เฉพาะกรณีที่กรรมการเป็นผู้ทำ การตั้งผู้จัดการจะเป็นการถูกต้องหรือไม่นั้น ถ้าคู่ความไม่โต้เถียงศาลก็ไม่ต้องวินิจฉัย เพราะนอกประเด็น

จำเลยเป็นผู้ใหญ่บ้านได้จับกุม ส.ลูกบ้าน ในความผิดฐานทอดแหจับสัตว์น้ำในที่ผูกขาดโดยมิได้เสียอาชญาบัตรจากนั้นจำเลยได้ใช้ให้ ส.ไปพูดกับว.มารดาของส.ว่าต้องเสียค่าปรับ4ตำลึง และในที่สุดว่าจะเอา 10 บาทและจำเลยได้สั่งกำชับ ส. มิให้พูดเรื่องนี้กับผู้อื่นเมื่อจำเลยได้เงิน 10 บาทแล้วจำเลยก็ปล่อยตัว ส. ไปแม้จำเลยจะไม่ได้ใช้คำพูดบังคับ ว.โดยตรงแต่การกระทำของจำเลยก็เห็นได้ว่าเป็นการบังคับให้ว. ให้เงินแก่ตนมิฉะนั้นจะจัดการไปตามหน้าที่เป็นการใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่โดยทางมิชอบ เงินที่ได้ก็เป็นประโยชน์อันจำเลยมิควรจะได้ตามกฎหมาย การกระทำของจำเลยเป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 136

กรนีที่เปนการบังคับไห้เขาส่งทรัพย์อันเปนผิดตามมาตรา 136.

ถ่ายปัสสาวะรดเขานั้น ย่อมถือได้ว่าเป็นการใช้กำลังกระทำร้ายอันเป็นผิดตามมาตรา 338(3) (อ้างฎีกาที่ 1416-1417/2479)

ถ่ายปัสสาวะรดเข่านั้น ย่อมถือได้ว่าเปนการไช้กำลังกะทำร้ายอันเปนผิดตามมาตรา 338(3)
อ้างดีกาที่ 1416,1417/2479

คำว่า "ผู้ต้องหา" ในประกาศผู้บัญชาการทหารสูงสุดเรื่องอำนาจศาลทหารนั้นหมายถึงผู้ต้องหาในคดีที่ขึ้นมาสู่ศาลแล้ว คือจำเลยนั้นเอง คดีที่โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยทำผิดร่วมกับพลตำรวจอีก 2 นาย (พลตำรวจอยู่ในอำนาจศาลทหาร)แต่โจทก์ฟ้องจำเลยคนเดียว มิได้ฟ้องพลตำรวจด้วย คดีเช่นนี้อยู่ในอำนาจศาลพลเรือน หาได้อยู่ในอำนาจศาลทหารไม่
(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 10/2486)

การที่จะไห้ผู้ไห้ถ้อยคำสาบานหรือปติญานตนเสียก่อนหรือไม่ไนการสอบสวนนั้น เปนอำนาดของพนักงานสอบสวน ฉนั้นแม้จะไม่ไห้สาบานหรือปติญานตนก็ไม่ทำไห้การสอบสวนเสียไป
การที่พนักงานสอบสวนเรียกผู้ไห้ถ้อยคำมาแล้วอ่านถ้อยคำที่นายตำหรวดผู้อื่นได้ถามและจดไว้ไห้ฟังและสอบถามผู้ไห้ถ้อยคำเพื่อไห้รับรอง และสอบถามเพิ่มเติมนั้น ถือได้ว่าเปนการสอบสวนที่ถูกต้อง

การที่จะให้ผู้ให้ถ้อยคำสาบานหรือปฏิญานตนเสียก่อนหรือไม่ในการสอบสวนนั้น เป็นอำนาจของพนักงานสอบสวน ฉะนั้นแม้จะไม่ให้สาบานหรือปฏิญานตนก็ไม่ทำให้การสอบสวนเสียไป การที่พนักงานสอบสวนเรียกผู้ให้ถ้อยคำมาแล้วอ่านถ้อยคำที่นายตำรวจผู้อื่นได้ถามและจดไว้ให้ฟังและสอบถามผู้ให้ถ้อยคำเพื่อให้รับรอง และสอบถามเพิ่มเติมนั้น ถือได้ว่าเป็นการสอบสวนที่ถูกต้อง

สาลทหานยกฟ้องเพราะคดีไม่หยู่ไนอำนาดสาลทหาน โจทยื่นฟ้องต่อสาลพลเรือนไหม่ได้.
คดีที่มีการสอบสวนและฟ้องผิดสาลไนการนำคดีมาฟ้องไหม่ต่อสาลที่มีอำนาดก็ย่อมถือว่า คดีได้มีการสอบสวนโดยถูกต้องตามกดหมายแล้ว